دخیل بستن به کورش درد مردم را دوا نمی کند!

حسن صالحی

       تجمع هزاران نفر در منطقهء پاسارگاد شیراز و در اطراف مقبره کورش، بنیانگذار و اولین شاه هخامنشی، اگر بخواهد چیزی را نشان بدهد در غلطیدن بخشی از مردم به ورطهء ناسیونالیسم بعنوان مفری برای خلاصی از اسلامیت جامعه است؛ گزینه ای که نه فقط به آزادی مردم منجر نمی شود بلکه سر مردم را با حلوای “وطن” شیره خواهد مالید و منجر به تدوام اسارت  آنها خواهد شد.

       نفرت از جمهوری اسلامی نباید ما را به آنجا برساند که مذهب را از در بیرون بیاندازیم و در عوض ناسیونالیسم و قومی گری را از پنجره وارد کنیم. این خواست قلبی مردم نیست. این انتخابی است که ناسیونالیسم عطمت طلب ایرانی، بهمراه بخشی از ملی- اسلامی “معتدل” شده، در مقابل مردم می گذارند تا آنها را از اهداف و خواست های انسانی شان دور کنند و بساط ظلم و ستم طبقات دارا را حفظ نمایند.

       دخیل بستن، به کورش که سال ها پیش زندگی می کرده است، صرف نظر از هر ارزیابی ای که از عمل کرد وی داشته باشیم، دردی از مردم دوا نمی کند. قهرمان های امروز جامعهء ایران ندا آقا سلطان ها هستند که در راه آزادی جان خود را از دست دادند. قهرمان های جامعهء امروز ایران زنان، معلمان و پرستاران و کارگرانی هستند که هر روز برای حقوق انسانی خود تلاش می کنند و از زندان و شلاق هراسی ندارند.

       این نیرو را ارج بگذاریم که در جنگ با جمهوری اسلامی قصد ساختن یک جامعهء انسانی را دارد. هدف اش انسانیت جامعه است. به هر انسانی چه در کردستان، بلوچستان و خوزستان باشد، زن و یا مرد باشد، سیاه و یا سفید باشد بعنوان انسان و شهروندان متساوی الحقوق جامعه نگاه می کند.

       کورش دوای آلام و رنج مردم ایران نیست. اما جریانی که کورش را علم می کند که به مردم “هویت” ببخشد در واقع سمی تولید کرده که با آن مردم را از هویت انسانی شان تهی کند. اینبار دیگر نباید اجازه دهیم که  به جای دیدن “عکس خمینی در ماه” عده ای پیدا شوند و ما را “با دیدن عکس کورش در ماه” سرگرم کنند.  

8 آبان 1395

برگرفته از سايت روزنه _ از انتشارات حزب کمونيست کارگری ايران

بازگشت به خانه