پايگاه رسمی جنبش سکولار دموکراسی

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

12 خرداد ماه 1396 ـ 2 ژوئن 2017

هم «چرخ سانتریفوژ» و هم «چرخ کشور » را از کار انداختند!

برای چند روز ماندن بر سریر قدرت، با فرمان «نرمش قهرمانانه»، یا به گفته‌ی مردمِ کوچه و بازار «تسلیم بدون جنگ»، نه تنها صنایع پرتوان هسته‌ای کشور را، به هزینه‌ی ملت و مردم ایران، به نابودی کشاندند، بلکه معیشت مردم نیز روز به روز بدتر شد و اکنون اقتصاد کشور در آستانه‌ی «ایست قلبی» است .

با اعلام رسمی «خزانه خالی است»، پای میز برای تسلیم بلاشرط ملت و مردم ایران نشستند؛ همه‌ی خواسته‌های دشمن را برآورده کردند و برای توجیه آن از قول وزير خارجه شان گفتند که: «در رعایت برخی خطوط قرمز، زورمان نرسید!» (نقل به مضمون).

سپس کاری با صنایع پرتوان هسته‌ای کردند که چنگیز مغول با شهر «نیشابور» نکرد. سامانه های گریز از مرکز (سانتریفوژ ها) را مانند خودروهای از رده خارج، اوراق کردند؛ قلب واکنشگر (رآکتور) آب سنگین اراک را بتون ریختند؛ حتا گفته شده است که کلید آسانسور پایگاه فردو از اشکوب دوم به بعد را به بازرسان کارگزاری (آژانس) هسته‌ای تقدیم کرده‌اند؛ با بازرسان کارگزاری هسته‌ای اجازه‌ی مصاحبه با کارشناسان هسته‌ای دادند، سازمان انرژی هسته‌ای را از دانشمندان سطح بالا تهی ساختند و ...

در برابر، به دروغ و تنها و تنها برای فریب مردم و ملت ایرانريال گفتند که «تحریم‌ها برداشته می‌شود». نتیجه‌ی این دروغ‌زنی‌ها اکنون پس از گذشت کمابیش یک سال از «رکوردزنی 20 دقیقه‌ای» رییس مجلس اسلامی با تهدید و استناد به «حکم»، سخن از ابعاد تازه از مشکلات بانکی برای بازرگانان ایرانی در چین، ترکیه، کشورهای عربی و اروپایی است ؟!

نفت و پتروشیمی و دیگر کالاها را می‌برند و پول اش را نمی‌دهند. حکومت ترکیه گاز مجانی می‌برد و هر روز به سبک دیگری «گربه ‌رقصانی» می کند؛ کشورهای عرب ‌زبان نیز اقدام به بستن حساب‌های بانکی ایرانیان (که بیشینه‌ی آنان از «ذخایر نظام» اند) نموده اند و ...

چه کسی پاسخ‌گوی این وضعیت شرم‌آور کشور است؟! دست هر سه قوا در یک کاسه است، مگر این که مردم خود همت کنند و به این اوضاع رو به فاجعه پایان دهند .