تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
فرازهائی از فراخوان «تشکلهای صنفی فرهنگیان»
برای اعتراض سراسری معلمان، در روز پنجشنبه هفدهم اردیبهشت ماه
شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور با انتشار بیانیه ای، معلمان و فرهنگیان را به یک اعتراض سراسری در روز پنجشنبه 17 اردیبهشت ماه دعوت کرد.
در بیانیه شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور آمده است: «معلم ها به اینکه دایم آنها را با عبارات عاشقانه و ادبی تقدیس کنیم نیاز ندارند، بلکه باید مشکلات اقتصادی شان را حل کرد»، شعاری که حسن روحانی در ابتخابات اعلام می کرد.
در بیانیهء شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور آمده است: «حدود بیست ماه از روی کار آمدن دولت یازدهم می گذرد و وعده های رئیس محترم دولت مبنی بر رفع مشکلات معیشتی معلمان، افزایش سهم آموزشی در بودجهء دولت، اصلاح جهت گیری های نادرست در آموزش و پرورش و… در این مدت عملیاتی نشده است. رأی اکثریت معلمان به رئیس دولت فعلی، رأی به احیای حقوق مادی و معنوی ِ به عمد فراموش شدهء فرهنگیان کشور، قانون گرایی و حاکمیت عقلانیت در مدیریت کشور بود».
شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور، در نامه ای خطاب به دکتر روحانی در 15 تیرماه 1392 وعده های ایشان را یاد آور شد و اعلام نمود که: «نگاه به دولت شما، با بیم و امید توأم است… و دربارهء اجرایی شدن یا نشدن برنامه هایتان پیش داوری نکرده و به خلق رویدادهای خجستهء فرداها، امیدوارانه به انتظار می نشینیم…» امروز، فرهنگیان ایران، رئیس جمهور محترم را به بازخوانی مجدد وعده هایشان دعوت می کنند.
اهم خواسته های فرهنگیان کشور، اعم از شاغل و بازنشسته، که کاملاً روشن، قابل فهم، منطقی و قانونی می باشد و بارها اعلام گردیده، به شرح زیر است:
1. افزایش حقوق، به بالاتر از خط فقر برای عموم فرهنگیان شاغل و بازنشسته.
2. برقراریِ یک نوع بیمهء تکمیلی مؤثر، کارآمد و فراگیر، با حق بیمهء معقول و متناسب .
3. بازگشت به کار همکارانی که به خاطر فعالیت های صنفی بازداشت شده اند.
4. درخواست حضورِ دو نماینده از اعضای شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور، در کار گروه تشکیل شده به دستور رئیس جمهور محترم، برای رسیدگی به خواسته های معلمان.
5. اجرای اصل سی قانون اساسی، مبنی بر آموزش رایگان و پرهیز از طبقاتی کردن مدارس و خصوصی سازی آنها و بهبود و ارتقای کیفیت آموزشی و تربیتی در مدارس کشور.
6. هشدار جدی نسبت به بی توجهی وزارت آموزش و پرورش درخصوص سیاست های حفاظتی از دانش آموزان درقبال آسیب های اجتماعی و ایجاد مکانیزم های مدرن برای جلوگیری از ترویج خشونت در مدارس کشور.
جامعهء فرهنگیان کشور، با توجه به عدم تغییرات مطلوب در بودجهء سال 1393 آموزش و پرورش، منتظر اجرایی شدن ِ وعدهء رئیس جمهور محترم در بودجهء سال 1394 بودند. با وجود افزایش بیش از 70 درصدی بودجهء برخی وزارت خانه ها در سال 94، رشد 13/7 درصدی بودجهء آموزش و پرورش را شاهد بودیم که از نرخ تورم نیز پایین تر است، به این ترتیب، عملاً افزایش حقوق فرهنگیان، با کسر مقرری ماه اول، در سال 94 حدود 12/8 درصد خواهد بود. ادامهء رویکرد دولت قانون گریز قبل در دولت تدبیر و امید در حوزهء آموزش و پرورش و عملی نشدن وعده های انتخاباتی رئیس جمهور، امیدها را فرو کاسته و فرهنگیان را که عموماً در زیر خط فقر به سر می برند، وادار به اعتراضات گسترده در اسفند 93 و فروردین 94 در سراسر کشور نمود.
یقیناً جامعهء فرهنگیان علاقمندند به وظیفهء اصلی خود که تعلیم و تربیت ِ آینده سازانی شایسته برای مملکت است همت گمارند و این حق ملت به طور اعم و حق دانش آموزان به طور اخص است که معلمانی با انگیزه، شاداب، پر انرژی و بی دغدغه داشته باشند.
معلمان در «دولت تدبیر و امید»، به شکوفایی علم و دانش، در سایهء فراغت از دغدغه های معیشتی، امید بسته بودند. اما متاسفانه در این دولت نیز رویکرد مدبرانه ای که امیدها را در حوزهء تعلیم و تربیت زنده کند نمی بینند و از رئیس محترم دولت می پرسند که :
– چرا این دولت، همانند دولت قبل، از اجرای درست قانون مدیریت خدمات کشوری که قرار بود تبعیض ها را از میان بردارد طفره می رود و آشکارا حقوق مسلّم میلیون ها فرهنگی و خانوادهء آنها را تضییع می کند؟ مستثنی کردن فرهنگیان از حداقل های ممکن، مثل مصوبهء 2941ت 50071 (تاریخ 20 فروردين 1393) هیأت محترم وزیران در موضوع فوقالعادهء شغل و اجرای ناعادلانه و ناقص آن برای فرهنگیان، همچنین پرداخت بیش از دوازده فقره با عناوین مختلف، در فیش و خارج از فیش حقوقیِ سایر ادارات و محروم کردن معلمان کشور بر اساس کدام مبنای منطقی و قانونی قابل توجیه است؟
– رئیس محترم دولت در زمان انتخابات ریاست جمهوری اعلام کردند که: «حمایت از تشکل های غیر دولتی را در دستور کار قرار می دهند و نگاه امنیتی به تشکل ها را از میان برمی دارند و…» ولی تا کنون تلاش ها و مراجعات نمایندگان کانون های صنفی به وزارت کشور برای برگزاری مجمع عمومی و انتخابات هیأت مدیرهء کانونهای صنفی معلمان بدون نظارت استصوابی، بی پاسخ مانده است. چرا وزارت محترم کشور مسیری متفاوت از سیاست های اعلام شدهء رئیس جمهور محترم را طی می کند؟ در این بین آنچه برای معلمان کشور قابل پذیرش نیست ، این است که رئیس جمهور محترم حتی واکنشی آشکار به اعتراضات صنفی معلمان کشور و نیزدرخواست دیدار نمایندگان صنفی با ایشان، نشان نداده است.
ـ همچنان که بر همگان روشن است، صدا و سیمای این مملکت رویکردی متفاوت با دولت و نیز جامعهء فرهنگیان کشور را دنبال می کند. سوال این است که مسئولان وزارت آموزش و پرورش، وزیر محترم و معاونان ایشان با چه هدفی اقدام به مصاحبه با صدا و سیما در خصوص پرداخت طلب های پیشین فرهنگیان و نیز افزایش قطره چکانی حقوق معلمان می کنند؟ همچنین چرا مواردی نظیر لایحهء نا معقولِ رتبه بندی را که به شدت مورد انتقاد فرهنگیان کشور است و موعد اجرای آن شش ماه بعد اعلام شده است، رسانه ای می کنند؟ این همسویی وزارت آموزش و پرورش و صدا و سیما در تخریب وجههء معلمان در نزد مردم و زیاده خواه جلوه دادن آنها و فروکاستن خواستهء اصلی آنها که برقرای عدالت در پرداخت حقوق و مزایا است، مورد اعتراض شدید فرهنگیان کشور است.
– در سال های گذشته بسیاری از نمایندگان مجلس، در برابر هر ستمی در حق فرهنگیان سکوت معنادار و جانب دارانه از دولت قانون گریز قبل را در پیش گرفته بودند، همچنین با بی توجهی به درخواست های گستردهء فرهنگیان کشور به جناب آقای نجفی رأی اعتماد نداند، در حالی که هم اینک با دستاویز قرار دادن تبعیض در حقوق و مزایا بین فرهنگیان و سایر کارکنان دولت به میدان آمده و در صدد احیای وجههء خود برای انتخابات و حاکمیت جریانات سیاسی خود در مجلس آینده هستند. البته در این میان، حساب نمایندگانی که صادقانه از حقوق فرهنگیان دفاع کرده اند جدا و در نزد معلمان کشور محفوظ است.
کانونهای صنفی معلمان فارغ از دغدغهء جناح بندی های سیاسی نمایندگان
مجلس، حقوق پایمال شدهء مادی و معنوی فرهنگیان کشور را مطالبه می کنند و
رویکردهای سیاسی کارانه، در خصوص مشکلات جامعه فرهنگیان را محکوم می کنند.
بدیهی است که ما به هیچ وجه اجازه نخواهیم داد، حق و
حقوق معلمان کشور
وجهالمصالحهء نمایندگان مجلس و دولت قرار گیرد.
بر این اساس و علیرغم میل باطنی، فرهنگیان کشور، اولین قسمت از اقدامات
اعتراضی ِ مرحله به مرحلهء خود را در دستور کار قرار داده اند. طبیعی است
تشکل های صنفی فرهنگیان در صورت اقدامات مثبت و عملی دولت که موجب اقناع
جامعهء فرهنگیان کشورگردد از ورود به مرحلهء بعد خود داری خواهند نمود:
1. گردهمایی فرهنگیان سراسر کشور به مناسبت هفتهء معلم در روز پنج شنبه 17 ارديبهشت 1394 از ساعت 10صبح الی 12 در محوطهء ادارات کل استان ها.
2. تهیهء طوماری متناسب با درخواست های منطقه ای و کشوری، در گردهمایی پنج شنبه 17 ارديبهشت 1394
اقدام فوق اولین قسمت از اعتراضات تشکل های صنفی فرهنگیان کشور بوده و در صورت عدم دریافت پاسخ مناسب از طرف دولت محترم، برنامه های اعتراضی بعدی متعاقباٌ اعلام خواهد شد.
یکم اردیبهشت 1394