حشمت الله طبرزدی: شادباش به بایکوت کنندگان

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

1 خرداد ماه 1396 ـ 22 مه 2017

1. کمینه ای از 16.5 ميلیون نفر از هم میهنان آگاه، در شرایطی که حتا در درون مرز حق ابراز امتناع از شرکت در انتصخابات (انتصاب از سوی شورای نگهبان + انتخاب از سوی شهروندان) را نداشتند، با اعتراف نمایندگان و آمار رسمی رژیم، در اين جريان شرکت نکرده و یا رأی باطله به صندوق ها انداختند(**). آنان نه از بین افراد بیسواد و کم سواد در روستاها و حاشیه ی شهرها، که از بین فرهیختگان و سیاسی ترین آحاد شهروندان ایرانی هستند که با کلیت رژیم مخالف بوده و سرمایه ی بزرگ اجتماعی همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران به حساب می آیند. به آگاهی سیاسی و اجتماعی آنها افرین گفته، این آگاهی و ایستادگی را شادباش می گوئیم.

2. همچنین ۲۳ملیون از هم میهنان، که عمدتاً و بنا بر بیانات صریح و مکرر از روی ترس و هراس از لولو خورخوره و برنگشتن به گذشته و برای استمرار وضع موجود به روحانی رای دادند. اگر چه در بین نمایندگان طیف های گوناگون از این جمعیت، مطالباتی چون دموکراسی خواهی و توسعه ی سیاسی به چشم می خورد اما مطالبه ی محوری آنها استمرار وضع موجود و هراس از آمدن رییسی (ضد مطالبه گری) بود.البته توده های رأی دهنده در این کمپین انتخاباتی، شهروندان عزیزی هستند که همچون سایر شهروندان، مطالبات سرکوب شده ی فراوانی دارند که با اتحاد و همدلی برای دستیابی به آنها تلاش خواهیم کرد، اما هیچ گاه عوامفریبی رهبران آنها را فراموش نکرده و به ویژه با حزب بادی ها، در تعیین تاکتیک و استراتژدی مبارزه، مرز بندی های آشکاری خواهیم داشت.

برای این که انتصخابات اخیر توانست مرزبندی های بسیار شفافی در بین مبارزین بوجود آورَد و ماهيت میدان داری پوپولیزم سیاسی، از هنرمندان و ورزشکاران غیر حرفه ای در امر سیاست ورزی کرفته تا برخی فعالین مدنی و رهبران فرقه های گوناگون مذهبی (که البته همواره قربانیان حکومت مذهبی بوده و تأکید بر غیر سیاسی بودن دارند، اما به صورت بسیار تشکیلاتی در مسیر استمرار طلبان بوده اند) را آشکار سازد.

استمرار طلب بودن، رضایت دادن به شرایط موجود، تقلیل خواسته های اساسی شهروندان (مثل آزادی، دموکراسی، رفاه و امنیت) به مطالبات حداقلی و در حد آزادی سوت و کف و رقص و کنسرت، یا برخی آزادی های محدود اجتماعی، از خطرات اساسی میدان داری این گروه های اجتماعی، برای آینده ی ملت و کشور است. به این لحاظ، این تیپ های اجتماعی، سیاسی و مذهبی، اگر چه با شعار «به عقب بر نمی گردیم»، به استمرار وضع موجود تن دادند، اما مطالبات آنها از 40 سال پیش عقب تر است. برای آنکه در زمان شاه آزادی اجتماعی، رفاه اقتصادی، آزادی مذهبی و مدرنیته منهای توسعه ی و ازادی سیاسی، در مقایسه با وضعیت کنونی، بسیار پیشرفته تر بود و شخص شاه به این لحاظ، و در مقایسه با آخوند هایی چون روحانی، فرد بسیار مدرنی به حساب می آمد.

3. کمپین انتخاباتی آقای رییسی نیز ۱۵ ملیون رای داشت که در این رابطه نیز پیام های روشنی دیده می شود.

اول این که جمع دو کمپین بایکوت انتصخابات و رأی به روحانی بالغ بر 40 ملیون است که این اکثریت بزرگ کمینه در خواست اولیه شان مخالفت با رأس قدرت حاکم، نهاد های تحت امر او و گفتمان سیاسی و اجتماعی آنها می باشند.

در واقع، اگر حامیان اصلی رئيسی را مذهبیون سیاسی- افراطی حامی رأس هرم قدرت بدانیم، و در حالی که آنها از هر نوع امکان و آزادی برای تبلیغ خود برخوردار بوده و حتا وعده ی یارانه های سه برابر را دادند، اما حتا از بایکوتی های دست و پا بسته، در میدانی نابرابر، شکست خورده و در ردیف سوم قرار گرفتند. پیام این شکست و شکست 92، این است که گفتمان و عملکرد کسانی که، به اعتراف روحانی، طی 37 سال گذشته کاری جز زندان و اعدام انجام نداده اند، از دیدگاه اکثریت مردم ایران، مردود و دور انداخته شده است.

اگر چه این اقلیت امکانات حداکثری کشور را در دست دارند. اما پیام اين شکست سخت آن بود که بعید است آنها، در میان مدت، توانایی حفظ آن امکانات را داشته باشند و در آینده ی نه چندان دور، «استمرار طلبان» در قدرت جایگزین آنها خواهند شد.

در عین حال اکثریت بزرگ رأی دهندگان به رئیسی، از بین هم میهنان عزیز در شهر و روستا هستند که از روی ناچاری و برای رسیدن به شغل و رهایی از فقر و گرسنگی و فرار از شرایط مرگباری که دولت استمرار طلب روحانی بر آنها و همه ی ما حاکم کرده است، به او رأی دادند. این هم میهنان گرامی نیز نباید مایوس باشند و بايد آگاه باشند که با اتحاد می توان به رفاه و زندگی بهتر دست یافت. در برابر اکثریت رأی دهنده به روحانی و در برابر اکثریت رای دهنده به رییسی، صف بندی نداریم. استمرار طلب ها که رأی به رییسی را رای به آیت اله قاتل، تبلیغ و تلقی می کنند باید پاسخ خوبی از 15 ميلیون هم میهن رأی دهنده به ایشان دریافت کرده باشند!

هراس از ادامه ی فقر، فساد، اختلاس و رکود، و هراس از آمدن لولوخور خوره بدون داشتن هیچ برنامه ی مشخص، از سوی دو کاندیدای مورد تایید رژیم، موجب شد تا بیش از 40 ميلیون از هم میهنان عزیز به پای صندوق های رأی انتصخابات هجوم ببرند. ما، با درک شرایط کنونی و به نمایندگی از سوی بیش از 16.5 هم میهن آگاه سیاسی و کسانی که در برابر انواع فشار ها و عوامفریبی ها مقاومت می کنند، نه گول خوردیم و نه هراسناک شدیم، و به شرط اتحاد، آگاهی و پایداری، به اين 40 ميلیون تن وعده ی رهایی، آزادی، عدالت، رفاه و امنیت بیشتر می دهیم.

** توضيح سايت جنبش: تعداد آراء باطله در تخمين تعداد شرکت نکنندگان در انتخابات منظور نشده است و بايد حداقل نزديک دو ميليون رأی باطله به 16.5 تنی که امتناع کردند افزود.