پايگاه رسمی جنبش سکولار دموکراسی ايران

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

24 خرداد ماه 1395 ـ 13 ماه ژوئن 2016

بخشی از يادداشت سازمان چريک های فدائی خلق ايران

امروز جمعه، دهم ژوئن 2016 اکثر شبکه های تلویزیونی آمریکا مراسم برگزاری نماز میت به خاطر مرگ محمدعلی را پخش کردند. در این مراسم بسیاری از شخصیت های سیاسی این کشور شرکت داشتند. افرادی که در دهه 60 و 70 میلادی محمدعلی را دشمن مردم آمریکا خطاب کرده، به دادگاه کشانده و به زندان انداختند. رفقای وی از قبیل مارتین لوتر کینگ، مالکوم ایکس و رزمندگان حزب ببرهای سیاه را ترور، و یا در دادگاه های ساختگی و دروغین به حبس های سنگین محکوم نمودند. امروز هیچ کدام از رسانه های گروهی پرقدرت جهان و ایالات متحده مواضع ضد جنگ ویتنام محمدعلی را بازگو نمی کنند. هیچ رسانه ای در جهان از اظهارات ضدصهیونیستی محمدعلی که گفت:«ایالات متحده سنگر صهیونیسم و امپریالیسم در جهان می باشد»....«من حمایت قاطع خود از خلق و مبارزات مردم فلسطین برای آزاد سازی سرزمین شان و بیرون راندن اشغالگران و متجاوزان صهیونیست را اعلام می دارم» و ... را منعکس نمی کند.

این رسانه ها تنها از گرویدن محمدعلی به مذهب اسلام سخن گفته و به جنبه مسلمان شدن وی می پردازند. انتخابی که بیشتر به زندگی شخصی وی مربوط می شود و در مبارزات محمدعلی در خصوص تبعیض نژادی، صلح، برابری اجتماعی، دمکراسی و آزادی نقشی نداشت. هیچکس از آن دوره و شرایطی که محمدعلی را «کاکاسیاه» می خواندند و مسیحی بودنش را به سخره می گرفتند سخن نمی گوید. هیچ رسانه ای از این حقیقت سخن نمی گوید که محمدعلی در دوره ای به اسلام روی آورد که جامعه آمریکا او وهمرزمانش را به حساب نمی آورد وجامعه مسیحیت آمریکا نیزهمان رفتاری را با سیاهان داشتند که هنوز در بخشی از آمریکا برای ورود سیاهپوستان به رستورانها دارند. چنین شد که در آن روزگار امثال محمدعلی بیش از آنکه آگاهانه اسلام را بپذیرند، تغییر مذهب برایشان واکنشی بود به شرایط حاکم برجامعه آن روز آمریکا. به عبارت دیگر تغییر مذهب محمدعلی و تعداد کثیری دیگراز سیاهپوستان در آن دوره بی شباهت به مسیحی شدن عده ای از ایرانیان امروز نیست که بخاطر عدم وجود دمکراسی و آزادی در ایران ترک وطن می کنند و برای اخذ پناهندگی در کشورهای خارج به مسیحیت می گروند. جای شکی نیست اگر بجای رژیم دیکتاتوری - مذهبی حاکم بر ایران نظام دیگری حاکم بود ، تعداد ایرانیان مسیحی شده در این حد نبود.دریک کلام مسلمان شدن محمدعلی «نه از حب علی که از بغض معاویه بود».

اکنون بلندگوهای امپریالیستی و ارتجاع، از بیل کلینتون در آمریکا تا جمهوری اسلامی در ایران ، از ترکیه تا اروپا همه از محمدعلی سخن می گویند بدون اینکه بگویند دلیل اصلی محبوبیت محمدعلی نه مشت زنی اش بلکه بدین خاطر بود که وی در اوج قهرمانی با شهامت تمام از رفتن به جنگ علیه مردم ویتنام سر باز زد. هیچ رسانه ای از حق محمدعلی دفاع نمی کند که وی بخاطر افکار آزادیخواهانه اش و در دفاع از حقوق سیاهپوستان ورنگین پوستان علیه دولت آمریکا قد برافراشت و به زندان رفت. اکنون بعد از مرگ اش رژیم جنایتکار اسلامی مدافع محمدعلی شده؟ رجب طیب اردوغان بعنوان یک رئیس جمهور بنیادگرا و فاشیست که بی وقفه خلق کرد را بمباران می کند بر مزار محمدعلی نماز میت می گذارد؟ آیا واقعاً از نظر محمدعلی فرقی بین بمباران خلق کرد و ویتنام وجود داشت؟ جای شکی نیست مشارکت عناصر فاشیستی نظیر اردوغان درمراسم خاک سپاری محمدعلی توهین آشکاری به محمدعلی، همهء سیاهپوستان همرزم وی و آزادیخواهانی است که به راه و روش مارتین لوترکینگ ومالکوم ایکس باور دارند.

محمدعلی بعد از 30 سال نبرد با بیماری پارکینسون سرانجام در سن 74 سالگی درگذشت. وی در 17 ژانویه 1942 در ایالت کنتاکی آمریکا چشم به جهان گشود. او به خاطر درخشش بی نظیر در ورزش مشت زنی و همچنین به خاطر فعالیت های سیاسی، به یکی از معروف ترین و مردمی ترین شخصیت های سیاسی ـ ورزشی قرن 20 تبدیل گردید. محمدعلی مدت طولانی از بیماری پارکینسون رنج می برد.

بالاخره، روز جمعه 3 ماه ژوئن خبرگزاریهای رسمی در تلکس خبری خود به نقل از خانواده محمدعلی نوشتند: محمدعلی ، قهرمان سابق مشت زنی جهان، در سن 74 سالگی، بدلیل عارضه تنفسی و بیش از 30 سال نبرد با بیماری پارکینسون، بامداد روز 3 ژوئن در بیمارستان شهر فینیکس در ایالت آریزونای آمریکا به آغوش مرگ شتافت.

محمدعلی به خاطر شهامت و شجاعت، چه در عرصه ورزش مشت زنی و چه خارج از آن مورد احترام میلیون ها تن از مردم جهان بوده و نام او برای همیشه در تاریخ سیاسی ـ ورزشی آمریکا و جهان ماندگار خواهد بود. او از چهره های سرشناس جنبش عدالت خواهی و مدنی دهه 60 و 70 سیاه پوستان افریقایی تبار آمریکا بحساب می آید. قرار گرفتن او در کنار دیگر رهبران این جنبش همچون مارتین لوتر کینگ، ملکوم ایکس و فعالین حزب ببرهای سیاه، نام وی را از رینگ های مشت زنی فراتر برد.

محمدعلی در فردای کسب عنوان قهرمانی بوکس جهان، در اعتراض به سیاست تبعیض نژادی و نژادپرستی رایج و گسترده در آمریکا، در گفتگو با خبرنگاران مهمترین شبکه های خبری جهان اظهار داشت: «من قهرمان بوکس سنگین وزن جهان هستم. اما در کشورم، محلاتی است که نمی توانم در آنها سکونت و زندگی کنم و رستوران ها و غذاخوری هایی است که به خاطر رنگ پوست و افریقایی تبار بودن نمی توانم وارد آنها شوم».

محمدعلی کلی، سه سال بعد از کسب عنوان قهرمانی جهان، در یک اقدام تاریخی و در گرماگرم جنگ جنایتکارانه امپریالیسم آمریکا علیه خلق قهرمان ویتنام، از خدمت در صفوف ارتش این کشور خودداری کرد و در برابر دوربین های تلویزیونی جهان اعلام داشت:

«من دعوایی با ویت کنگ ها ندارم. تاکنون هیچ ویت کنگی به من کاکا سیاه نگفته است ... من حاضر نیستم بروم و ده هزار مایل دورتر از خانه، یک ملت محروم و گرسنه را کشته و خانه ها و کشتزارهایشان را آتش بزنم. صرفا بخاطر این که سلطه و اقتدار اربابان سفیدپوست بر تیره پوستان جهان تداوم یابد. ویت کنگ ها هیچگاه مرا مثله مثله نکرده اند و هیچگاه سگ هاری را علیه من نشورانده اند. من چطور می توانم این مردم ستمدیده و رنج کشیده را کشته و یا در کشتارشان مشارکت نمایم؟ بهتر است من را به خاطر امتناع از مشارکت در این کشتار به زندان بیاندازید».

وی بخاطر خودداری از پیوستن به ارتش آمریکا برای شرکت در جنگ جنایتکارانه علیه خلق رزمنده ویتنام، تمام مدال ها و افتخارات قهرمانی خود در ورزش مشت زنی را از دست داد و از هر گونه شرکت در مسابقات بوکس محروم گردید ـ هر چند که سه سال بعد دادگاه تجدید نظر حکم، رأی دادگاه قبلی را شکست و محمدعلی دوباره به صحنه مسابقات بازگشت ـ . محمدعلی در هنگام خارج شدن از دادگاه در پاسخ به سئوال خبرنگاری اظهار داشت: «بر روی رینگ، وقتی که در نبرد بین دو مشت زن، جان یک بوکسور به خاطر زخمهای برداشته شده به خطر می افتد، داور مسابقه بازی را قطع می کند. ورزش بوکس هیچ وجه مشترکی با قلدری، با تجاوز، با جنگ، با مسلسل، با بازوکا و بمب افکن ها ندارد...».

سال ها بعد، محمدعلی در ستایش قهرمانی و ازجان گذشتگی تاریخی خلق ویتنام در کنفرانس مطبوعاتی اظهار داشت: «وقتی برای هدفی می جنگید، چیزی از دست نمی دهید. فکر کنم بازنده کسی است که هدف والایی ندارد».