حشمت اله طبرزدی: تحليل های سياسی در ديد و بازديدهای نوروزی

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

16 فروردين ماه 1396 ـ 5 آوريل 2017

تحليل های سياسی در ديد و بازديدهای نوروزی!

در دید و بازدید های نوروزی، که برنامهء آن از سوی «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر» اعلام شده بود و - پس از حدود 9 ماه آزادی از زندان، برای اولین بار امکان دیدار با چند تن از دوستان را پیدا کردیم - بازار تحلیل های سیاسی به شدت داغ بود و یکی از موضوعات محوری، چشم انداز رویداد های سیاسی و اجتماعی کنونی بود. گفته شد که:

- سطح نارضایتی عمومی بسیار عمیق و گسترده است و البته این مسئله به نارضایتی سیاسی و اجتماعی محدود نیست و امروز بحران اقتصادی، فساد، دزدی های حکومتی، فقر، بیکاری و تبعیض و اختلاس، به مهم ترین موضوع نارضایتی عمومی تبدیل شده است.

- درون حکومت نیز تشتت و نزاع بر سر تصاحب قدرت بسیار شدید است و هرج و مرج همهء شئون مملکت را در بر گرفته است؛ تا آنجا که همه را نسبت به آینده و شورش های کور اجتماعی ناشی از گرسنگی، نگران کرده است.

- البته حکومت در سرکوب اپوزسیون ها موفق بوده و به همین دلیل آلترناتیوی بر جا نگذاشته تا مثل سال 56 مردم به آن چنگ بزنند.

- به همین دلیل، بر وحدت آحاد اپوزسیون، از چپ تا راست، تأکید شد و گفته شد تا این اتحاد شکل نگیرد راهی برای برون رفت وجود نخواهد داشت. «همبستگی» آمادگی خود را برای این اتحاد اعلام داشت.

- دکتر باوند اما حرف خوبی زد. او گفت اگر من مطمئن باشم که منافع ملی و حیاتی ایران را حتا دفاع از فدرالیزم یا هر کس دیگر، تضمین می کند، من حرفی ندارم از آن حمایت کنم؛ یعنی برای من آیندهء ایران اهمیت دارد و نه این فرد یا آن سازمان و یا شکل حکومت. نگرانی باوند نیز از هرج و مرج و شورش های کور بود و صد البته داد او و بقیه به شدت از وضع کنونی به هوا بود.

- در مورد انتصخابات البته دیدگاه های متفاوتی بود. گرایش ضعیفی وجود داشت مبنی بر این که اگر چه انتخابات آزاد، دموکراتیک، منصفانه و عادلانه نیست اما بین روحانی با رقیب او تفاوت وجود دارد، پس بهتر است او رأی بیاورد.

- گرایش دیگری نیز وجود داشت مبنی بر اينکه اگر «همبستگی» امکان معرفی کاندیدا داشت، بسیار خوب بود تا مثل انتصخابات مجلس، ثبت نام می کرد و انتصخابات را به چالش می کشید. اما تاکید شد که سخنگوی همبستگی (طبرزدی) فعلاً در سکوت تحمیلی است و امکان فعالیت ندارد. دبیر سیاسی (زعیم) زندانی است و دبیر اجرایی (حاتمی) نیز زیر فشار است تا کاندیدا نشود.

- نتیجهء کلام این که رژیم از کاندیدا شدن کسی از سوی همبستگی نگرانی دارد و طی یک سال گذشته تلاش های امنیتی زیادی انجام داده که تجربهء مجلس و کاندیدا شدن 5 تن از رهبران همبستگی تکرار نشود. ثبت نام آن 5 تن و راه اندازی رأی آزاد و صندوق مجازی، حتا به یک عنوان اتهامی برای 3 تن از آنها تبدیل شد.

- حرف و گرایش قطعی و غالب این بود که در وضعیت کنونی این انتصخابات به لحاظ کلی، تأثیری بر فضای کلی حاکم بر مردم ندارد. فضا به قدری امنیتی و بسته است که نیروهای اپوزسیون، و حتا منتقد، هیچ امکانی برای مانور های سیاسی و اجتماعی ندارند. یعنی حتا نسبت به یک سال پیش هم شرایط بسیار بدتر شده که البته حاصل کلیدِ آن کلید ساز نیز هست.

- می ماند، نیروهای موجود در جناح های رنگارنگ حکومتی که بازی و نزاع در بین آنها ادامه پیدا می کند. البته آدم هایی مثل بقایی رد صلاحیت می شوند و نمایش های کسانی چون احمدی نژاد نیز تکراری و بی مزه بوده و هست؛ و رقابت اصلی بین روحانی و فردی از اصول گراهای رادیکال خواهد بود. - اگر رییسی، که به عنوان رییس کمیتهء مرگ در سال 76 و دوران طلایی خط امام مطرح است، از سوی حاکمیت به میدان آورده شود، بخشی از جامعه به صورت پوپولیستی و احساسی، همچون گذشته، بسیج می شود تا، برای رأی نیاوردن او، به روحانی رأی بدهد. و البته اگر او رأیِ، مثلاً، 4 تا 5 میلیونی بیاورد، شرایط سال 88 و احمدی نژادی تکرار می شود و او رییس جمهوری اعلام می شود.

- اگر نیاید، همین روحانی، با یک رأی پایین، برای بار دوم رییس جمهوری اعلام می شود؛ که اگر این اتفاق بیفتد (که احتمال آن زیاد است) ادامهء رکود و گرانی و سرکوب است و هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.

- برای این که «برون رفت رژیم از وضعیت کنونی» به سیاست خارجی او و نیز سیاست های کلان داخلی وابسته است که بر همگی آنها قفل بزرگی خورده که کلید روحانی و تدارکات چی هایی مثل او نتوانسته و نمی تواند آنها را بگشاید.

- فقط پیامد های ناشی از انتصخابات اهمیت دارد که به اختلافات نیروهای درون حکومت و دعوای آنها بر سر قدرت معطوف است و البته اپوزسیون فعلاً در این بازی و نزاع نقش مستقیمی ندارد و نیروهای آزادیخواه و دموکرات از فرصت های پیش رو به نفع مردم، دموکراسی و مبانی مصرح در اعلامیهء جهانی حقوق بشر استفاده می کنند.

- وقتی کاندیدایی نداریم و انتخابات آزاد، دموکراتیک، منصفانه و عادلانه نیست، پس شرکت ما بی معنا خواهد بود. شرکت در حرکت های غیر دموکراتیک و پوپولیستی شایستهء هیچ اپوزسیون و تشکل قانونمندی نیست و، در نتیجه، هیچ کس را به مشارکت در این امر، دعوت نمی کنیم و از هیچ فردی که توسط شورای نگهبان رژیم تأیید شده پشتیبانی نکرده و نخواهیم کرد.

- برای ما معیار های یک انتخابات آزاد، دموکراتیک، منصفانه و عادلانه، متکی بر رآی آزاد احاد شهروندان، و تحت یک حاکمیت ملی، بسیار با اهمیت تر از مشارکت در حرکت هایی است که نه تنها آزاد و قانونی نیست، بلکه متکی بر پوپولیسم و فریب و ریاکاری است؛ که طی 38 سال گذشته همواره از سوی هر دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا تکرار شده و همواره توده هایی را فریب داده است. و البته کسانی نیز هستند که مایل هستند همواره فریب بخورند.

سخنگوی همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران.