كاغذهاى پيش پا افتاده*

افشين بابازاده

اين «كاغذهاى پيش پا افتاده»

          خود مى نويسند 

          از فشنگ و

                    لذت ماشه هاى نرم و

                                       دشمن كُش.

به تفنگ ها مى گويند

           چاره اى نيست جز اينکه در آغوش شان بگيرند.

تفنگ ها هم در

                   بردبارى

                             با قلم هم قدم مى شوند.

آنگاه يکباره،

جوهر سرازير مى شود

تا فشنگ ها را در جيب بريزد

و تفنگ را در آغوش بگيرد

و بنويسد كه

          «از اين پس

                   شليك كردن

                   روى كاغذهاى پيش پا افتاده

                             کاری پيش پا افتاده است».

گلوله و تفنگ روى كاغد مى نويسند

و از اين سرگرمى هاست

                   كه همه چيز را

                             پيش پا افتاده مى بينيد. 

________________________________

* از دفتر زير چاپ : كاغذهاى پراكنده