درخواست دعوت شدن به شرکت در کنفرانس ورشو

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

12 بهمن ماه 1397 ـ 1 فوريه 2019

موضوع: درخواست دعوت برای شرکت در کنفرانس بين المللی ورشو

امضاء کنندگان اين نامه از جانب سازمان های سکولار دموکرات ايرانی، که بخش عمده ای از گروه های مخالف حکومت غيرقانونی و جهادی موسوم به جمهوری اسلامی ايران را تشکيل می دهند، خواستار آنند که واگويندگان صدای مردم ايران، و از جمله نمايندگان سازمان های امضاء کنندهء اين نامه، در کنفرانس پيش روی ورشو شرکت داشته باشند.

از آنجا که هدف اعلام شدهء اين کنفرانس برقراری ثبات و امنيت در خاور ميانه و نيز مقابله با «تأثير برهم زنندهء ثبات» و آشوب آفرينی حکومت اسلامی ايران در منطقه و جهان است، ما علاقمنديم تا بر اين نکته تأکيد کنيم که بی شک اکثريت مردم ايران در طی چهار دهه اخير بی هيج ملاحظه ای با نقش مخرب اين حکومت نه تنها در خاور ميانه که در سراسر جهان و در داخل کشورشان مخالف اند. رفتار ماجراجويانهء اين حکومت ياغی از هر جهت موجب خسارات فراوانی برای مردم ايران بوده است. لذا ضروری است که در رايزنی های بين المللی پيرامون ايران، مردم اين کشور شريک عمدهء بحث شناخته شوند.

همچنين، از آنجا که مردم ايران، چه در داخل کشور و چه در تبعيد، متحمل بيشترين مصائب وارده از جانب اين حکومت ستمگر بوده اند، ما اعتقاد راسخ داريم که صدای آنان، از طريق نمايندگان نمادين شان، بايد با قدرت هرچه تمام تر در کنفرانس ورشو شنيده شود و نه اينکه مورد بی اعتنائی قرار گرفته و، يا بدتر از آن، از شرکت در کنفرانس ورشو حذف گردد.

عاليجناب، وزير خارجه ايالات متحدهء امريکا، در تاريخ 22 ژانويه، در پيام ويدئوئی خود خطاب به «گردهمائی اقتصادی جهانی» (داوس 2019) اظهار داشته اند که: «ما ائتلافی از ملل جهان را برای مقابله با ايران و نيز حمايت از آرمان های ملت ايران، فراهم ساخته ايم». ما قوياً حس می کنيم که لازم است که آنها رسماً مورد مشورت قرار گرفته و در اين روند حضور داشته باشند. اغلب اوقات ایالات متحده و متحدان اش، و نيز دیگر نیروها و سازمان های بین المللی، مخالفان آشتی ناپذير يک رژيم، (مثلاً سوريه، افغانستان، ليبی، یمن و ونزوئلا) را در کنفرانس های بين المللی مربوط به آن کشور شرکت می دهند. لذا، به نظر ما، عدم دعوت از نمایندگان سازمان هائی که نام شان در زیر این نامه آمده است و نيز ساير گروه های سکولار دموکرات و مخالفی که در مبارزات خود برای تأمين آيندهء سياسی ايران به استفاده از وسائل صلح آميز و بی خشونت باورمند هستند امری کاملاً نادرست و نامناسب است.

همانگونه که يک پلنگ قادر نيست خال پوست اش را عوض کند، حاکمان مذهبی حکومت اسلامی استبدادی ايران نيز قادر به تغيير سرشت زيانبار خود نيستند. بر اين اساس، ما به «تغيير صلح آميز اين رژيم» و نه «تغيير رفتار آن» باور داريم. در واقع، تغییر مدنی و صلح آميز اين رژيم، با کمک جامعهء بين المللی، حق ويژه مردم ايران است. همانگونه که در گذشته نيز ثابت شده، اين رژيم متعصب و جنگ طلب مذهبی، جنگ و خشونت را «نعمت اللهی» تلقی می کند. به همین دلیل، ما جنگ را تنها به نفع استمرار عمر این حکومت و عليه منافع مردم ایران می دانيم. امضاء کنندگان اين نامه بر اين باورند که بهترين راهکار برای جامعهء جهانی حمايت از جنبش مدنی مردم ايران و مبارزه بدون خشونت آنان در راستای منحل ساختن رژيم اسلامی ايران است.

ما، بدينوسيله و با احترام، از شما عاليجنابان، ميزبانان کنفرانس، می خواهيم تا هرچه زودتر از گروه های سکولار دموکرات مخالف حکومت اسلامی دعوت بعمل آورده و آنها را جزئی لازم و جدائی ناپذير از اين کنفرانس بدانند. بهر حال، اين سرنوشت کشوری کهنسال است که مورد بحث قرار می گيرد و لذا بدون عضويت و شراکت مردم آن ممکن است اين کنفرانس تجلی حمايت معناداری از آرمان های آنان نباشد.

ما مشتاقانه، و با انتظار اينکه جزئی از اين کنفرانس تلقی شويم، منتظر دريافت پاسخ شما هستيم.

9. کنگرهء معتمدین مخالفان جمهوری اسلامی در برون مرز