الگوی بازنشستگان کشور !

همانطور که می دانید بازنشستگان محترم پس از بازنشستگی در پارک ها و حاشیهء معابر گعده می کنند و روز خود را به بطالت می گذرانند و چشم شان به آخر برج و صنار و سه شاهی حقوق بازنشستگی و چهل و پنج هزار تومان یارانه دولت است! در حالی که می توانند با تجاربی که در دوران خدمت ذخیره کرده اند بروند، بروند و ده ها شرکت پتروشیمی و ده ها شرکت و مجتمع صنعتی و کارخانه و هولدینگ صنعتی و تجاری تاسیس کنند و دست فرزندان و دامادها و اهل بیت را هم بند کنند! چرا تعجب می کنيد؟ همين چندی پيش، حاج آقا حمید رسایی، نمایندهء مجلس شورای جمهوری اسلامی، طی يک سخنرانی تاریخی و بهجت اثر، از زحمات یک بازنشسته در راستای خودسازی و تولید ثروت تجلیل کرده و از «حاج آقا نعمت»، (بُرده و نعمت خورده، معروف به نعمت زاده) به عنوان «الگویی برای بازنشستگان» رونمایی کرده است! او در سخنان خود تصریح کرده است که:

«آقای نعمت زاده از سال پنجاه و هفت در ایران خودرو (سازندهء پیکان) مشغول بودند که اولین مسئولیت ایشان بود و بعد وزیر کار بودند، سپس وزیر صنایع شدند و دیگر مسئولیت ها تا شرکت های پتروشیمی و نفتی... می رسند به جایی که مشاور ارشد وزیر نفت می شوند و در سال هشتاد و هشت به گفتهء خودشان دیگر مسئولیتی نداشتند و بازنشسته می شوند و رو می کنند به تاسیس یک شرکت خانوادگی که البته این یک شرکت نبوده است (البته ما فکر می کردیم که این یک شرکت است ولی وقتی داخل می رویم می بینیم که دریایی است. هر چه آدم در آنجا غواصی می کند می بیند که چیزهای جدیدتری کشف می کند!) بنده طی صحبت هایی که با کارشناسان مختلف داشتم دریافتیم که نسبت به این فرعیاتی که شرکت های ایشان داشت وقت بسیار زیادی باید گذاشته شود».

این نمایندهء مجلس در ادامه موضوع شانزده شرکت نعمت زاده را پیش کشیده و گفته است:

«البته آن روز که من سئوال کردم شانزده شرکت بود که بعداً مشخص شد نوزده شرکت است و حتی بعضی شرکت های دیگر وجود دارد که من هنوز پاسخی برای آنها نگرفته ام...»

سپس، بلانسبت، آقای نعمت خورده را به سوهان فروش های کنار اتوبان قم - تهران تشبیه کرده و گفته است:

«...در قم اگر دیده باشید نوشته شده است سوهان فروشی حاج حسین و فرزندان! اینجا هم شده است شرکت آقای نعمت زاده و فرزندان! اینکه کسی از ابتدای جمهوری اسلامی تا امروز مسئولیت داشته و امروز بحث در مال و ثروت ایشان چیزی است که حتی خود ایشان حاضر نیست به صراحت در مورد آن صحبت کند!»

همانطور که ملاحظه فرمودید در اظهارات نمایندهء تهران چند نکتهء کلیدی وجود دارد که باید مورد توجه تارخ نگاران و کارشناسان اجتماعی و بزه کاران قرار بگیرد!

اول اینکه در این مملکت از راه صحیح هم می توان به ثروت عظیم و مجتمع های پتروشیمی و هولدینگ های صنعتی و تجاری رسید و لازم نیست برای دستیابی به ثروت خزانه مملکت را جارو کرد؛ نمونه همين آقای نعمت زاده که فقط شش سال پیش بازنشسته شده، بجای آنکه برود مثل سایر بازنشسته ها روی نیمکت پارک بنشیند و چشمش به صنار - سه شاهی حقوق بازنشستگی باشد شرکت خانوادگی تأسیس کرده و در عرض شش سال به چنان سرمایه و ثروتی رسیده که نمایندهء مجلس می گوید: «دریایی است که هرچه در آن غواصی می کند می بیند باز هم چیزهای جدیدتری هست!»

دوم اينکه پس از کنار رفتن دولت دهم (به مدیریت معجزه هزاره سیوم!) بسیاری از مسئولین و مدیران به اختلاس و دزدی و مال مردم خوری متهم و محاکمه و زندانی شدند؛ حتی دو تن از معاونان پاکدست ترین رئیس جمهور عالم بشریت (از دوران مادها به اینطرف!) هم حالیه به جرم خوردن بیت المال در زندان اوین هستند! دستگیری سریالی مدیران برجسته به جرم دزدی و اختلاس و ارتشاء و زد و بند و هزار پدر سوخته بازی دیگر، بفهمی نفهمی موجب بی اعتمادی امت بخت برگشته نسبت به مسئولان پاکدامن کشور شده بود، اما رونمایی از ورژن جدید دولتمردانی نظیر حاج آقا نعمت زاده بی شک و شبهه باعث «ریکاوریِ» (recovery) اعتماد امت همیشه مظنون به مدیران نطام شده است!

در واقع، خوب است داستان زندگی این وزیر لایق را در کتاب های درسی بجای مطالب قدیمی، نظیر چوپان دروغگو، بگذارند تا دانش آموزان، از همان بدو ورود به اجتماع، راه های دریادار شدن را بیاموزند و پس از پایان تحصیلات و فارع التحصیل شدن از دانشگاه ها، بجای پیک موتوری شدن و یا بیکار گشتن، بروند هولدینگ پتروشیمی راه بیندازند و بیست - سی شرکت را هم به نام خانوادهء خود کنند!

دست آخر اینکه چون، بنا به گفتهء نمایندهء تهران در مجلس شورای اسلامی سرمایه های حاج آقا نعمت زاده دریای بی انتهایی است که هرچه در آن غواصی می شود شرکت ها و موسسات و هولدینگ های جدیدی پیدا می شود، خوب است دولت محترم که در همه حال به فکر ایجاد رفاه و سعادت مردم است آقای نعمت زاده را با حفط سمت به وزارت دریاداری منصوب نماید!

البته ممکن است عده ای بگویند ما که "وزارت دریاداری" نداریم که وزیر دریاداری داشته باشیم!
اما این اعتراض مرا یاد یک خاطرهء تاریخی انداخت:

در زمان ظاهر شاه، پادشاه افعانستان، ژنرال داودخان که تازه به سمت نخست وزیری انتخاب شده بود هیات دولت را برای معرفی به کاخ شاهی برد. و در موقع معرفی وزراء، یک نفر را به عنوان وزیر دریاداری به ظاهرشاه معرفی کرد. ظاهر شاه با تعجب به داودخان گفت: «ولی ما دریا نداریم که وزیر دریاداری داشته باشیم». و داودخان جواب داد: «قربان عدالت هم نداریم ولی وزیر عدلیه (وزیر دادگستری) داریم!

بازگشت به خانه