مسعود نقره کار: نامه سرگشاده به جامعه پزشکی ایران

تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

19 امرداد ماه 1394 ـ 10 ماه اگوست 2015

وطن زیبا، حاصلخیز و ثروتمندی که نیروهای انسانی فداکار و زحتمکش اش در راه دستیابی به آزادی و عدالت رنج ها کشیده اند، بی آنکه قلب زندگی طپشی شاداب و پُرطراوت برروی آن تجربه کرده باشد، در معرضِ فاجعه ی " طاعون هسته ای حکومت اسلامی" قرار گرفته است.

ما پزشکان و تمامی اعضای خانواده ی بزرگِ جامعه پزشکی ایران سوگند خورده ایم از سلامتی این مردم مراقبت نمائیم، مردمی که سلامت، کرامت و حق حیات شان را "پروژه و برنامه ی هسته ای" حکومت اسلامی تهدید می کند. ما با درد و رنج مردم آشنائیم و به عنوان یکی از "بشردوستانه ترین حرفه ها"، با اتکا به اعتباراجتماعی و علمی و پیوندمان با مردم، مردمی که به ما اعتماد دارند، می توانیم در پیشگیری ازبروز فاجعه و طاعون هسته ای در میهنمان ایفای نقش کنیم.

ما نمی باید به خطرات استفاده ی ناامن و سوداگرانه از انرژی هسته ای وساخت سلاح هسته ای بی اعتنا باشیم، بی اعتنائی ما بی اعتنائی به زندگی میلیون ها انسانی ست که در معرض خطر بیماری و مرگ قرار گرفته اند.

اگر در برابر افکار و رفتار حکومت اسلامی بی تفاوتی نشان دهیم شاهد سوء استفاده های زیان بار از انرژی هسته ای، تروریسم هسته ای و جنگ هسته ای خواهیم بود، و آنگاه تلاش رابرای لگام زدن بر این دیوانگی و افسار گسیختگی نوشداروی بعد از مرگ سهراب خواهد بود. ما نباید اجازه دهیم حکومت اسلامی در کنار ویرانگری های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و محیط زیستی، پیامدهای دهشتناک هسته ای نیز بر حیات طبیعت و جامعه ما تحمیل کند. تصویرِ واقعی و دهشتناکی که شاهدان عینی انفجار هسته ای هیروشیما و ناکازاکی (ایری و توسیکو ماروکی) در برابر ما قرار داده اند، هولناک تر در انتظار فرزندان ماست:

...«کاش ما هم می مُردیم و این همه زجر نمی کشیدیم... زنده ها مردگانی وحشتناک به نظر می آمدند. مردمی که در اثر انفجار چشمشان از حدقه بیرون آمده بود در خیابان ها می خزیدند. آنها کوشش می کردند با استفاده از حافطه خود راه رودخانه را بیابند تا عطش وحشتناک خود را فرو نشانند»...
و با شناختی که از حکومت اسلامی داریم، تردیدی بر جای نمی ماند که نیروگاه های هسته ایِ آشکار و پنهان حکومت اسلامی نیز آبستن فاجعه ی "نیروگاه هسته ای چرنوبیل" هستند، فاجعه ای که علیرغم پنهان کردن واقعیت های اش، هنوز ناباورانه و ترسناک است :

...«با وجود گذشت سال ها از اين حادثهء وحشتناك هنوز آثار مواد راديو اكتيو و جهش هاي ژنتيكي در مردم منطقه مشاهده مي شود. در این میان می توان به ناقص شدن نوزادان در دو دهه اخیر، از قبیل بی دست و پا متولد شدن اشاره کرد. مقیاس این فاجعه بسیار بیشتر از آن بود که مقامات دولتی آن را اعلام کردند... در یکی از آمارهای ارائه شده اعلام شده است که از پانصد هزار نفری که از حادثه چرنوبیل لطمه دیدند، بیست هزار نفر مرده اند، دویست هزار نفر از کار افتاده اعلام شده اند، و دیگر بازماندگان از بیماری ها و سرطان های ناشی از تشعشع های اتمی رنج می برند. بسیاری از مردم اوکراین و حتی کشورهای همسایه، به دلیل وجود یُد رادیو اکتیو، به سرطان به ویژه سرطان غده تیروئید، دچار شده اند و»...

پیشرفت تکنولوژی هسته ای دستاوردهای پر ارزشی برای بهبود زندگی انسان و طبیعت داشته است که پزشکی هسته ای یک نمونه از آن هاست. خودکامگان و سوداگران اما بیش از آنکه به استفادۀ سودمند و صلح آمیز از این تکنولوژی و دانش توجه کنند، آن را وسیله ای برای تحکیم فدرت سیاسی، مالی و معنوی خود ساخته اند.

داس مرگ در دستان حکومت اسلامی سالیانی ست که شکوفه ها و گُل های زندگی در میهن مان درو کرده است. امروز اما سودا گران مرگ برای حفظ موقعیت این و آن جهانی خود و تاراج گری های شان سلاحی دلخواه و هولناک یافته اند. اینان به تجربه نشان داده اند تردید و هراسی از تخریب تمامی مبانی زندگی و هستی در میهنمان به خود راه نخواهند داد.

تجربهء ما و اطلاعات علمی در بارهء نتایج پزشکی ناشی از استفاده نادرست از انرژی هسته ای و ساخت و تولید سلاح های هسته ای کشتار جمعی، ما را متقاعد می سازد که «با علم پزشکی نمی توان آثار انفجار و جنگ هسته ای را از میان برداشت». می باید در راه جلوگیری از ساخت و تولید سلاح های هسته ای، و ایجاد نیروگاه های هسته ایِ آشکار و پنهان، که علیرغم صرف میلیاردها دلار از دسترنج مردم میهنمان، با استانداردهای فنی و علمی و ایمنی ساخته نشده اند، اقدام عملی کرد. برپائی تشکل های مختلف با هدف جلوگیری از سوء استفاده از انرژی هسته ای، و نیز پیشگیری از ساخت و تولید سلاح هسته ای، ضروری و حیاتی اند. روشنگری دربارهء پیامدهای ناشی از آنچه حکومت اسلامی «پروژه و برنامهء هسته ای"»خوانده است، به ویژه پیامدهای پزشکی آن، وظیفه ی جامعه ی پزشکی ایران است . باید پیامدهای ناشی از پرتو افشانی (تشعشع های رادیو اکتیو)، پیامدهای ناشی از انرژی حرارتی (گرما و حرارت)، پیامدهای ناشی از موج انفجار (موج ضربت)، شیوع بیماری های عفونی و مسری به دلائل مختلف از جمله کاهش توان جسمانی – دفاعی ناشی از آثار تشعشع های رادیو اکتیو، بیماری های خونی، پیامدهای عصبی و روانی، و نیز تاثیرهای مخرب سوء استفاده از این انرژی بر محیط زیست و دیگر عرصه های زندگی را به مردم شناساند و مدام یاد آوری کرد.

به عنوان عضوکوچکی از خانواده ی بزرگ جامعهء پزشکی که سالیانی به پیامدهای پزشکی جنگ هسته ای اندیشده و در بارهء آن کتاب و مقاله نوشته ام، و به عنوان عضوی از اعضای «تشکل پزشکان جهان برای جلوگیری از جنگ هسته ای» (IPPNW) با شما عزیزانم سخن می گویم.

ما مسئولیم، وظیفۀ ماست که به خاطر شناخت مان از عوارض هولناک تشعشع های رادیو اکتیو و جنگ هسته ای، و نیز آگاهی از توان فنی و علمی حکومت اسلامی، در کنار اندیشگی و رفتار دگراندیش ستیزانه و تروریستیِ این حکومت، خطر «ایران هسته ای» را جدی بگیریم و با تلاش خود مانع بروز چنین پدیده ای بیماری زا و مرگ آفرین شویم.

ما می دانیم که منشاء خطر کجاست و پیامدهای آن چیست. به همین خاطر می باید بیشترین تلاش خود را در راه جلوگیری از یکی از بزرگترین فجایعی که میهنمان با آن روبروست، انجام دهیم. برای ما هیچ هدفی حیاتی تر و پُر اهمیت تر از حفط شرایطی نیست که ادامهء زندگی در سرزمین مان را با احترام به چیثیت و کرامت انسانی مردم اش ممکن سازد.

پیام آوری صلح و مبارزه در راه زندگی ای مسالمت آمیز و به دور از خشونت و تشنج، وطیفه مرکزی، اساسی و سترگ ماست. کوشش مقدم ما مبارزه در راه برقراری صلح و زدایشِ کابوس مرگ ناشی از «حکومت اسلامی هسته ای» است.
ما نمی باید در برابر از بین رفتن تعادل پویای بیولوژیک میان مرگ و زندگی سکوت کنیم و شاهدِ خاموشِ مرگ مطلق حیات در سرزمین مان باشیم.

با احترام: مسعود نقره کار
مرداد سال 1394/ آگوست سال 2015