اصلاح طلبان دشمن آزادی هستند

جلال ایجادی

اصلاح طلبان دشمن آزادی هستند. من بارها نوشته ام که اصلاح طلبان و اصولگرایان و بیت خامنه ای متحد یکدیگر هستند و اختلاف آنها فرعی و درون خانوادگی است. ما خواهان جمهوری سکولار و دمکراسی هستیم و آنها طرفدار نظام اسلامی و استبداد دینی هستند.

چند روز پیش آقای عیساسحرخیز، روزنامه نگار اصلاح طلب، به حمله علیه اپوزیسیون و جنبش دست زده و با شیوه ای زشت علیه آنها در فیس بوک خود چنین نوشته است:

«گروهی از رهبران برانداز که با شعار تکراری "اصلاح‌طلب، أصول‌گرا، دیگه تمام ماجرا" مردم را به کوچه و خیابان کشاندند، حالا باید پاسخگو باشند... این جماعت خارج ‌نشین و تک بلندگوهای داخلی‌شان که به امید رسیدن به قدرت بی‌هیچ تعهدی کنار گود نشسته‌اند و از دور شعار می‌دهند که "لنگش کن"،.. بگویند که اشتباه کردیم و از کردهء خود پشیمانیم ... آن‌ها که بازیچه‌ء مطامع بین‌المللی [هستند]... بگویند چه پاسخی برای خون‌های ریخته شده در خیابان و اموال تخریب شده و از همه مهمتر امیدهای پرکشیده از دل‌های جوانان این مرز و بوم دارند! ... تنها دستاورد اعتراض‌های خیابانی اخیر تهران و چند شهرستان، یک شهید و ده‌ها بازداشتی بوده است که خانواده‌های بسیاری از آن‌ها در جریان سیاست ‌های ضد حقوق بشری حاکمیت حتی نمی‌دانند که فرزندان شان کجا هستند و چه سرنوشتی خواهند داشت... درست است که نارضایتی به اوج خود رسیده، حاکمیت از کمترین میزان مقبولیت... برخوردار است و دولت روحانی در شرایط "حاکمیت دوگانه" کمتر توانسته پاسخگوی خواسته‌ها و مطالبات مردم باشد... اما در این برهه‌ی حساس، باید توجه داشت که اعتراض‌های خیابانی کور، پراکنده، بی‌تشکیلات و بی‌رهبری، بی‌سرانجام است و اغلب انرژی‌کش و ناامیدی افزا!»

این توهین و دروغ منجر به واکنش های گوناگون، و از جمله به انتشار انتقاد جمشید اسدی به نوشته سحرخیز می گردد. من یادداشت خود در پائین نوشته او را به این صورت آورده ام:

جمشيد اسدی عزیز من چندی پیش در فیس اقای سحرخیز مطلبی نوشتم و دلم می خواهد چند نکته را در پای مقاله شما یادآوری کنم. من در نگاه خود و در این تجربه چهل ساله نقش اصلاح طلبان را منفی تلقی می کنم زیرا سیاست و رفتار آنها همیشه کند کنندهء مبارزه برای آزادی و نفی حکومت اسلامی بوده است. اصلاح طلبان خواهان سهم در قدرت هستند و مسئله آنها آزادی و دمکراسی نیست. آنها جابجایی و امتیاز در همین قدرت را می خواهند و بسیاری از آنها دروغ می گویند. آنها قهرمان پنهان کاری و مذاکرات پشت پرده هستند. آنها خود را آزادی طلب معرفی می کنند و حتا از پلورالیسم حرف می زنند ولی واقعیت ندارد. بعنوان نمونه من چندین بار به سایت های «میهن» و «زیتون» نامه داده و یا مقاله فرستاده ام ولی اآها حتا جواب مرا ندادند و این بیان فقدان اتیک [اخلاق] در رفتار آنان است.

من توهم نداشتم و هر سایت اصلاح طلب فرقه ای و یک جانبه و اسلام زده است. من یک روشنفکر منقد اسلام و قرآن هستم و از نظر من یکی از پایه های سقوط فرهنگ و سرزمین ما همین اسلام است. ولی اگر سایتی می گوید طرفدار آزادی و پلورالیسم است باید نظر مخالف را پخش کند. نخیر این سایت های اصلاح طلبی و رسانه های رانت ده به اصلاح طلبان در رای و رفتار آزاد نیستند. از اصلاح طلب انتظار آزادی نباید داشت.

اپوزیسیون ایران در خارج کشور وسیع و گوناگون است. همه آنها از یک چیز رنج می برند و آن هم نبود آزادی در ایران است. من از اپوزیسیون دمکرات برای آزادی در ایران و مخالفت با حکومت اهریمنی خامنه ای حمایت می کنم. من نمی گویم که خط همه خوب است، اپوزیسیون ناپسند نیز وجود دارد. من می گویم این اپوزیسیون قربانی چهل سال سرکوب است.

حال آقای سحرخیز جای علت و معلوم را عوض کرده و در مقاله خود به اپوزیسیون حمله می کند. ولی چرا آقای سحرخیز به ولایت فقیه و دزدی های آیت الله ها و سیستم دروغین انتخابات و تخریب محیط زیست اعتراضی ندارد؟

آقای سحرخیز! جواب دهید چرا نهاد زشت ولایت فقیه و بیت خامنه ای و پول های رفته به کیسهء باندهای حاکم و تروریست های حزب الله لبنان و سایر دسته ها، شما را آزار نمی دهد؟

من مخالف خشونت هستم، من مخالف چلبی سازی هستم، ولی با افتخار خواهان واژگونی این نظام فاسد هستم. شما آقای سحرخیز چه می گوئید؟

چهل سال رژیم شکنجه کرده و آدمکشی کرده و امروز آقای سحرخیز «اپوزیسیون» را مسبب کشته ها می داند.

آقای سحرخیز،! جوانان ما توسط حزب الله و پاسدار و شکنجه گران حکومتی کشته شده اند. آیا شما دستخوش فراموشی شده اید؟ نخیر؛ شما منفعت دارید تا این جنایات دیده نشود و این چشم پوشی برای روزنامه نگار یعنی پشت کردن به اخلاق و اتیک آزادی است.

چهل سال حکومت اصولگرا و اصلاح طلب و آخرین دولت آنها، دولت روحانی، به شکست رسیده اند. علیرغم این شکست، اصلاح طلبان به فریب جامعه مشغولند. من به این اصلاح طلبان هیچ امیدی ندارم و، همصدا با مبارزین داخل، می گویم «اصلاح طلب، اصولگرا، ديگر تمام شد ماجرا»؛ توهمی بزرگ شکسته شد. راه برای جمهوری سکولار هموارتر شده است.

در جامعه به اصلاح طلب دیگر امیدی نیست بلکه اصلاح طلب نشانهء غرور بیمارگونه و دروغگوئی برای دفاع از الگوی سیاسی موجود و حمایت از نظام اسلامی و آیت الله خامنه ای است.

19 اوت 2018