تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
نتیجه مذاکرات: شکست قطعی خامنه ای
حشمت طبرزدی، از زندان گوهر دشت (رجائی شهر) کرج
با مذاکراتی که تا کنون صورت گرفته، کدخدای جهان، که اتفاقاٌ «دلواپسین» همواره سعی کرده اند نشان دهند که نقشی برایش قایل نیستند، موفق شد، با هماهنگی کامل و اعمال تحریم های موثر، رژیم حاکم بر ایران را پای میز مذاکره بنشانند و بالاخره بر این حکومت سرکش و خودسر لگام بزند، او را به درون ساز و کار بین المللی بکشاند، و برنامهء هسته ای اش را مهار نماید.
حکومت اسلامی، پس از 36 سال، در برابر قدرتی تمکین نمود که از او به «شیطان بزرگ» یاد و همواره خود را دشمن و رقیب آن معرفی می کند تا، در بین جریان ضد آمریکایی در منطقه، جایگزین جماهیر شوروی پیشین شود. مذاکرات اخیر این سلاح را از رژیم گرفت.
خامنه ای مجبور شد رضایت کدخدای جهان و به تعبیر خودش شیطان بزرگ را طلب کند و عملاً به رهبری آمریکا در جهان تن بدهد. او پیش تر اعلام کرده بود: «توافق می بایست یک مرحله ای باشد، شفاف باشد، تحریم ها یک جا برداشته شود و نیاز حکومت به 190 هزار «سو» اورانیوم غنی شده به رسمیت شناخته شود». اما عملاً هیچ یک از این خواسته ها در تفاهم نامهء اخیر محقق نشده و، در عمل، آب سنگین اراک تغییر کاربری می دهد، فردو تعطیل می شود، نطنز به شدت محدود می شود، بازرسی های سرزده به شدت افزایش می یابد، برنامهء هسته ای رژیم تحت کنترل آمریکا در می آيد، و امريکا، هر گاه اراده کند، می تواند تحریم ها را اعاده نماید.
این در حالی است که میلیاردها دلار از جیب مردم فقیر و ستمدیدهء ایران را برای راه اندازی چنین مراکزی هزینه کرده اند، دانشمندان هسته ای آنها قربانی شدند، و مردم را با تحریم های بین المللی روبرو ساختند.
اگر چه توقف این هزینه های بی حاصل در هر مرحله ای به سود مردم ایران است و نفع مردم در برابر نفع خامنه ای و دلواپسین قرار دارد، برنامهء هسته ای از ایتدا بی راهه بوده است.
این مذاکرات البته موجب عمیق تر شدن شکاف در حاکمیت شده و جنگ قدرت بین «دلواپسین» با سایر جناح های موجود در قدرت را تشدید کرده؛ که اين هم به سود مردم ایران خواهد بود .
همچنین وضعيت جديد موجب می شود تا سطح انتظار ملی برای رسیدن به مطالبات قانونی افزایش پیدا کند و اقشاری چون کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، دانشجویان و مدافعین حقوق بشر و دمکراسی بر شدت اعتراضات و اعتصابات خود بیافزایند.
در عین حال، هر اندازه رژیم بیشتر به درون مناسبات بین المللی کشانده می شود، از قدرت سرکوب بی محابای او کاسته می شود و امکان گسترش مبارزات اجتماعی تقویت می گردد.
ما مردم زیر ستم ایران می بایست از وضعیت کنونی به نفع مطالبات اساسی بهره گیری کنیم و بر مبارزات مدنی و دموکراتیک خود بیافزاییم. باید توده ها را حول مبارزات اجتماعی اخیر گرد هم آوریم و عملاً نشان دهیم که راه رهایی، عدالت، فاه، آزادی و دموکراسی از طریق گسترش مبارزات دموکراتیک است.
ما باید از شرایط کنونی برای اتحاد و متشکل شدن بهره برداری کنیم.