تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
مذاکرات هسته ای پس از فراز و نشیب های دو سالۀ اخیر بالاخره به مرحلۀ نهایی خود رسید. این توافق می تواند به یک روند و چالش زیان بار و مغایر منافع ملی که خسارات فراوانی را برای ملت ایران به بار آورده، خاتمه دهد. در این راستا ما نیز خود را در شادی مردم ایران در پایان یافتن این مسیر پر هزینه و مرارت بار سهیم می دانیم و امیدواریم آغازی امید بخش باشد در راستای بازگشت ایران به مثابه عضوی مسئول و برابر حقوق در جامعه بین المللی و بتواند ضمن کمک به رشد و شکوفایی اقتصاد کشور گامی تازه باشد برای تحقق صلح و همکاری متقابل برای ایران، منطقه و جهان.
امضا کنندگان این بیانیه با عقاید و گرایش‌های سیاسی مختلف اما همدل در دفاع از منافع ملی و باورمند به ضرورت ملی بودن روند دموکراتیزاسیون در ایران و درون‌زا بودن آن، بر این عقیده‌اند و امیدوار که روند تنش زدایی بین‌المللی در مسئله هسته‌ای شکل عام‌تری پیدا کند و به ویژه موجب استمرار گفت‌وگو با آمریکا و دولت آقای اوباما برای پایان دادن به چند دهه خصومت زیانبار بین دو کشور که خسارات زیادی به ملت ایران و منطقه تحمیل کرده است، بشود: تعاملی مبتنی بر لحاظ کردن منافع ملی و نیز برای جلوگیری از سوء‌استفاده‌های سیاسی و اقتصادی توسط برخی قدرت‌ها و دولت‌های منطقه. افزون بر این، امیدواریم توافق اخیر موجب وسیع‌تر شدن دایره روابط اقتصادی ایران و ورود همکاران جدید به حوزه مناسبات اقتصادی کشور شود.
ما بر این امر تاکید داریم که سیاست تنش‌زدایی در پرونده هسته‌ای می‌بایست در عرصه‌ی سیاست‌های منطقه‌ای ایران نیز گسترش یابد، و مدیریت این سیاست از دست نیروهای غیرمسئول نظامی ـ امنیتی خارج شده و در اختیار وزارت خارجه و نهادهای مسئول و پاسخگو قرار گیرد.
ما محور قرار دادن صلح، نفی خشونت و تروریسم و هر گونه مداخله نامشروع خارجی در امور کشورها و به رسمیت شناختن اراده مردم هر کشور برای تعیین سرنوشت خود را مبنای یک سیاست خارجی منطقه‌ای برای برقراری صلح و نیز دفاع از منافع ملی خود می دانيم. ه
ما بر استمرار تنش زدایی خارجی با پايان دادن به فضای امنيتی و باز کردن فضای سياسی داخلی اصرار می ورزیم و بر ضرورت بنیادی دو حرکت «موازی» توسعه اقتصادی و حفظ امنیت ملی و حرکت در جهت توسعه سیاسی و تامين آزادی برای فعالیت تشکل ها و فعالان سیاسی و مدنی و صنفی و … – جهت فراهم شدن بسترهای اولیه برای مشارکت سیاسی مردم ايران در تعیین سرنوشت شان- تاکيد می کنيم. ه
مهدی ابراهیم زاده، رضا اکرمی، کمال ارس، بیژن افتخاری، گودرز اقتداری، حمید آقایی، وهاب انصاری، مریم اهری، دنا بابا محمدی، احمد باقری، محمد برقعی، خسرو بندری، بهروز بیات، بهروز پوررضا خلیق، بیژن پوربهنام، بیژن پیرزاده، احمد پورمندی، مهدی جامی، فرزاد جواهری، رضا جوشنی، بهروز جهانزاد، رضا چرندابی، محمد حقیقت، حمید حمیدی، محسن حیدریان، بهروز خلیق، علی اصغر خرسند، مرتضی داور، مهرداد درویش پور، اکبر دوستدار، اسماعیل زرگریان، حسن زهتاب، مریم سطوت، پیمان عارف، محمد صادق علی اصغری، ارشاد علیجانی، رضا علیجانی، اشکبوس طالبی، اسفندیار طبری، فرزانه عظیمی، نسرین فانی، رضا فانی یزدی، مهدی فتاپور، مسعود فتحی، فرهاد فرجاد، حسن فرشتیان، احمد فرهادی، سیامک فرید، رضا علوی، حسین علوی، کبری قاسمی، یدی قربانی، مرتضی کاظمیان، صادق کارگر، محمود کرد، حسن کلانتری، اسفندیار کریم، رضا کریمی، علی کلایی، جلال کیابی، مزدک لیماکشی، صدیقه وسمقی، عفت ماهباز، منوچهر مختاری، کیوان ملکی، مهدی ممکن، شهریر نواختر، داوود نوائیان، مهدی نوربخش، حسن یوسفی اشکوری.
