تکروی ممنوع، شورای مدیریت گذار را قربانی نکنید

لیلا زارعی

بیش از یک ماه از اعلام موجودیت «شورای مدیریت گذار» به دبیر کلی آقای حسن شریعتمداری  می گذرد؛ شورایی که هدف خود را گذار از حکومت اسلامی حاکم بر ایران و جایگزینی حکومتی سکولار دموکرات قرار داده است. 

سوای تمام انتقادهایی که به ساز و کار شورای مدیریت گذار و اعضای آن وارد است، اما این شورا ابتکاری نو، مهم و قابل توجه محسوب می شود. 

هرچند نمی توان به راحتی حضور افرادی که سال ها از «حق تعیین سرنوشت» دم زده اند را در این شورا قبول (تحمل) کرد، اما گِرد آمدن آنها با سایر نیروهای اپوزسیون و تمرکز بر مشترکات را باید به فال نیک گرفت.

شورای مدیریت گذار، به عنوان جدید ترین گروه در اپوزسیون، این روزها بیش از همه به سه عامل اتحاد، عقلانیت و هوشمندی نیاز دارد؛ يعنی سه عاملی که سبب می شوند با انقادهای صورت گرفته علیه خود منطقی، به موقع و مدبّرانه برخورد کند.

البته این شورا در طول یک ماه گذشته سعی کرده واکنش هایی منطقی و بجا نسبت به انتقادها داشته باشد. نمونهء آن را می توان در دو ماجرای «لوگوی شورا» و «وجود افکار تجزیه طلبانهء برخی از اعضا»ی آن دید که باعث شد این شورا نسبت به انتقادهای موجود واکنشی مناسب داشته و از تنش ها کم کند.

انتقاد پذیری شورای گذار و بیانیه هایش دربارهء اینکه این شورا خواهان تمامیت ارضی ایران است، باعث شد دو تن از اعضای آن که خواهان حق تعیین سرنوشت در آیندهء ایران بودند استعفای خود را اعلام کنند. این یعنی شورا همواره خودش را فیلتر و اهداف و برنامه هایش را روشن تر می کند.

از طرف دیگر، هرچند استعفای 2 تن از اعضای شورای گذار، آن هم در کمتر از یکماه از اعلام موجودیت رسمی آن، یک ضعف محسوب می شود اما نشان می دهد کسانی که با اصول شورای گذار مشکل داشته باشند نمی توانند با آن همراه شوند.

و اما «اتحاد». به اعتقاد نویسنده، اتحاد شاه مهرهء تضمین موفقیت شورای گذار است، البته اين اتحاد نه فقط در کلام، بلکه در عمل نیز بایستی نمود پیدا کند. اتحاد به معنای هماهنگی تمامی اعضا، مشاوران و طرفداران شوراست؛ زیرا که آنها اکنون، عنوان حامی و عضوی از شورای مدیریت گذار را یدک می کشند و نباید اقدامی انجام دهند که این هماهنگی زیر سوال رفته و باعث شود شورا تحت فشار قرار گیرد.

این روزها زمزمهء «فراخوان میتینگ پارک لاله» به دعوت جبههء دموکراتیک ایران و دبیرکل آن، آقای حشمت طبرزدی، به گوش می رسد؛ میتینگی که قرار است در روز 21 آبانماه برگزار شود.

موضوع حمایت شورای مدیریت گذار از این میتینگ به دلیل عضویت آقای حشمت طبرزدی در این شورا، سوالی بود که از آقای محسن سازگارا، به عنوان دبیر مقاومت مدنی شورای گذار، پرسیده شد و وی در پاسخ، موفقیت آمیز بودن اینگونه فراخوان ها را در شرایط کنونی زیر سوال برد و گفت: «این میتینگ زیر نظر شورا نبوده و شورا دخالتی در آن ندارد اما در حد توان حمایت می کنیم».

همانگونه که می بینید محسن سازگارا، دبیر مقاومت مدنی شورا، که بایستی فراخوان ها، اعتراضات و اعتصابات را آموزش و سازماندهی کند، از میتینگ پارک لاله حمایت چندانی انجام نمی دهد و این یعنی آقای طبرزدی در فراخوانش تنها و خودسرانه عمل کرده است.

به نظرم دلسوزان شورای مدیریت گذار نبایستی به راحتی از کنار این ناهماهنگی و عدم اتحاد عبور کنند، زیرا این ناهماهنگی می تواند ضربات غیرقابل جبرانی را به شورا وارد کند.

در صورت استقبال اندک مردم از میتینگ پارک لاله، حکومت اسلامی می تواند آن را به حساب شورای گذار گذاشته و عدم توفیق حشمت طبرزدی را به کل شورا نسبت دهد؛ چرا که وی عضوی از این شوراست.

از طرف دیگر اگر شورا بگوید این اقدام شخصی بوده، نبود اتحاد و هماهنگی در شورا مورد هجمه قرا می گیرد.

و اما در صورتی که این فراخوان با استقبال خوبی مواجه شود، به احتمال زياد شورای مدیریت گذار از آن حمایت کرده و آن را پوشش خواهد داد. حال می شود پرسید چرا شورا پیش از برگزاری میتینگ پارک لاله آن را تبلیغ نکرده و در حمایت از عضو خودش، یعنی حشمت طبرزدی، بیانیه نداده است؟

میتینگ پارک لاله و 21 آبان نزدیک است و آزمون اتحاد شورای مدیریت گذار شروع شده است. آزمونی که می تواند حامیان و دلسوزان شورا را دلسردتر کند، زیرا اگر تصمیم درستی گرفته نشود شورای گذار آسیب خواهد دید.

به نظر می رسد بهترین کار این است که شورای گذار به صورت شفاف موضع خود را اعلام و یا به مانند مورد آن 2 تن که از شورا جدا شدند، خودش را از افراد خودسر و تکرو مبرا کند.

ايران - 16 آبان 1398

بازگشت به خانه