حامد عبدالصمد: فاشیسم و اسلام سیاسی

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

23 اسفند ماه 1395 ـ 13 مارس 2017

سايت راديو فرانسه: هفته نامهء فرانسوی "لوبس" مصاحبه‌ای با "حامد عبدالصمد"، فرزند یکی از امامان معروف اهل تسنن در مصر و عضو سابق اخوان‌المسلمین، انجام داده است؛ او که هم اکنون یک آلمانی مصری تبار است، از چهره‌های منتقد اسلام سیاسی است و در سال 2014 کتابی به زبان آلمانی تحت عنوان "فاشیسم اسلامی" نوشته که در ده کشور دیگر منتشر شده است. انتشار این کتاب در فرانسه با مشکلاتی روبرو شده است. ناشر فرانسوی به دلایل امنیتی از نشر این کتاب خودداری کرده است. امتناع ناشر فرانسوی با اعتراضات گسترده‌ای در آلمان همراه بوده است. هفته نامهء معروف فرانسوی "لوبس" گفتگویی انجام داده با "حامد عبدالصمد" که فرازهایی از آن در زیر می‌آید.

پرسش: شما در کتاب خود ارتباط بین فاشیسم و اسلام سیاسی را بررسی کرده اید، چگونه این ارتباط را توجیه می کنید؟

پاسخ: اسلام گرایی رویکرد دیگری به غیر از تحقق طرح سیاسی اسلام ندارد. در اسلام گرایی، سیاست از بطن اسلام زاده شده است. در این باره باید اذعان داشت که "محمد" تنها پیامبر نبوده، بلکه یک سلطان، یک فرمانده نظامی، یک وزیر مالیه، یک قانون‌گذار و ضامن نظم عمومی جامعه اسلامی نیز بوده است. او همچنین موفق شده تا خشونت موجود در جامعه را کاناليزه کرده و در اسلام متمرکز کند. تأکید می کنم که تا زمانی که مرز روشنی بین مذهب و حکومت به وجود نیاید، نمی توان بین اسلام و اسلام گرایی تفاوت قائل شد.

در دو ایدئولوژیِ "اسلامی گرایی" و "فاشیسم"، همان تقیسم ‌بندی‌های پایه در جهان بین "خوب" و "شر" وجود دارد. همانگونه که نازیسم درباره یهودیان حکم می کند و فاشیسم به کمونیست‌ها نگاه می کند، اسلام هم بین مؤمن و غیرمؤمن دیوار می‌کشد و غیرمؤمن را کافر دانسته او را مستحق نابودی می‌داند.

در هر دوی این ایدئولوژی ها، تئوری توطئه شدیداً حضور دارد. هردو ایدئولوژی شیفتهء خشونت هستند. جنگ برای فاشیسم از يکسو و جهاد برای اسلام، از سوی ديگر، در این چهارچوب قرار می گیرند. او می گوید که بر اساس این مؤلفه، در اسلام، برای ارزش‌های زندگی و حفظ بقا جنگ نمی کنیم، جنگ مبدل به هدف می شود و در واقع برای این زندگی می کنیم که بجنگیم. در همین حال، بزرگداشت شهید و اصولاً نَفس مرگ و شهادت یک افتخار محسوب میشود.

پرسش: آیا شما خیلی تند نرفته اید؟ چگونه می توانید "محمد" را با "آدولف هیتلر" مقایسه کنید؟

پاسخ: اصل رهبری امت (مردم)، و رهبری که هدایت کننده باورهاست، نقش اساسی را در این دو ایدئولوژی بازی می‌کند. در هر دو ایدئولوژی، یک رهبری فرهمند و بسیار با قدرت جامعه را رهبری و هدایت می کند و مخالفت با چنین رهبری مجازات مرگ را به دنبال دارد. همچنین، نفرت از یهودی و یهودی‌ ستیزی نزد این دو رهبر مشابه است.

در اين رابطه اشاره می کنم به نکته ای که در منشور "حماس" قرار دارد و می‌گوید که رستگاری مسلمانان با نبرد نهایی علیه یهودیان ایجاد می‌شود، همانگونه که در منشور حزب نازی آلمان رستگاری ملت آلمان موکول به آنست که آخرین یهودی نابود شود...