تأسيس: 14 مرداد 1392     |    در نخستين کنگرهء سکولار های ايران     |      همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه 

 خانه   |   آرشيو کلی مقالات   |   فهرست نويسندگان  |   آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت    |    جستجو  |    گنجينهء سکولاريسم نو

2 امرداد ماه 1394 ـ  24 ماه ژوئيه 2015

یک نان نسیه و صد گرسنه!

شهباز نخعی

Shahbaznakhai8@gmail.com

با انجام توافق هسته ای، یا به عبارت دقیق تر "برنامهء جامع اقدام مشترک" – که مخفف آن "برجام" خوانده می شود – در هفتهء گذشته بین نمایندگان حکومت آخوندی و کشورهای موسوم به 1+5، مردم ایران به حق توقع و انتظاردارند که گرهی از کار فروبسته معیشت شان گشوده شود و بتوانند نفس راحتی بکشند. به ویژه آن که همین دو سه هفته پیش شیخ حسن روحانی ایجاد هرگونه دگرگونی اقتصادی، رفع معضل بیکاری، گره های کور زیست محیطی و... را به انجام توافق هسته ای موکول کرد. 

اما، به نظرمی آید که تحقق این توقع و انتظارهای به حق چندان هم آسان یا حتی ممکن نباشد. چند روز پیش، شیخ حسن روحانی برای آن که وعده های خود را انجام شده بنمایاند، در حساب توییتری خود نوشت: «امروز هم چرخ سانتریفیوژها می چرخد و هم چرخ اقتصاد ایران در آستانهء یک تحول گسترده است»!  یک کاربر اینترنت از ایران نظرخود را به این توییت چنین ابراز کرد: «چرخ سانتریفیوژها که پنچر شد و خوابید جناب آقای روحانی!! درمورد چرخ اقتصاد هم کارشناسان عقیده دارند اگر همهء تحریم ها هم برداشته شود، معجزه ای در اقتصاد کشور رخ نخواهد داد». 

«تحول گستردهء اقتصادی» که شیخ حسن روحانی ازآن دم می زند، ظاهرا به پشتوانه پول هایی است که در سال های اخیر بر اثر تحریم ها در کشورهای مختلف – عمدتاً خریداران نفت ایران – بلوکه شده است. منابع مختلف ارقام متفاوتی برای این پول ها ذکر می کنند. باراک اوباما میزان این ذخایر را حدود 150 میلیارد دلار ذکر کرده است. منابع دیگر در داخل کشور نیز مقدار آن را بین 100 تا 120 میلیارد دلار می دانند و البته اگر چنین رقمی یکباره به اقتصاد دچار رکود مزمن ایران تزریق شود، اگرچه نمی تواند چنان که شیخ حسن روحانی ادعا می  کند "تحول گسترده اقتصادی" ایجاد نماید، اما به هرحال تا حدودی در کاستن از فشار شدید اقتصادی به مردم موثر واقع می شود. 

به گزارش خبرگزاری حکومتی "فارس"، دوروز پس از انجام توافق هسته ای: «ولی الله سیف، رییس کل بانک مرکزی در اظهارنظری میزان دارایی های بلوکه شده بانک مرکزی را 23 میلیارد دلار و درآمد بلوکه شده نفت را 6 میلیارد دلار اعلام کرد». 

در همان روز: «علی طیب نیا وزیر اقتصاد برای رفع ابهام توضیحاتی ارائه کرد.  طیب نیا ضمن رد عدد "120 میلیارد دلار" پول های بلوکه شده که دربرخی از رسانه ها منتشر شده بود، گفت: حدود 35 میلیارد دلار این دارایی ها درشرکت نفتی نیکو سرمایه گذاری شده است که مربوط به طرح های توسعه ای شرکت نفت است و حدود 22 میلیارد دلار در چین به عنوان وثیقه فاینانس موجود است که اگر تمامی این مبالغ را ارزیابی کنید، به آن عددی خواهید رسید که رییس کل بانک مرکزی بیان کرده است». 

از سخنان وزیردارایی چنین برمی آید که گفته رییس کل بانک مرکزی نادرست و بی ربط نیست و رقم باقی مانده از پول های بلوکه شده نه 150، 120 یا حتی 100 میلیارد دلار بلکه درمجموع 29 میلیارد ذلار است.  بسیار خوب، آیا این 29 میلیارد دلار با رفع تحریم ها – که خود داستان دنباله دار دیگری است – به راستی موجود است و دراختیار شیخ حسن روحانی قرارمی گیرد تا از آن برای ایجاد "تحول گسترده اقتصادی" استفاده کند؟!  پاسخ این پرسش را می توان، به نقل از خبرگزاری حکومتی "تسنیم"، از زبان رییس کل بانک مرکزی شنید: «رییس کل بانک مرکزی با تأکید براین که "ریال" نفت های فروخته شده قبلا به دولت پرداخت شده است گفت: بعضی آقایان تصورمی کنند برای دلارهای آزاد شده باید کیسه بدوزند ولی قسمت اعظم این دارایی ها متعلق به خزانه و بانک مرکزی است و ریال آن را قبلا دولت دریافت کرده است»! 

به گزارش تارنمای "دیگربان"، موسی الرضا ثروتی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس هم به نوعی سخن رییس کل بانک مرکزی را تأیید می کند.  او می گوید: «پول های بلوکه شده با برنامه ریزی های صورت گرفته خرج شده و دولت نمی تواند ازآن استفاده کند... رقم ارزش این اموال بلوکه شده مشخص است زیرا دولت درازای این منابع ارزی پول چاپ کرده و نمی تواند منابع مصرف جدیدی برای آن تعریف کند»! 

خلاصه معنای گفته های بالا این است که دست دولت خالی است و به قول عوام هشتش گروی نه اش است، درحالی که، نه تنها باید پاسخگوی خیل عظیم گرسنگان و بیکاران داخلی باشد، که باید منابعی نیز برای طمعکاران و سوداگران کیسه دوخته خارجی – که شمارشان هم کم نیست – تأمین نماید.  برای پرهیز از به درازا کشیدن کلام، از میان اینان تنها به دو نمونه اشاره می کنم.  به گزارش تارنمای "رادیوفرانسه": «صاحبان صنایع و دیپلومات های اروپایی مسابقه ورود به بازارایران را آغاز کرده اند... آنها ازیک تعرض وسیع سرمایه گذاران امریکایی به سوی تهران وحشت دارند... شرکت ها "پژو" و "رنو" که نقش مهمی درصنعت اتومبیل ایران دارند، چندین اتاق بازرگانی و نیز نمایندگان "ایرباس" و نمایندگان شرکت راه آهن فرانسه همین اواخر درتهران بودند».  همین چند روز پیش سازمان هواپیمایی کشوری اعلام کرد که برای نوسازی ناوگان هواپیمایی غیرنظامی فرسوده کشور به حدود 20 میلیارد دلار نیاز است. 

مورد دیگر: پس از انجام توافق هسته ای، بشار اسد، رییس جمهوری دست نشانده و جنایتکار سوریه نخستین مقام خارجی بود که آن را به رهبر و رییس جمهوری تبریک گفت.  اینک گزارش تارنمای "عصرایران"، به نقل از خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) حاکی است که: «وائل الحلقی، نخست وزیر سوریه اظهارداشت: امضای توافق هسته ای با حکومت ایران گامی است که می تواند با آزاد سازی پول های بلوکه شده، سرمایه گذاری های وعده داده شده این کشور در سوریه را به دنبال داشته باشد»! 

خلاصه کلام این که "تحول گسترده اقتصادی" پیشکش، شیخ حسن روحانی ازهمین الان به راستی درمانده است که با یک نان – آن هم نسیه – چگونه باید شکم صد گرسنه را سیرکند!

31 تیر 1394

 

بازگشت به خانه