زمينه سازی برای ايجاد شورای دمکراسی خواهان در خارج کشور

تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

31 فروردين ماه 1394 ـ 20 ماه آوريل 2015

زمينه سازی برای ايجاد شورای دمکراسی خواهان در خارج کشور

تهيه کننده: شوراى مركزى جبههء دموكراتيك ايران

هدف از «استراتژى جنبشى» در ايران، گذار از جمهورى اسلامى و استقرار يك سيستم دموكراسى سكولار در ايران است.

«استراتژى جنبشى»، بعنوان راهبرد اجتماعى سياسى، با حمايت و پشتيبانى احزاب، سازمان ها، نهادها، و شخصيت هاى سياسى و مدنى در قالب اپوزيسيون مخالف نظام جمهورى اسلامى بعنوان گامى بزرگ در خدمت استقرار دموكراسى و آزادى مردم سراسر كشور ايران قرار دارد.

«استراتژى جنبشى»، به مفهوم مكانيسم گذار از جمهورى اسلامى، از طريق جنبش هاى اجتماعى سياسى با پتانسيل اعتراضى است،

جنبش هاى موجود در كشور در سه بينش راست، چپ و ميانه قابل توضيح هستند. بينش هاى موجود، عمدتاً، در دستگاه هاى فكرى احزاب و سازمان ها قابل تعريف هستند كه در عمل بين بخش هاى اجتماعى در جنبش سراسرى نيز قابل دستيابى خواهند بود، بطور معين جنبش هاى كشور شامل؛ جنبش دانشجويى، جنبش كارگران، جنبش زنان، جنبش معلمان، جنبش هاى اتنيك، جنبش دفاع از محيط زيست و كم آبى، جنبش اقليت هاى دينى و مذهبى، جنبش حمايت از حيوانات، جنبش تبعيض جنسى و بسيارى از خرده جنبش هاى اعتراضى ديگر است.

3. نه به حجاب اجبارى و دفاع از حقوق برابر زنان با مردان

4. حمايت از حداقل معيشت كارگران، دستمزد بگيران و حقوق بگيران (معلمان، پرستاران، بازنشستگان و همه اقشار وابسته به حقوق و مستمرى )

5. دفاع از محيط زيست و آلودگى هوا و آب و كم آبى

لازم بذكر است كه هر پتانسيل قابل طرح سياسى بايد داراى ماديت سياسى و اعتراضي باشد، لذا ظهور آن در هر بخش از جامعه مى تواند بعنوان يكى از بخش هاى اعتراضى در شعارهاى استراتژيك قرار بگيرد.

اپوزيسيون در مقابل نظام استبدادى جمهورى اسلامى به معنى مخالف نظام دينى است و داراى ماهيت و شكل سكولار دموكرات است. بنا بر اين، با توجه به ماهيت سكولار دموكرات اپوزيسيون سياسى، اپوزيسيون در سه طيف فكرى، سياسى در مقابل جمهورى اسلامى قرار مى گيرد،:

زمينهء هماهنگى سه نحلهء سياسى، فكرى به دو دليل مستند وابسته است:

الف- بدليل تهاجم جمهورى اسلامى به همه بينش ها و تفكرات موجود در جامعه و يكسويه نگرى جبرى نسبت به جامعه و تهديد نسبت به رشد تنوع افكار عمومى در زمينه هاى فرهنگى و سياسى در جامعه، و

ب- بدليل استقرار دموكراسى با فرهنگ احترام به آزادى فكر و انديشه و آزادى بيان در قاموس دموكراسى. (دموكراسى به اين معنى است كه تمامى انديشه ها، مكاتب سياسى و فرهنگى ايده ها، و مذاهب، زبان و فرهنگهاى مختلف داراى فضايى براى بيان آزاد هستند. لذا دموكراسى بعنوان محور اصلى و اساسى طرح آزاد تفكرات و انديشه ها مورد وثوق دموكراسى خواهان است، دموكراسى خواهان ايران فضاى دموكراسى را به عنوان تمرين تحمل ايده ها، انديشه و تفكرات مختلف و متضاد تمرين مى كنند).

فلسفهء حضور و ويژه گى هاى سه بينش سياسى اجتماعى در جنبش سراسرى

1- جنبش متكى بر تفكر و بينش چپ سياسى، در قالب سوسيال دموكراسى عمدتاً داراى پوشش اجتماعى روشنفكرى است و در دانشگاه ها جايگاه نسبى دارد. از نظر عملى اين بينش بطور نسبى در پيشروان جامعهء كارگرى كشور نيز حضور دارد، كارگران اما بدلايل عديده در گير ساختار اقتصادى و در نتيجه بحران سياسى حكومت گرديده اند، تقريباً تمام بنگاه هاى توليدى در تملك مديران وابسته به حكومت قرار دارند و شرايط غير انسانى حاكم بر بنگاههاى توليدى نتيجه سياستهاى دستگاه حكومتى است، لذا كارگران با تضييع حقوقى گسترده از نظر قوانين كار و شرايط پرداخت دستمزدها از يكسو و بيكارى مضمن و فقر نسبى و مطلق روبرو شده اند. اين شرايط هم وضعيت كارگران و هم موقعيت توليد كشور را در حالت بحرانى قرار داه بگونه اى كه كليت طبقه كارگر و اقشار محروم اجتماعى را در مقابل حكومت انحصارى قرار داده است.

2- جنبش مبتنى بر تفكر و بينش راست، داراى پوشش جمعيتى با گرايشات مختلف جمهورى خواهى و مشروطه خواهى است و بخش هايى از جنبش با توجه به درك تاريخى از موقعيت سياسى كشور هم جمهورى خواه و هم مشروطه خواه را در بر مى گيرد، اين بينش را مى توان در طبقات تحتانى، فوقانى و ميانى يافت، از ديدگاه دموكراسى اين حضور فارغ از تاكيد بر تعيين فرم سياسى، در مسير استقرار دموكراسى قرار دارد.

3- جنبش مبتنى بر تفكر و بينش ميانه عمدتاً در بخش متوسط جامعه، دانشجويان و اقشار وسيع متوسط شهرى داراى پايگاه اجتماعى است، كه از بينش هاى چپ و راست استقبال و حمايت مى كند، اساساً ماهيت اقشار متوسط بگونه اى است كه در حمايت از منافع قشرى خود در مقابل حكومت انحصارى دينى از دو طبقه متعارف در جامعه حمايت مى كند و خواستار اين است كه طبقات پايينى و بخش مستقل طبقهء فوقانى از حركت پيش رونده در برخورد با حكومت انحصارى دينى حمايت كنند. قشر متوسط و بينش ميانه از نظر اجتماعى داراى وضعيت حائل درجنبش سراسرى و بينشهاى سياسى محسوب مى شوند.

4- جنبش هاى مبتنى بر مطالبات اتنيك؛ اين بخش از جنبش ها در مناطق مرزى كشور و در ميان توده ها و احزاب و سازمان هاى وابسته به مناطق مختلف از جمله كردستان، بلوچستان، خوزستان و برخى مناطق ديگر كشورما ريشه دارد. با توجه به تفاوت هاى زبانى و تنوعات فرهنگى، محروميت هاى اقتصادى و سياسى و تحميل يكسان سازى اجبارى فرهنگى- سياسى توسط استبداد در كشور، مطالبات بر جاى مانده اتنيكال در اين مناطق تبديل به پتانسيلى براى اعتراض بر عليه استبداد حاكم شده است. بنا بر اين، در بخش هاى اتنيك كشور، علاوه بر ظهور و بروز جنبش هاى اجتماعى سياسى توسط طبقات و اقشار و طيف هاى مختلف اجتماعى كه در پيوند با جنبش هاى سراسرى قرار مى گيرد، جنبش هاى اتنيكى نيز در پسامد اين جنبش ها به منظور و هدف استقرار دموكراسى از طريق نمايندگى احزاب و سازمان هاى منطقه اى با جنبش سراسرى در پيوند تنگاتنگ قرار گرفته اند.

اپوزيسيون در قالب مجموعهء سازمان ها و احزاب و شخصيت هاى متنفذ سياسى:

اپوزيسيون جمهورى اسلامى بر اساس توضيحات فوق الذكر در سه بينش چپ، راست، ميانه تعريف مى شود، سازمان ها و احزاب مركزى در اپوزيسيون داراى پوشش حمايتى جمعيتى هستند و از بينش هاى متفاوت در جنبش حمايت مى كنند و حمايت مى شوند. احزاب و سازمان هاى اتنيك تحقيقاً تمامى جمعيت هاى نواحى مرزى كشور را در پوشش سياسى خود دارند و داراى تاثيرات سياسى، اجتماعى نسبى خوبى هستند. جايگاه اين احزاب، سازمان ها و شخصيت ها در رابطه با جنبش هاى اجتماعى و سياسى و تأثير گذارى و تاثير پذيرى آنها در اين روابط قابل تعريف شدن است. بنا بر اين بدون در نظر داشت سه فاكتور مهم در فرآيند آينده نمى توان خط و رسم معينى در تعريف اپوزيسيون يافت، از آنجايي كه بدلايل لغزش هاى عديده در فرهنگ سياسى در احزاب و سازمان هاى كشور ما، جامعهء سياسى ايران و اپوزيسيون همواره در يك پيچيدگى سازمانى- سياسى قرار داشته و قادر به تفكيك بحران هاى سياسى و تعريف خود نبوده است، لذا قبول و پذيرش سه فاكتور مهم فوق الذكر و تأكيد مؤكد بر آنها در شرايط كنونى به از هم گشايى اين پيچيدگى كمك شايانى مى كند،

الف- قبول اصل گذار از كليت جمهورى اسلامى و بركنارى آن

ب- قبول و عمل به استراتژى جنبش هاى سياسى اجتماعى براى بركنارى جمهورى اسلامى

ج- قبول استقرار دموكراسى سكولار در آينده پس از سقوط جمهورى اسلامى.

تشكيل شوراى دموكراسى خواهان توسط اپوزيسيون بر اساس درك شرايط بحران سياسى، اقتصادى كشور و خطراتى كه كشور و مردم سراسر ايران را تهديد مى كند به ضرورت تبديل شده است، لذا شوراى دموكراسى خواهان اپوزيسيون با ويژگى هاى ذكر شده ارگانى خواهد بود كه وظايف خود را در ارتباط تنگاتنگ با تغيير و تحولات مبارزات داخل كشور و در همكارى با زندانيان سياسى، مبارزان و نيروهاى اپوزيسيون درون مرز بطور هماهنگ به پيش خواهد برد، اين عمل به اين معنى است كه احزاب و سازمان ها و شخصيت هاى سياسى وارد جنبش سراسرى شده و به بخشى از جنبش تبديل شده اند.

چگونگى برنامه ها و ريز برنامه ها و تصميم گيرى هاى مربوط به تلاشهاى برون مرز، در شوراى دموكراسى خواهان و با حضور مستقيم نمايندگان احزاب و سازمانها تدوين خواهد شد، شوراى دموكراسى خواهان در مقاطعى مجبور به تصميم گيرى هاى بزرگ در ارتباط با جنبش سراسرى خواهد شد.

مراحل عملى و كاركردى شوراى دموكراسى خواهان كشور:

الف- تلاش و كمك براى پيوند جنبشنهاى اعتراضى موجود در كشور

ب- كمك براى هدايت جنبش سراسرى با حمايت از طرح مطالبات طبقات و اقشار مختلف اجتماعى توسط مجموعه اى از پيشروان سياسى جنبش ها، بويژه زندانيان سياسى و ساير انجمن ها، اتحاديه ها، سنديكاها و نهادهاى اجتماعى و سياسى و احزاب و سازمان هاى سياسى مشاركت كننده در جنبش هاى سراسرى.

ج- ايجاد كميته هاى مختلف درون شوراى دموكراسى خواهان بمنظور عملياتى كردن اقدامات اعتراضى در برون مرز و درون مرز.

د- ايجاد كميته ها و هيئت هايى بمنظور ايجاد روابط ديپلماتيك با احزاب و سازمان هاى در سراسر جهان و تشكيل هيئت هاى سياسى بمنظور ديپلماسى با دولت هاى كشورهاى دموكراتيك جهان، اتحاديه اروپا و آمريكا

ه- ايجاد كميته حقوق بشر در ارتباط گيرى مستقيم با سازمان حقوق بشر در سازمان ملل متحد.

بديهى است نكات بسيار ديگرى در مراحل مختلف بوجود خواهد آمد كه نياز به همفكرى، همدلى و هميارى همه دموكراسى خواهان دارد. اين تنها مقدمه اى است بر يك اقدام بزرك سرنوشت ساز براى كشور ما ايران.