مينا احدي: نامهء سرگشاده به فرناندا ليما

نامهء سرگشاده به فرناندا ليما

مينا احدي

يکشنبه 24 آذر ماه 1392 ـ 15 ماه دسامبر 2013

چند روزي است که موضوع کامنت هاي توهين آميز و تهديدات زشت تعدادي در صفحه فيس بوکي شما٬ موضوع مورد توجه رسانه هاي بين المللي و همچنين موضوع مورد توجه بسياري از ما ايرانيان قرار گرفته است٬ در مورد شما بعنوان يک زن که مورد حمله سکسيستي و بيشرمانه تعدادي قرار گرفته ايد٬ بايد اضافه کنم که ما زنان که زهر زندگي در ايران تحت حاکميت جمهوري اسلامي را چشيده ايم٬ بسيار حساس بوديم و در بسياري از سايتها و رسانه ها اين رفتار را تعداد زيادي از ما زنان و مردان معترض محکوم کرديم.

امروز ديدم که نوشته ايد که از ماجرا درس آموختيد و در سايت راديو فرانسه خواندم که گفته ايد:

"من به هیچ وجه قصد نداشتم هیچ کشور، فرهنگ و یا مردمی را به هر شکلی مورد حمله و بی احترامی قرار دهم. من به هیچ‌وجه قصد نداشتم باعث نوعی از جنجال و یا رفتار خجالت‌آور شوم.

من اطمینان می‌دهم که این اتفاق را به عنوان یک درس یاد خواهم گرفت و در انتخاب لباس برنامه «توپ طلا» آن را در نظر خواهم داشت تا همه بتوانند آن را تماشا کنند."

من بعنوان يک زن که در ايران تحت حاکميت جمهوري اسلامي بدليل زن بودنم٬ بسياري از اين نوع توهين ها و رفتار و فرهنگ و اخلاقيات بيشرمانه ضد زن را تجربه کرده ام٬ به شما ميگويم فرهنگ زن ستيزي و توهين و بي احترامي به زنان٬ فرهنگ مردم ايران نيست. اين فرهنگ رسمي دولتي در ايران است و طبعا هوادارني نيز در جامعه دارد. اما بدليل اينکه در ايران سي و پنج سال است زنان را سرکوب ميکنند و رسما و علنا آنها را نيمه انسان خطاب کرده و هر روز از رسانه هايشان عليه زنان لجن پراکني ميکنند٬ اتفاقا ميليونها نفر زن و مرد مخالف اين فرهنگ بوده و در زندگي خصوصي خود و در روابط معمولي بين زن و مرد٬ فرهنگ ديگري را پياده ميکنند.

شما به فرهنگ و مردم ايران هيچ توهيني نکرده ايد. لباس پوشيدن و نوع لباس امري است مربوط به هر فرد و اتفاقا در ايران تحت حاکميت جمهوري اسلامي٬ که حکومتش ضد زن است٬ همه چيز در آنجا براي زنان قدغن است٬ حتي در مورد لباس پوشيدن ميليونها زن دولت و قوانين اسلامي تصميم ميگيرند و اين نوع لباس پوشيدن و حجاب را با زنجير و شلاق و فحاشي و بي حرمتي به زنان تحميل ميکنند. اما جهت اطلاع شما ميليونها زن در ايران بر خلاف اين فرهنگ پوسيده اسلامي٬ اين مقررات را با بجان خريدن خطرات فراوان٬ زير پا گذاشته و بسياري از آنها در جشن و عروسي و مراسم هاي خانوادگي درست شبيه به شما لباس ميپوشند و بنابراين اعتراضات به شما از سوي اين مردم نبوده و نيست و اين نوع لباس پوشيدن توهين به فرهنگ هيچيک از ما در ايران نيست. طبعا اين نوع فرهنگ و احترام به زن و تصميم او در نوع لباسش٬ به مذاق حکومت اسلامي خوش نمي آيد و بهمين دليل هم در ايران تلويزيون رسمي حکومت شما را سانسور ميکند و عکس و حرف شما را وقيحانه حذف ميکنند٬ اگر توهيني انجام گرفته از آنطرف است بدليل حذف شما از کل برنامه و اگر اعتراضي بايد بشود٬ بايد به اين امر اعتراض شود.

خانم ليماي گرامي! لطفا از اين هرزه نگاري تعدادي عليه خودتان تصميم به عقب نشيني نگيريد. در انتخاب لباس خودتان در برنامه بعدي اصلا و ابدا تحت تاثير اين فضاي شانتاژ که به نفع جنبش اسلامي و سنگسار کنندگان زنان و قوانين ضد زن اسلامي است٬ به پوشيدن لباس ديگر و رعايت فرهنگ اسلامي نرسيد٬ اين بدترين درس از اين واقعه و کاملا به ضرر زنان در ايران است.

در ايران دو فرهنگ در مقابل هم ايستاده اند٬ فرهنگ حذف و سانسور زنان٬ فرهنگ تحميل حجاب به زنان٬ اين فرهنگ با قوانين ضد زن تکميل ميشود٬ حجاب اجباري٬ جدا سازي جنسيتي٬ نداشتن حق طلاق و دهها و دهها قانون ضد زن و همچنين سنگسار زنان در صورت اتهام داشتن رابطه جنسي خارج از ازدواج.

من تا کنون سه بار به برزيل آمده و در کنفرانسهاي متعددي سخنراني کرده ام٬ من در عمل ديده ام که بسياري از مردم برزيل و همچنين زنان برزيل نميدانند زنان در ايران حق طلاق ندارند٬ نميدانند تا کنون حداقل ۵۰۰ زن در ايران در طول ٣۵ سال سنگسار شده اند و نميدانند در ايران چادر و حجاب را با پونز به سر زنان ميکوبيدند و ميليونها زن را بدليل عدم رعايت حجاب زنداني کرده و يا شلاق زده اند. من در برزيل قلبهاي مهرباني را ديدم که به سرنوشت سکينه محمدي آشتياني زن ايراني محکوم به سنگسار بسيار علاقه نشان داده و در هر سخنراني من در اين مورد صدها نفر اشک ريخته و رفتار زن ستيزانه جمهوري اسلامي ايران را محکوم کرده و تقاضاي همکاري با کميته بين المللي عليه سنگسار را ميکردند.

مي خواهم تاکيد کنم که در ايران دو فرهنگ در مقابل هم ايستاده اند. يک فرهنگ ديگر هم در ايران هست٬ فرهنگ مدرن و انساني٬ فرهنگ احترام به انسان و احترام به زن٬ فرهنگ برابري و آزادمنشي و رعايت حقوق فردي و اجتماعي و خصوصي زنان ٬ اين فرهنگ با نبرد و مبارزه به حکومت تحميل ميشود. ما زنان در ايران با شلاق خوردن و پاشيده شدن اسيد به صورتمان٬ با زندان و شکنجه و اعدام و سنگسار دست و پنجه نرم کرده و کماکان از حقوق خودمان دفاع کرده ايم. لطفا وقتي از درسهاي اين واقعه دردناک و اين توهين هاي مشمئز کننده که براي شما پيش آمده٬ حرف ميزنيد يک نکته را در نظر بگيريد هر تصميم شما بايد به ما زنان کمک کند و نه بر عکس. درخواست ما از شما اينست کوتاه نياييد همانگونه که ما بيش از 34 سال است که در مقابل حکومت ضد زن و فرهنگ لمپني اسلامي آن کوتاه نيامده ايم. برايتان آرزوي موفقيت و بهروزي دارم.

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.