درويش رنجبر: عناد ورزيدن با اصلاح طلبان هيچ کمکی نمی کند

تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

21 ارديبهشت ماه 1394 ـ 11 ماه مه 2015

عناد ورزيدن با اصلاح طلبان هيچ کمکی نمی کند

هم سنخ پنداشتن "اصلاح طلبانی" مانند تاجزاده با اسلامیست‌های ترکیه -با عرض پوزش- یک مغلطه است. اینکه سکولاریزم ترکیه مورد تهدید اسلامیست‌ها قرار دارد پس در نتیجه سکولار دموکراسی آینده ایران نیز از سوی اصلاح طلبان امروز مورد تهدید قرار خواهد گرفت مغلطه دیگری است که از نادیده گرفتن تجربه 36 ساله حکومت اسلامی ناشی‌ می‌‌گردد.

یکی‌ از دلائل مطرح شدن جریان اصلاح طلبی این بود که اسلام به ما هو اسلام از اداره جامعه ناتوان است به صورتیکه حتا نتوانست آنچه بانکداری اسلامی خوانده می‌‌شد را به اجرا در آورد. مهدی بازرگان در واپسین سالهای عمر خود گفت اسلام برای بعد از قبر است و بس. حالا چگونه می‌‌توان تصور کرد بی‌ ملاحظه به شکستهای پی‌ در پی‌ که اسلام سیاسی در ایران با آن مواجه شده و کارش رسیده به آنجا که می‌‌خواهد با اجرای حکم فقهی پیرامون "مساله اپیلاسیون زنان" خودی نشان دهد کسانی‌ در لباس اصلاح طلبی بخواهند چرخ زمان را به بهمن 57 بازگردانند و این بار اسلامی از نوع رحمان و رحیم به جامعه قالب کنند؟

تفاوت جامعه ایران و جامعه ترکیه در این است که ما یک و شاید بهتر باشد بگوئیم دو تجربه بزرگ (انقلاب مشروطه - انقلاب اسلامی) را به بهائی بس گزاف پشت سر گذاشته ایم. بقول فردی که سالها در ترکیه زندگی کرده بود ملت این کشور باید یک بار صابون حکومت اسلامی به تنشان بخورد تا قدر حکومت سکولاری که آتا ترک بنا نمود را بدانند. اصلاح طلبان بخوبی می‌‌دانند اگر مقبولیتی هم در جامعه دارند بدین خاطر است که با ایما و اشاره از کوتاه کردن دست شریعت از زندگی مردم سخن می‌‌گویند. اصلاح طلبان بخوبی آگاه هستند که مردم از اسلام سیاسی بیزار بوده و باید به اسلام عبادی بسنده کرد.

اینکه چرا امثال تاجزاده مانند امثال طبرزدی از حکومت سکولار سخن به میان نمی آورند بدین خاطر است که نمی خواهند زمین بازی را بالکّل به حریف واگذار کنند. آیا اگر مهندس موسوی از سکولاریزم صحبت می‌‌کرد می‌‌توانست حتا نامزد ریاست جمهوری شود و سپس موجد حرکتی چنان عظیم؟

اگر ما نیروهای سکولار دمکرات جهت انحلال این رژیم در موضع بسیج کردن مردم بودیم لازم نبود به جریان موسوم به اصلاح طلبی اینگونه توجه کنیم، ولی‌ چون در آن موضع نیستیم اصل سیاست ورزی حکم می‌‌کند از فرصت‌هایی‌ که در نتیجه کنش‌های اصلاح طلبان فراهم می‌‌شود استقبال نموده تا بتوانیم از شعار یا حسین میر حسین برسیم به شعار استقلال آزادی - جمهوری ایرانی‌.

به نظر اینجانب به عنوان عضوی از جنبش سکولار دموکراسی ایران عناد ورزیدن با طیفی از اصلاح طلبان که از دیدگاه روزنامه کیهان شریعتمداری اصلاح طلبان افراطی خوانده می‌‌شوند هیچ کمکی‌ به همبستگی ملی‌ در راه بر افکندن این نظام نمی کند.