آغازم تو، انجامم تو

اين ميانه منم که  جرقه وار

اطاق را روشن مي کنم و

در کشوهاي پر از کاغذ گم مي شوم.

                با سينه اي شکافته

               دلي عريان شده از روز و ماه و سال

                بي پرواي آغاز و انجام

                به فرفره اي ماننده ام

               که تا آخرين نفس مي چرخد و

               گيج گيج خوران

               بر صفحه رنگارنگ روزها يله مي شود.

آغازي در فرياد

انجامي در بي نشا ني

همچون نخ قرقره اي تمام شدني

روزها را به شب ها مي دوزم

و سالي را از تن بيرون مي کشم

تا سالي ديگر به تن آينه کنم.

             و تو همچنان بي اعتنا به من مي چرخي

             و درياها را

             بر کول خود موج مي زني. 

010123