مقدمات ايجاد جنبش سکولار دموکراسی ايران

برای شراکت در ساختن ايران آزاد و آباد و بی تبعيض فردا، به جنبش سکولار دموکرات های ايران بپيونديد

جنبش سکولار دموکراسی ايران؛ مقدمات و تدارکات

در اين روز جلسه ای اينترنتی متشکل از پنج نفر (دکتر اسماعيل نوری علا از مرکز امريکا، دکتر حسن کيانزاد از آلمان، دکتر بيژن کريمی از شمال شرقی امريکا، مهندس مهدی حاذق اعظم از غرب امريکا و کامی کهنلو از شمال شرقی امريکا) تشکيل شد. قصد اين عده تلاش برای دست زدن به اقدامی از جانب طرفداران سکولار دموکرات های ايران در روزهای پس از انجام انتخابات رياست جمهوری در ايران بود.

دو پيشنهاد از جانب شرکت کنندگان پيش نهاده شد:

1. ايجاد يک انديشکده (اطاق فکر) برای انجام مطالعات مربوط به آيندهء سکولار دموکراسی در ايران، يا

2. دست زدن به برگزاری کنگره ای با دعوت از هرکس که خود را سکولار دموکرات بداند، برای بحث برای تبديل «سکولار دموکراسی» به مهمترين گفتمان سياسی اپوزيسيون انحلال طلب و تلاش برای ايجاد يک نهاد سياسی فراگير فراحزبی و فراايدئولوژيک در راستای ايجاد آلترناتيو سکولار دموکرات.

تصميم گيری برای انتخاب يکی از اين دو گزينه به جلسهء بعد موکول شد.

همچنين تصميم گرفته شد در جلسهء بعد چند تن ديگر نيز دعوت شود.

دومين جلسه، با شرکت ده تن تشکيل شد، به شرح زير:

آرمان نجم از آلمان، (به دعوت دکتر بيژن کريمی)

محسن ذاکری از فنلاند، (به دعوت مهندس مهدی حاذق اعظم)

حسن اعتمادی از سوئد، (به دعوت دکتر حسن کيانزاد).

در اين جلسه با اکثريت آراء در مورد انتخاب تشکيل کنگره تصميم گيری شد و قرار شد متنی تهيه شود که در آن مشخصات يک انسان ايرانی «سکولار دموکرات» تعريف شده و در عين هدف از برگزاری کنگره روشن شود

جلسهء سوم، با عذرخواهی دکتر ايمان فروتن بعلت گرفتاری های مستمر و کناره گيری آرمان نجم، با شرکت 8 نفر تشکيل شد.

تصميم گرفته شد که، با تأکيد بر ريشه های سکولار دموکراسی ايران در انقلاب مشروطه، کنگره در حوالی 14 مرداد 1392 که با 107مين سالگرد انقلاب مشروطه مصادف است برگزار شود.

اولين متن تهيه شده در جلسهء هشت نفره مورد بحث قرار گرفت و قرار شد متن «پيمان نامهء عصر نو» خوانده شود.

تصميم گرفته شد که، برای برگزاری کنگره، اعضاء هشت نفرهء جلسه «گروه هماهنگی» خوانده شده و هفت تن از آنان عهده دار يکی از فعاليت های هفتگانهء اجرائی (اداری، مالی، تدارکات، فنی، برنامه ريزی، اسناد، روابط عمومی) شده و يک تن هم مسئوليت «گروه هماهنگی» را بر عهده گيرد.

همچنين تصميم گرفته شده که اين مسئولين چند تن ديگر را که «پيمان نامه» را امضاء کرده باشند به شرکت در گروه هماهنگی دعوت کنند.

1. متن نهائی «پيمان نامه» به تصويب رسيده و قرار شد متن تا تشکيل کنگره ثابت بماند اما همهء پيشنهادات برای تغيير و تصحيح، آن که از جانب اضاء کنندگان پيمان نامه واصل می شود به کميتهء اسناد فرستاده شود تا منظم و دسته بندی شده و به کنگره تقديم شود.

2. تصميم گرفته شد که تا اول تير ماه 1392 کار جمع آوری امضاء از کسانی که «مؤسسان کنگره سکولار دموکرات ها» خوانده خواهند شد ادامه يابد و در آن روز متن پيمان نامه با امضاء های جمع آوری شده منتشر گردد.

3. در همان روز سايت کنگره و صفحهء فيس بووک آن آغاز بکار کند و تا اول خرداد ماه، هر آن کس که از طريق دعوت مستقيم يا از طريق اينترنت پيمان نامه را امضاء کند نيز جزء هيئت مؤسس کنگره محسوب شود

با پيشنهاد کميته های تدارکات و برنامه ريزی تصويب شد که کنگره در شهر واشنگتن (پايتخت ايالات متحده) برگزار شود

متن «پيمان نامه» با امضای 145 نفر از مؤسسين کنگره، تا آن روز، رسانه ای و منتشر شد و سايت کنگره همراه با صفحهء فيس بووک آن آغاز بکار کردiه و با تخمين هزينه های برگزاری کنفرانس کار گردآوری منابع مالی آغاز شد.

دکتر بيژن کريمی و دکتر عبداستار دوشوکی از کميتهء تهيه اسناد استعفاء دادند.

گروه هماهگی دکتر اسماعيل خوئی را به رياست کنگره انتخاب کرده و تفصيل برنامه های کنگره را تصويب کرد.

در حالی که تعداد امضاء کنندگان پيمان نامه به 220 نفر رسيده بود، نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران آغاز به کار کرد.

آن گروه از امضاء کنندگان پيمان نامه که در کنگره حضور داشتند، تصميم گرفتند بعنوان گروه مؤسسان، نهادی با نام «جنبش سکولار دموکراسی ايران» را بوجود آورند.