تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ  در نخستين کنگرهء سکولار های ايران  -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه 

 خانه   |   آرشيو کلی مقالات   |   فهرست نويسندگان  |   آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت    |    جستجو  |    گنجينهء سکولاريسم نو

8 امرداد ماه 1397 ـ  30 ماه  جولای 2018

پیشنهادهائی به هیئت حاکمهء اسلامی

از جانب جبههء ملی ایران

هموطنان عزیز، ملت شرافتمند ایران،

          عمل کرد حکومت جمهوری اسلامی در این مدت چهل سال به گونه‌ای بوده که اکنون این حکومت به جبر تاریخ در معرض از هم گسیختگی و فروپاشی قرار گرفته است. این حکومت با سوء رفتارها، ضعف مدیریت‌ها، سیاست‌های نادرست داخلی وخارجی بدور از در نظر گرفتن منافع ملی، وفساد گسترده ی اغلب کارگزارانش، خود را به طور کلی از اعتبار و مشروعیت ساقط کرده ومیرود تا با اعمال نا صحیح خود، بر حیات خویش نقطه پایان بگذارد.

          این حاکمیت در روز‌های انقلاب با وعده برقراری آزادی واستقلال وعدالت وبا شعار «نه شرقی نه غربی» بر اریکه قدرت نشست وسکان اداره امور این کشور کهنسال و با تمدن باستانی کم نظیر در جهان را به دست گرفت. اما از همان روزهای نخست با اعدام‌های بدون محاکمه ی عادلانه وسرکوب هر آنکس که جدا از حاکمیت می‌اندیشید وبا انحصار طلبی روز افزون، به عیان به همگان نشان داد که رفتارش تا چه اندازه با آزادی وعدالت فاصله دارد. اقدام خلاف عرف و اخلاق وخلاف قواعد بین المللی اشغال سفارت آمریکا و حرکت خفت بار گروگانگیری موجب مسدود شدن میلیاردها دلار از اموال کشورمان و زمینه ساز حمله عراق به ایران و آن جنگ ویرانگر هشت ساله با آن همه خسارات جانی ومالی برای این ملت گردید. جنگی که با اندکی درایت وعقلانیت به یقین قابل پیشگیری بود. اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری آمریکائیان سبب دشمنی بیهوده‌ای بین دو کشور گردید که تا کنون نیز ادامه دارد و در نتیجه این خصومت، ملت ایران میلیاردها دلار خسارت مالی متحمل شده و از دسترسی به موقعیت‌ها و امکانات سیاسی و اقتصادی فراوانی محروم گشته است.

          فهرستی از دیگر رفتارهای نادرست حاکمیت برخاسته از انقلاب بدون هیچگونه سیاه نمایی و اغراق گویی بدین شرح است. :

          عدم رعایت آزادی‌های اساسی ملت مانند آزادی احزاب، آزادی مطبوعات وآزادی انتخابات، ماجرای ترورهای خارج از کشور، قتل‌های زنجیره‌ای نفرت انگیز در داخل، اعدام‌های چند هزار نفره سال 67، کشتار مردم معترض در انتخابات سال 88 که با معیار‌های خود حاکمیت انجام شده بود و وقایع اسفبار زندان کهریزک در متعاقب آن، کشتار دیماه 96 در خیابان‌های یکصد شهر کشور، خودکشی‌ها در زندان‌ها، به هدر دادن میلیارد‌ها دلار از سرمایه‌های کشور در پروژه هسته‌ای وسپس تعطیل برنامه‌ها با فشار ومخالفت جامعه جهانی، دخالت در مناقشات کشور‌های منطقه به دور از منافع ملی وتحمیل هزینه‌های هنگفت ناشی از این دخالت‌ها بر گرده ملت مظلوم ایران، عدول از سیاست «نه شرقی نه غربی» و کوتاه آمدن از استیفای حقوق مسلم ایران از دریای مازندران در مقابل روسیه، عدم اقدام قانونی برای دریافت غرامت جنگ از دولت متجاوز عراق، تصمیم گیری‌های نادرست و غیر کارشناسانه در مدیریت آب و محیط زیست، عدم توجه به علم و دانشمندان کشور و فراری دادن مغز‌ها، هزینه کردن منابع مالی کشور در نهاد‌های ایدئولوژیک به جای بردن این منابع در پروژه‌های عمرانی و بالا بردن تولید وایجادکارآفرینی، ایجاد شرایط بیکاری گسترده، گرانی، تورم، اعتیاد و فقر عمومی مردم همراه با مفاسد رنگارنگ اقتصادی واجتماعی.

 

هموطنان عزیز، ملت شرافتمند ایران،

          حدود سه سال قبل وقتی مذاکرات جمهوری اسلامی با گروه کشورهای 5+1 به نتیجه رسید و توافقی تحت نام برجام صورت پذیرفت، مردم ایران امیدوار شدند که با انجام این توافق اموال مسدود شده آنان آزاد شده و نیزبا ورود سرمایه‌های خارجی به کشور، از تنگناهای معیشتی ومضایق اقتصادی رهایی می‌یابند وبیکاری و فقر از جامعه ایران رخت بر میبندد و گام‌های بعدی برای بهبود روابط با جامعه جهانی برداشته خواهد شد.

          اما از یک سو هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی برای برداشتن قدم‌های بعدی به شدت برحذر داشته شد و از سوی دیگر موشک ‌های شعار نویسی شده به آسمان پرتاب شد. با این پیام که هم دولت مدعی تعدیل اوضاع و هم ملت ایران بدانند که چیزی عوض نشده و در بر همان پاشنه قبلی می‌چرخد.

          نتیجتاً یک فرصت طلایی و تاریخی دیگر سوزانده شد و برجام آنگونه که باید و انتظار می‌رفت به فرجامی نرسید و بهانه‌های لازم برای خروج دولت جدید آمریکا از برجام هم فراهم گردید. و متاسفانه در مقابل این رفتارهای نا صحیح، هیچگونه عکس العملی از سوی دولت مدعی داشتن کلید راه حل مشکلات کشور به ظهور نرسید واکنون میهن ما مجددا زیر تیغ تهدیدهای جدید برای دور تازه‌ای از تحریم‌های فلج کننده قرار گرفته است. وهنوز تحریم‌ها آغاز نشده، ارزش پول ملی ما به سرعت ودر ظرف چند روز در برابر ارزهای معتبر جهانی به نصف تقلیل یافته وغول گرانی و تورم وفقر وبیکاری رو به تزاید و لجام گسیخته در دوری جدید به ملت ما چنگ ودندان نشان میدهد.

          در چنین دورانی پر تنش، و با وجود بحران‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی که در جامعه ایران هویداست و با دورنمای تیره و تار و نامشخصی که در مقابل کشور است، جای تعجب وتاسف بسیار است که سیاست حاکمیت جمهوری اسلامی همچنان کوبیدن بر طبل سرکوب وخشونت وایجاد اختناق است. و جامعه ایران را از شنیدن نظرات میهن دوستان مستقل و دلسوزان ملک وملت محروم می‌نماید.اینگونه بر خوردها با ملیون و آزادیخواهان در حالی صورت می‌گیرد که برخی از جریان‌های وابسته وپرورش یافته در آستین قدرت‌های بیگانه که از وجنات آنان چیزی جز جنس دیگری از دیکتاتوری مشهود نیست، با داشتن تمام امکانات رسانه‌ای و حمایت‌های همه جانبه برای جانشینی حاکمیت به بن بست رسیده خیز برداشته اند.

 

هموطنان عزیز، ملت شرافتمند ایران،

          امروز زمان بی تفاوتی و تسلیم شدن به برنامه‌هایی که از قبل برای میهنمان تدارک دیده شده است نیست.

          امروز باید بدانیم که برای آیندهء وطن مان چه نوع سامانی را نمی خواهیم و چه نوع نظم و نسقی را خواستاریم.

          امروز به ضرس قاطع باید باور داشته باشیم که راه نجات وسعادت و رفاه ملت ایران دست یابی به آزادی و یک حاکمیت ملی سالم و پاکدست همراه با استقلال و عدالت اجتماعی است.

          تنها آزادی و حاکمیت ملی است که می‌تواند کشتی طوفان زده وطن را به ساحل امن رهنمون گشته و امنیت و آسایش برای ملت ایران به ارمغان آورد.

          حاکمیت جمهوری اسلامی اگر آنگونه که در مقام حرف همواره ادعا کرده است، واقعا خواهان خدمتی به ملت ایران است، می‌تواند در فراهم کردن شرایط برای تغییر وتحول آرام و صحیح و تاریخ ساز در ایران نقشی سازنده ایفا کند ودر غیر این صورت باید منتظر قضاوت سخت تاریخ در مورد عمل کردش باقی بماند.

          جمهوری اسلامی میتواند با برداشتن این چند گام، خود و ملت ایران را از بن بست‌ها و آینده مبهم و نا مطلوب برهاند:

          1. سریعاً آشتی با ملت را اعلام کرده و کلیه زندانیان سیاسی وعقیدتی را در سراسر کشور آزاد نماید و از اعمال خشونت نسبت به مردم معترض وجان به لب رسیده ایران دست بردارد.

          2. هرچه زود تر آزادی‌های سیاسی مانند آزادی احزاب واجتماعات و آزادی بیان وقلم را به شکلی حقیقی محقق نماید.

          3. یک انتخابات آزاد و بدون دخالت نهادهای حکومتی و تحت نظارت هیئتی قابل قبول برای همگان، جهت برپایی یک مجلس موسسان واقعی برای تدوین یک قانون اساسی جدید و تعیین شکل حکومتی آینده کشور برگزار کند و تصمیمات آن مجلس را هرچه که باشد در تمام زمینه‌ها محترم شمرده و از آن‌ها تمکین نماید.

روابط عمومی جبههء ملی ایران

تهران - ایران

خانه