تأسيس: 14 مرداد 1392     |    در نخستين کنگرهء سکولار های ايران     |      همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه 

 خانه   |   آرشيو کلی مقالات   |   فهرست نويسندگان  |   آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت    |    جستجو  |    گنجينهء سکولاريسم نو

12 فروردين ماه 1394 ـ 1 ماه آوريل 2015  

قراره، تا مردم حواسشون به سفرها و سیزده بدر است، توافقی اعلام بشه!

بخشی از نامهء «سعيد از حومهء تهران»

       عيد امسال رفتم ارمنستان. کنسرت اندی در ايروان با 3500 تا 4000 نفر جمعیت انجام شد. تمام سالن پر شد و مردم بیرون به دلیل تموم شدن بلیط منتظر بودن. یعنی بلیط کم چاپ شده بود چون خود برنامه گذار هم فکرشو نمیکرد اینطور مردم برای اندی از ایران برن ایروان و عجب برنامه ای... چه جمعیتی در یک ورزشگاه و جای همتون خالی...

       بعد از تبریک ها و خوشحالی ها و آرزوهای خوب ایام نوروزی، تازه می رسیم به اخبار مذاکرات!  که البته مهم است اما نه اونقدرا مؤثر در زندگی تک تک ما. در واقع از نظر من این مذاکرات روی زندگی و حیات «حکومت در ایران» تاثیر داره، که بدلیل بی پولی، به در و دیوار میکوبه و از جیب ملت میدزده و به گدایی افتاده.

       من مطمئنم اگه این تحریم ها سه ماه دیگه ادامه داشته باشه سقوط این حکومت بسیار ممکن و نزدیک خواهد بود. اما این چیزی نیست که غرب بخواد و خود این حکومت قطعا نمیخواد اتفاق بیفته. من نمیگم که میخوام یا نمیخوام به نتیجه برسن یا نرسن، من فقط میگم بزرگترن اشتباه برای غرب اینه که در یک توافق اشتباه پول بدن دست اين سیستم. پولی که ابداً به مردم ایران نخواهد رسید بلکه فقط صرف امور مختلف اهداف این حکومت در مداخلات منطقه ای و جهانی خواهد شد، صرف بقای سیستم خواهد شد و صرف بهبود وضع هواداران این حکومت و چماقداران و جیره خوران مذهبی این سیستم و نه مردم آزادیخواه ایران. من مطمئنم که این توافق بر عمر این سیستم اضافه میکنه چون هدف این حکومت بهبود وضع اقتصاد مردم نیست، نبوده و نخواهد بود.

       اما بهر حال توافقی بايد صورت بگیره تا حملات موشکی اتفاق نیفته. اما نه... من مطمئنم که راه بهتر «راه سوم» است. راه سوم اینه که مردم آزادیخواه ایران بیان روی میز مذاکرات، يعنی اونا معیار باشن و دموکراسی بحث اول باشه و حقوق بشر و حکومت وادار بشه بشینه عقب در برابر ملت ایران با حمایت غرب و گزینه تغییر حکومت بیاد وسط؛ چون با این حکومت هیچ توافقی هم پایدار نخواهد ماند. بزودی قراره توافقی اعلام باشه تا مردم حواسشون به سفرها و سیزده بدر است.

       اما من هنوز تردید دارم حتی با اینهمه خوش بینی ها توافق انجام بشه و نهایی بشه. کاش لااقل اروپا و امریکا بهتره یک هفته زمان رو عقب بندازن تا مردم در ایران برگردن به صحنه و دقت بیشتری داشته باشن. دلم میخواد حکومت در برابر حواس جمع و چشم بینای همهء مردم بگه تسلیم شده.

       این یک بازی برد باخت است که غرب حتما برده و این حکومت حتما باخته است. در هر توافق و مسیری همین است براشون. چون وزن این قدرتها کاملا مشخص و واضح است. من بعنوان یک ایرانی آزادیخواه ایران رو آزاد میخوام و ایران آزاد و آباد و قدرتمند رو در سایه دموکراسی میخوام نه در سایه حکومت فعلی؛ و تا زمانی که ایین سیستم هست قدرت و افتخار و اعتبار حتی اگر محلی از اعراب داشته باشه بدرد نمیخوره و حقیقت نداره.

 

بازگشت به خانه