تأسيس: 14 مرداد 1392     |    در نخستين کنگرهء سکولار های ايران     |      همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه 

 خانه   |   آرشيو کلی مقالات   |   فهرست نويسندگان  |   آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت    |    جستجو  |    گنجينهء سکولاريسم نو

5 تير ماه 1394 ـ  26 ماه ژوئن 2015

آیا تأخیر بیش از این جایز است؟

احمد تاج الدینی*

بزودی، در روزهای چهارم و پنجم جولای، کنگرهء سوم سکولار دمکرات های ایران در هتل رلکسای فرانکفورت برگزار خواهد شد. تا کنون تعداد قابل توجهی از شخصیت های سیاسی و اجتماعی آمادگی خود را برای حضور در این کنگره اعلام کرده اند. بعض از دعوت شدگان نیز به دلایل یا معاذیر مختلف عدم شرکت خود را در کنگره اعلام کرده اند. اما بنا به روال و سنت گذشته بسیاری نیز بدون اعلام قبلی در کنگره حضور خواهند یافت. کمیتهء برگزاری کنگرهء سوم، بنای کارِ دعوت را بر آن نهاده بود که از همهء کوشندگان سیاسی و اجتماعی دعوت به عمل آورد. اما در عمل ناتوانی آن در شناسایی همهء شخصیت ها موجب گردیده تا لیست دعوت، محدود به نام آنانی گردد که نام شان در سایت جنبش آمده است. لذا لازم است از همهء هم میهنانی که نام شان در لیست نیامده، همانگونه که پیش از این نیز اعلام شده، دعوت به عمل آید تا نقص اطلاع کميته را به دیدهء اغماض بنگرند و خود را صاحب خانه و دعوت شده تلقی کنند و در صورت امکان در کنگره حضور یابند.

تا کنون دربارهء تشکیل این سومين کنگره آشکار و پنهان نظرهای متفاوتی از بخش هایی از هم وطنان ابراز شده است؛ از جمله:

1- بدبین شدگان: فضای سیاسی کشور در این سال ها به گونه ای رقم خورده است که در میان ما عده ای اساساً نسبت به فعالیت های سیاسی و سیاست ورزان بدبین شده اند و هر گونه فعالیت سیاسی را طرد و رد می کنند. برای این بد بینی ها دلایل بسیاری وجود دارند، مانند سوء استفاده از اعتماد کسانی که جان و جوانی خود را صادقانه در احزاب، سازمان ها و دستجات سیاسی صرف کردند، و در نهایت حاصل زحمات آنان در دست رهبرانی ناشایست، به عمد یا غیرعمد، به هدر رفته و یا دست مایهء زد و بندهای پنهانی قرار گرفته است. این نیروها، با تجربه های سیاسی ای که به بهای سنگینی کسب کرده اند، از سرمایه های بزرگ انسانی در جامعهء برون مرز و درون مرز به حساب می آیند. بازگرداندن اعتماد به این هموطنان از طریق ایجاد یک فضای سیاسی متفاوت و سالم امکان پذیر است. کنگرهء سکولا دمکرات ها در ایجاد چنین فضایی تلاش می کند. در این کنگره به هیچ کس صندلی و کرسی ویژه ای اختصاص نمی یابد، بودجهء تشکیل کنگره و حساب دخل و خرج آن علنی بوده و در سایت جنبش به نمایش درآمده است، همهء مهمان ها در حقیقت خود صاحب خانه اند، همه آزادند در سخن رانی ها، در صورتی که بخواهند و ظرف زمان اجازه دهد، شرکت کنند. کمیتهء برگزار کننده کنگره کاملاً مستقل عمل می کند و کارش صرفاً تدارک کردن کنگره است، همهء شرکت کنندگان به هزینهء خود در کنگره شرکت می کنند و کسی مدیون کسی نخواهد بود. اینها نمونه هایی از روش هایی هستند که در زندگی احزاب و دستجات سیاسی ایران سابقه ندارد.  همهء این تمهیدات برای آن است که اعتماد به نفس  به یک یک ما بازگردانده شود. ما برای نجات کشور نه دست نیاز به سوی قدرتی دراز کرده ایم و نه سیاست های خود را برای خوشایند این و آن اتخاذ خواهیم کرد. امید برگزار کنندگان کنگره آن است که کنگرهء سوم زمینهء مناسبی برای خوشبینی خردمندانه و واقع گرایانه را فراهم سازد. 

2- تردید افکنان: عده ای نیز هستند که با اما و اگرهایی اصل فعالیت سیاسی سکولار دمکرات ها را در مظان شک و تردید قرار می دهند تا  از رونق کار کنگره بکاهند و یا آن را بی اهمیت جلوه دهند. اینها احیاناً جنبش سکولا دمکراسی و کنگرهء سکولار دموکرات ها را رقیب سیاسی خود پنداشته اند. حال آنکه آن جنبش و اين کنگره رقیب هیچ جریان سیاسی نیستند. ما از قدرت مند شدن احزاب، سازمان ها و شخصیت های سیاسی که در راه سکولار دمکراسی می کوشند خشنود می شویم. از اهداف کنگرهء در پیش رو زدودن تردیدها و دوئیت ها در میان اپوزیسیون است. مرددان و تردید افکنان تردیدها را کنار بگذارند و با شرکت در کنگره خود را ملزم به تقویت یکدیگر کنند. 

کمیته برگزار کنندهء کنگرهء سوم از همهء احزاب و سازمان ها و شخصیت هایی که می خواهند آیندهء کشور با دمکراسی و حقوق بشر در یک بستر سکولار رقم بخورد می طلبد تا این کنگره را فرصتی برای همدلی بدانند و در آن شرکت کنند.

آیا تاخیر در این مهم بیش از این جایز است؟

* عضو کمیتهء برگزار کنندهء کنگرهء سوم سکولار دموکرات های ايران – فرانکفورت

بازگشت به خانه