فريار نيکبخت: روايت ابراهيم يزدی از ديدار با برژينسکی

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

12 خرداد ماه 1396 ـ 2 ژوئن 2017

برژينسکی را مردم خاورميانه بعنوان بنيانگزار جنبش های اسلاميستی منطقه با هدف نابود شاختن شوروی، کمونيسم و جا انداختن ميراث پايداری از ضديت با روسيه می شناسند. در اين ميان، به نظر می رسد که انقلاب اسلامی ايران برای او نقطهء عطفی بود که طی آن او از يک حامی شاه در 1978 به يک حامی حکومت اسلامی در 1978 و يک حامی جهاديست ها در افغانستان در 1979-1980 تبديل شد.

اخيراً ابراهيم يزدی، يک اسلاميست ايرانی - امريکائی، که يکی از بنيان گزاران اصلی حکومت اسلامی در ايران محسوب می شود، در مصاحبه ای، برژينسکی را يک مذاکره کنندهء کارآمد دانسته، از او به نيکی ياد کرده و خاطر نشان ساخته است که کابينهء جيمی کارتر، تا زمانی که رژيم اسلامی می توانست شوروی ها را از ايران دور نگاه دارد، دوست اين رژيم بوده است.

يزدی، در اين مصاحبه، به دروغ می گويد که ديدار برژينسکی (همراه با رابرت گيتز و ديگران) با نخست وزير رژيم اسلامی، مهندس بازرگان، همراه با وزير خارجه اش، ابراهيم يزدی، و چند تن ديگر از مقامات حکومت اسلامی «تصادفی» انجام گرفته و اين دو گروه، چون هر دو برای بزرگداشت سالگرد انقلاب الجزيزره در پايتخت آن کشور بوده اند، تصادفاً بهم برخورده اند! او می گويد که ديدار مزبور صرفاً با دخالت و تقاضای مقامات الجزايری برگزار شده است. او سپس اضافه می کند که برژينسکی برای مذاکره با «ما» (هيئت ايرانی) و در راستای رسيدن به توافق از جانب واشنگتن دارای اختيار کامل بوده است؛ يعنی امری که مستلزم برنامه ريزی قبلی و توجه به ملاحظات استراتژيک است.

البته بسياری از ايرانيان اعتقاد دارند که ابراهيم يزدی (فردی ايرانی که تابعيت امريکا را پذيرفته و در ايالت تکزاس زندگی می کرده و در آنجا به رهبری جنبش اسلامی ضد کمونيستی در امريکا مشغول بوده است) قبل از هر چيز يک مأمور امريکائی بوده و، در نتيجه، از قبل از پيروزی انقلابی که بوسيلهء امريکائی ها کنترل می شد برای ترتيب دادن اين گردهمائی وقت کافی داشته است.

باری، در پی بازگشت هيئت «معتدلِ» حکومت اسلامی از الجزاير بود که سفارت امريکا در تهران مورد حمله قرار گرفت و بحران گروگانگيری کليد خورد - ماجرائی که بمنظور سد کردن هميشگی راه «انقلابيونِ» وابسته به امريکا، و نيز ادامه يافتن نفوذ امريکا در ايران آغاز شد.

يزدی، که تا امروز هم يک ضد يهودی سر سخت محسوب می شود، در يک جای مصاحبهء اخير خود، اشتباهاً می گويد که برژينسکی يهودی بوده است. در حالي که برژينسکی يک کاتوليک شناخته شده بود. شايد اين اشتباه بدان علت برای يزدی پيش آمده که اغلب اشخاص ضد يهودی شخصيت های مقتدر را يهودی می دانند. و البته اين احتمال هم هست که خود برژينسکی، با اطلاع از احساسات ضد يهودی يزدی، آگاهانه اينگونه به يزدی تلقين کرده که يهودی است!

روزنامهء گاردين، در مقاله ای که بمناسبت درگذشت برژينسکی منتشر کرده، می نويسد: «برژينسکی يک کاتوليک پيروی کليسای رم و فرزند يک ديپلمات اشرافی بود که همواره در امر سياست داخلی امريکا دارای عقايد پابرجای ليبرال (در معنای امريکائی آن) بود اما، در عين حال، بشدت ضد کمونيست محسوب می شد و بيش از کارتر و وزير خارجهء او (سايروس وانس) بر اساس ملاحظات جنگ سرد عمل می کرد».*

* Zbigniew Brzezinski obituary