تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
چرا
نباید حضور یافت؟!
زمان فیلی
جمهوری اسلامی با رفتارش ثابت کرده است که عاری از هرگونه پرنسیب و روحیه ی جوانمردی است و بر همین اساس هر کجا در مقابل hش یک قدم پس نهاده شده ده قدم جلو آمده است؛ و بر همین اساس، در طولِ دورانِ بودن hش، تمامیِ منتقدان و مخالفان hش را سرکوب کرده و به انزوا کشانده است. جمهوری اسلامی حتی در پیکار نابرابر با مخالفان hش هم کوتاه نیامده و برای طولانی کردنِ عمر خود رو به موازی سازی آورده است وT در کنار تفرقه اندازی در راستای گسست میانِ صفوفِ مخالفان، به ساختن آپوزیسیون جعلی نیز پرداخته، که هدف hش در اصل جز بدنام کردن آزادیخواهان نبوده است.
موازی با همین امر، آپوزیسیون نیز از عدم برنامه ریزیِ در چهارچوبِ همبستگی همواره در رنج بوده، و هرگز نتوانسته حول مهمترین محورِ اشتراک که همانا براندازیِ رژیم باشد گِرد هم آمده به یک آلترناتیو قوی علیه رژیمِ اهریمنی تبدیل شود. شوربختانه، اگر هم یک نفر خواسته در این راه قدمی بردارد، قبل از جمهوری اسلامی عده‌ای از خودِ مخالفانِ رژیم با تخریب و هیاهو روند آن را برهم زده اند، که همین زحمت حکومت اسلامی را نیز کم کرده است.
کوتاه سخن اینکه در جایی که کنگره ی سوم سکولار دمکرات ها قرار است در فرانکفورت آلمان طی روزهای چهارم و پنجم ژوئن به همت دکتر اسماعیل نوری علا و جمعی از مخالفان رژیم برگزار شود، باز چنان افرادی، که به نام مخالفان جمهوری اسلامی آنچه می گویند از ادبیات جمهوری اسلامی بدتر است، شروع به دست اندازی و چوب لای چرخ گذاشتن نموده اند تا این گردهمایی و همبستگی را تحقیر و تخریب کنند.
من معتقدم، با هر اندیشه و افکاری که داریم، اگر مخالف جمهوری اسلامی و خواهان استقرار دموکراسی در ایران هستیم باید در این کنگره شرکت کنیم. کسانی که باورمند به همبستگی و در کنار هم بودن در راه آزادی هستند موظف به حضور در این نشست هستند. باید ثابت کرد قدرت اندیشه در اتفاقِ تفکرات مختلف می باشد، و لازم است کسانی را که به هر بهانه ی دیگری و یا بعلت عدم همسویی با تفکرات حاضر در کنگره از حضور در آن سر باز می زنند و به تخریبِ کنگره می‌پردازند، «سرکوبگران اندیشه» خواند؛ وگرنه در فردای ایران آزاد چگونه می خواهند با تفکراتی که با آن عناد ورزیده اند کنار بیایند؟
ایران ما سرزمین گونه گونی هاست، و همین نیز در اندیشه صادق است. پس برای یک ایران دموکراتیک و استحکام بیشترِ موضعِ مخالفان رژیمِ حاکم با هر نظر و آرایی باید در کنار هم ایستاد و چشم اندازی نو در انداخت، که این امر تنها با زدودن جمهوری اسلامیِ درون خویش انجام می شود، امری که سرآغاز گذر از حاکمیت هستی کشِ اسلامیِ حاکم است.
به امید به زودیِ ایران آزاد.
