من علی گلی هستم، جوانی از جوانان ايران...

سخنرانی در ششمین کنگرهء سکولار دموکرات‌های ایران

          من علی گلی هستم، جوانی از جوانان ايران، که از شر حکومت اسلامی مسلط بر وطنم به غربت پناه آورده ام و افتخار دارم که از نخستين روزهای آشنائی با «جنبش سکولار دموکراسی ايران»، و بخصوص از سال گذشته و همراه با تشکيل «مهستانِ» آن، همواره عضوی از اين تشکيلات بوده ام.

          من در همان روزهای زندگی در ايران، با تعقيب آنچه در ميان سکولار دموکرات های خارج کشور می گذشت، دريافتم که سکولار دموکراسی تنها بديل قابل گزينش برای جانشينی حکومت اسلامی است، چرا که اين گفتمان از يکسو با کمک سکولاريسم می خواهد يک حکومت ايدئولوژيک مذهبی را منحل کند، و از طريق دموکراسی نيز، می خواهد بر ادامهء استبداد نقطهء پايان بگذارد. در کنگرهء ششم هم می بينم که بخاطر تشکيل مهستان ما اکنون صاحب يک شناسنامه شده ايم و می دانيم که کی هستیم و در مقابل تحرکات اپوزيسيون از آنها چه توقعی داريم.

          اين ها همه خيلی خوب و اميدوار کننده است؛ اما من، بعنوان يک جوانی ايرانی گريخته از وطن و پناهنده به غربت، می خواهم اين نکته را برای شما مبارزان و هموطنانم عرض کنم که، به نظر من، فوری ترين و مبرم ترين وظيفه برای هر مبارز عليه حکومت اسلامی نه حفظ محيط زيست است، نه حفظ ميراث فرهنگی و نه حل مسئله قوميت ها و غيره. بله، اينها همه مهم و اساسی هستند اما کليد حل همهء اين مشکلات در دست جوانانی ايرانی است که قرار است يک خرابهء ورشکسته را به ايرانی آزاد آباد تبديل کنند. و اين جوانان هستند که امروز بوسيلهء اين حکومت يا اسير زندان اند، يا اسير اعتياد و يا گرفتار نوميدی. و منشاء اصلی آن هم تعطيل «بازار کار» در حکومت اسلامی است که توليد داخلی را تعطيل کرده و بازار مصرف را به دست چينی ها و اروپائی ها سپرده است.

          جوان ايرانی برای اينکه بتواند ايران را بسازد، مسئلهء محيط زيست را حل کند، جلوی تخريب آثار باستانی را بگيرد، و مسئلهء تبعيض را از ميان بردارد محتاج آن است که بتواند در رشته های ايران ساز تحصيل کند، بهداشت داشته باشد، ازدواج کند و خانواده تشکيل دهد، و همهء اينها مستلزم داشتن کار و درآمد است. اگر کار و درآمد نباشد، جوانی که به خانواده و در و همسايه آويزان است و نه اميد به آينده دارد، نه امکان تهيه مسکن و بهداشت و ازدواج و تشکيل خانواده، چگونه می تواند در ساختن ايران شراکت داشته باشد؟

          ما صحبت از دولت دوران گذار می کنيم و توقعات سکولار دموکرات ها را از اين نهاد شرح می دهيم اما فراموش می کنيم بگوئيم پس از حفظ تماميت ارضی و يکپارچگی کشور و تأمين امنيت، که مهمترين واجبات هستند، بايد به کار و کار و کار انديشيد؛ يعنی بايد به مشکل جوانان ايران، چه زن و چه مرد، انديشيد. بايد به آنها گفت که يک حکومت سکولار دموکرات چگونه اقتصاد و توليد و آموزش های فنی و صنعتی را به راه انداخته و امکان تحصيلات را فراهم می کند. چگونه کار ايجاد می کند؛ چگونه به جوان ايرانی امکانات زندگی و تشکيل خانواده می دهد و آنگاه از او توقع دارد که توان و انرژی و مغزش را در ساختن ايران آزاد و آباد صرف کند.

بله. استدعای من آن است که سکولار دموکرات ها هرچه زودتر اعلام کنند که برای اين مشکل عظيم جوانان ايران چه چاره ای انديشيده اند.

          بی نهایت سپاسگزارم از اینکه به من اجازه صحبت دادید.

فرانکفورت - آلمان یکم مهر 1397

پيوند به ويدئوی اين سخنرانی