تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
پيام جنبش سکولار دموکراسی ايران
به مجلس سالگرد تأسيس حزب کوملهء کردستان ايران
هموطنان ارجمند، هميوندان، رهبران و اعضاء حزب کوملهء کردستان ايران!
اينکه بار ديگر به دعوت حزب شما، نماينده ای از جانب نهاد هماهنگی جنبش سکولار دموکراسی ايران، بعنوان ناظری مشفق، در مراسم سالگشت تأسيس حزب تان شرکت می کند موجب خوشحالی بسيار است. گفتگوی بين احزاب، جبهه ها و جنبش ها، که نشان از حسن نيتی فراگيرنده و نه حذف کننده دارد، برای ساختن ايران فردای بدون حکومت اسلامی روندی دلگرم کننده است و ما به نوبهء خود از آن استقبال می کنيم و خوشحاليم که در طی چند ماه اخير، علاوه بر شرکت در کنگرهء حزب مشروطه ايران (ليبرال دموکرات) و حزب کمونيست کارگری ايران، اکنون در مراسم سالگرد تأسيس حزب کوملهء کردستان ايران حضور يافته ايم.
از نظر جنبش سکولار دموکراسی ايران، قرن ها است که تاريخ سرزمين های تک قومی به پايان رسيده و رنگارنگی اقوام و قبايل و فرهنگ ها و مذاهب و زبان ها جانشين آن شده است و اکنون ديگر نمی توان سرزمينی را بر روی کرهء زمين يافت که مردمان اش از يک قوم و شريعت و زبان باشند. پس رنگارنگی و تکثر نه يک پديدهء غيرعادی که واقعيتی منتشر و گسترده در زمانهء ما است و خودبخود چنين تسلط بی استثنائی ملزومات و قواعد و نيازهای خاص خود را می آفريند.
نخست اينکه «تکثر» با خود ضرورت عدم تبعيض را بهمراه می آورد و عدم تبعيض محصول بلامنازعهء حکومت های سکولار دموکرات است. در اين حکومت ها، «سکولاريسم» از تسلط يک قوميت، يک مذهب و يک فرهنگ بر جمعيت های گوناگون يک جامعه جلوگيری می کند و «دموکراسی» همهء اعضاء جامعه را، بدور از تفاوت ها و رنگارنگی هاشان، در برابر قانون و حق و وظيفه با هم برابر می سازد، از بازتوليد استبدادهای گوناگون جلوگيری می کند، و به احزاب و گروه های سياسی اجازه می دهد تا، با خروج از پوسته های ايدئولوژيک قديمی، و ارائهء برنامه بجای ايدئولوژی و مذهب، به انتخاب کنندگان خود اين امکان را ارزانی دارند تا آنان از ميان آنچه به ايشان عرضه شده آنچه هائی را که در هر زمان مقتضی می دانند اختيار و انتخاب کنند.
در عين حال تکثر مسلط برجوامع بشری مسئلهء وجود کشورهای تک قوميتی را هم منسوخ ساخته و اين امر را تبديل به دليلی ناموجه برای تجزيهء کشورهائی که سکولار دموکراسی مسئلهء نابرابری و تبعيض را در آنها از ميان برداشته ساخته است.
پس آنچه بصورت سرنوشتی مشترک ما ايرانيان رنگارنگ را بهم می بافد و از آن پارچهء رنگين ايرانيتی را می سازد که تارش از کرد و پودش از فارس و نقشش از بلوچ و عرب و لر و ترک است همانا اعتماد و اعتقاد به رستگاری ملی ما در ظل سکولار دموکراسی است، تا در زير اين چتر انسانی از سوسياليسم گرفته تا ليبراليسم، نه در رقابتی براندازانه با هم، که بصورت برنامه هائی که می توانند بصورت متناوب جانشين هم شوند به ساختن جامعه ای در خور قرن بيست و يکم بپردازند.
ما همه می دانيم: منطقه ای که کشور ما در قلب آن قرار دارد اين روزها سخت ملتهب است و با نگرانی به خوابی می انديشد که قدرت های بزرگ جهانی برای آن ديده اند. در عين حال، هر وضعيت بحرانی و ملتهبی می تواند انديشيدن به آينده هائی متفاوت با یکديگر را موجب شود اما از مسلمات تاريخ بشری آن است که تنها آنان که به تقدير و بی اختياری انسان باور داند می نشينند تا ديگران هر بلائی را که خواستند بر سرشان بياورند. حال آنکه انسان انديشمند قادر است خود به ساختن آيندهء خويش اقدام کند و بر فراز مشکلات و اختلافات پل هائی از خوش انديشی و نيک بينی بسازد.
حزب شما نيز هيچ از اين قاعده مستثنی نيست. شما دارای حزبيد؛ يعنی دارای اراده ايد؛ يعنی خواسته ايد بصورت نيروئی سياسی - اجتماعی درآئيد و در ساختن آيندهء جامعهء خود شراکتی ارادی داشته باشيد. بدون اين مختصات هيچ حزبی حزب نيست و هيچ جمعی نيروی سياسی محسوب نمی شود. شما خواسته ايد در زمانهء بحران ها و طوفان ها نقشی شرافتمندانه و انسان دوستانه را بصورت ايجاد نيروئی سياسی بازی کنيد و از اين لحاظ هر سالگشتی در عمر حزب شما فرصتی برای نيروگيری در راستای داشتن نقشی عامدانه و داوطلبانه در سمفونی هماهنگ ساختن آينده محسوب می شود.
ما، در جنبش سکولار دموکراسی ايران، برای شما و حزب تان، در اين راستای هيجان انگيز، که شما را به سرنوشت همهء اقوام و جمعيت های ايرانی ديگر گره می زند، آرزوی توفيق و سرفرازی پايدار داريم.
با مهر و دوستی
اسماعيل نوری علا
سخنگوی جنبش سکولار دموکراسی ايران
اول اسفند 1394