محمد ارسی: با اُمید و اعتماد به روحانی رأی می‌دهم

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

11 ارديبهشت ماه 1396 ـ 1 مه 2017

اینجانب با اعتماد تمام به حسن روحانی رأی می‌دهم؛ به روحانی و به تیم معتدل و مدیر و مدبّر او رأی می‌دهم تا مانده‌ء برنامه‌های نیک و عالی خود را به عمل آورند و ایران را از این وضع بد و بغرنج و پررنجی که گرفتار آمده بیرون آورند.

من به روحانی رأی می‌دهم، نه برای اینکه از میانِ «بد و بدتر»، بد را انتخاب کرده باشم، بل به این سببِ ساده که در اوضاع و احوالِ داخلی و بین‌المللیِ کنونی، فردی شایسته‌تر از او را برای مقام ریاست جمهوری اسلامی ایران نمی‌شناسم. یعنی صمیمانه معتقدم که در درونِ نظام فقاهتی که هیچ، در میان اعضاء اپوزیسیونِ «نظام» هم، محال اگر نباشد مشکل بتوان کسی را هم‌سنگ و هم‌وزن او پیدا کرد!

روحانی و وزرای او مسئله‌ی هسته‌ای ایران را که به معضلِ عظیمی در سطحِ جهانی و به بهانه‌ی تهديدی در جهت جنگ افروزی و ویرانگری در منطقه تبدیل شده بود، با کسب رضایت تمام «ممالک شرکت‌کننده»، و با دلیری و درایتِ تمام حل کردند و با آن سیاست‌ورزی ماهرانه، نه تنها خطر جنگِ با آمریکا و خطر تجزیه و درب و داغان شدن ایران را دفع کردند، بل در حل اختلافات بین‌المللی فصلِ نُویی را گشودند که انسانی و صلح‌جویانه و منطقی ست و به سودِ همه‌ی مردمِ دنیا...

روحانی و تیم او، اقتصادی را جان داده دوباره زنده کردند که ویرانگری‌های احمدی‌نژادی و تحریم‌های مرگ‌آور بین‌المللی، جانمایه‌ی آن را گرفته بود؛ یعنی اقتصاد مملکتی و وضع معیشتی مردم بقدری بد و ناامید کننده شده بود که در آستانه‌ی ورود به مرحله‌ی معامله‌ی نفت خام با دوا و دارو و غذا و مواد اولیه ایستاده بودیم، در واقع دنیا داشت ما را تحقیر می‌کرد و خفّت و خواری می‌داد، تا برجام آمد و ایران از آن انزوای بین‌المللی خارج شد، و باز آبرو و اعتباری کسب کرد و میزان زیادی از آن تحریم‌های ظالمانه هم برداشته شد. در نتیجه، این توسعه‌ی اقتصادی و رشد همه‌جانبه و انبوه سازندگی‌هایی که امروزه مشاهده می‌کنیم، ممکن و میسّر گردید.

ولی یادمان باشد که دولت روحانی، مذاکراتِ طولانی با شش قدرت بزرگ جهانی را درشرايطی پیش برد وپیروز شد که «دلواپسانِ داخلی» هم‌صدا با سعودی‌ها، اماراتی‌ها و نتانیاهو و دست‌راستی‌های آمریکایی با هر وسیله‌ی ممکنی می‌کوشیدند که مانع از ادامه‌ی آن مذاکرات سازنده بشوند و ایران شکست بخورد. از یاد نبریم که دولت تدبیر و امید در شرایطی کار و سازندگی کرده که تمامی نهادهای تحت رهبری مستقیم آقای خامنه‌ای، از روز نخستِ ریاست جمهوری روحانی بر ضدّ دولت او کار کرده‌اند تا سدّ راه ترقی و توسعه‌ی ملی بشوند، و روحانی را در نیمه راه وادار به کناره‌گیری کنند، که صد البته نتوانستند و در هیچ پیچیدند!

و امروز، همان نهادهای «ولایی» ، مفصّلته الاسامی: سپاه، بسیج، ائمه‌ی جمعه، قوّه‌ی قضائیه، شورای نگهبان، صداوسیما، شبکه‌ی تکایا و مساجد و مداحانِ تحت حمایت سپاه... به‌ویژه دسته‌های وابسته به مصباح یزدی یعنی مصباحيّه، با حمایت مالی بنیاد مستضعفان و موسسه عظیم قدس و غیره و غیره با دروغ و دغل و توطئه به میدان آمده‌اند تا مانع از انتخابِ دوباره‌ی حسن روحانی شوند و عنصر بدنامی چون رئیسی یا قالیباف را به ریاست جمهوری انتخاب کنند تا مطیع اوامر خامنه‌ای باشد و مابقی قضایا!

باری، با یک حرکت سراسری به سوی صندوق‌های رأی، با چند ده میلیون رأی به روحانی، می‌توان هر طرح توطئه و تقلبی را نقش بر آب کرد و نیروی استبداد و ارتجاع را عقب راند.

وعده‌ی ما در بيست و نهم اردیبهشت، پای صندوق‌های رأی!