|
زیر سایهء ولایت فقیه
آقا با ایران آمد!
حمیدرضا رحیمی
…ببین
برادر جان! ...خودمانیم، لطفاً معاندین هم نشنوند، چه خبرتان است آخر؟
این همه گرد و خاک برای چیست؟ دیگر قرار نشد که برای حضرت آقای مظلوم
ما هم ضد حال بزنید!.. نبی السّارقین، یعنی اعلیحضرت العظمی علی(ع)
خامنه ای، دامت تخریباته، به موجب سند زنگوله دار زیر، این بار مگر جز
چند بیت از اشعار زنادقه و ضدانقلاب، زنده یادان (سیمین بهبهانی و تورج
نگهبان- م)، چه سرقت فرموده است، هان؟.. ضمنا برادر "طبل المتین"،
محمد(ص) علی(ع) ابطحی، فعال اصلاح‌طلب و رییس دفتر پیشین محمد(ص)
خاتمی، با اشاره به مداحی در حضور خامنه‌ای و استفاده از ترانهء «ای
ایران ایران»، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «آقا آمد، با ایران آمد !»◄
خودشیفتگی سالم در خدمت شکوفایی فردی و اجتماعی است اما خودشیفتگی
بیمارگونه، متکبر، حسود، انحصارطلب، پرخاشگر، ثروت‌خواه، تکرو و
ضداجتماعی، بدون شرم، سلطه‌جو و خودخواه است و مخاطبان و روابط اجتماعی
و اعتماد آنها را برای سوء استفاده می‌خواهد و تاثیرات بسیار مخربی بر
روی خانواده‌ها، سازمان‌ها، احزاب، نظام‌های دولتی و نیز اعتقاد‌ها و
اعتماد انسان‌ها دارد.◄
مردم ایران در موضعی پیچیده و پارادوکسیکال قرار دارند. مخالفت با حمله
اسرائیل (حتی از منظر ملی‌گرایانه) می‌تواند توسط جمهوری اسلامی به
عنوان تأیید پروژه‌های منطقه‌ای و نیابتی‌اش تعبیر شود. سیاست خارجی
جمهوری اسلامی از مردم تأثیر نمی‌گیرد؛ بلکه افکار مردم را در جهت
سیاست خود "می‌خواند" یا "می‌سازد". بنابراین، انتظار اینکه «موضع‌گیری
جمعی مردم» بتواند مستقیماً مانع حمله اسرائیل شود، برداشتی
ساده‌انگارانه و نامتناسب با ساختار قدرت در هر دو کشور است.◄
انقلاب/کودتای
«میخک»
یدالله کریمی پور
همه افسرده، خسته و دل مرده بودند؛ پرتغال گرچه
کشوری
اروپایی و پیشگام در توسعهء تاریخی محسوب می شد، ولی به مدت
۴۸
سال زیر رژیم دیکتاتوری راستگرا و مذهبی سالازار و جانشین او مارسلو
کائتانو، فقیرترین و بیچاره ترین ملت-دولت اروپا شده بود. سالازار، و
متعاقب اش کائتانو، از
۱۹۳۲
تا
۱۹۷۴،
به مدت بیش از
۴۷
سال مردم پرتغال را به ستوه آورده و این کشور را به انحطاط کشانده
بودند.◄
ترجمه نازنین آیلخانی
در ششم ژوئن
۱۹۴۴،
ارتش‌های متفقین با عملیاتی عظیم موسوم به "دی‌دِی"
(D-Day)
به سواحل نرماندی فرانسه حمله کردند. این حمله، که
آغازگر فرایند آزادی فرانسه از اشغال نازیها
بود، نقطه‌ای تعیین‌کننده در جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود. اما چرا
ملت فرانسه، که کشورشان بار دیگر به صحنهٔ نبرد بدل می‌شد، از این هجوم
خارجی استقبال کردند؟ آیا این استقبال، بدون هزینه بود؟
.◄
این آتش‌بس اگر دام نیست، پس چیست؟ یک هدیهٔ سمی. یک زخمِ چرکین. یک
شکافِ تازه در پیکر نیمه‌جان قدرت. میان ملاهایی که هنوز خواب
بیت‌المال را می‌بینند و نظامی‌هایی که ته‌ماندهٔ شعورشان می‌گوید
همه‌چیز دود شده و فقط پوست و استخوان‌شان باقی مانده که باید زنده
بماند. فاتحه‌ای بر هیمنه‌ای که سی سال با دلار و خون و عربده وصله
زدند...◄
همیشه و در بدترین حالت، حتا کنار خارجی ایستادن یا اتحاد با خارجی را
می‌توان توحیه کرد، چون آنچه «منافع ملی» نام دارد ثابت است نه اتحاد
یا دشمنی با خارجی… اما به روشنفکری که می‌خواهد با همکاری بزهکارِان
لُمپن کشور را حفظ کند چه باید گفت؟ پاسخ را در چارچوب آسیب‌شناسیِ
جامعهء روشنفکر ایرانی باید جُست یا ملی‌گراییِ ایرانی؟! مقولهء
«رواداریِ! ملیون یا روشنفکران»، در همکاری با یک دیکتاتوریِ فاسد که
عمرش در آستانهءنیم‌قرن شدن است نیز چنین است.◄
|
یکی از فریب‌های اتاق فکر حکومت مافیا این است که در باره‌ء رهبری
شاهزاده برای گذار، فقدان شخصیت کاریزماتیک و مقتدر را تبلیغ می‌کنند؛
فریبی که افراد فاقد تحلیل و یا آگاه را شاید تحت تأثیر قرار دهد. اتاق
فکر مافیا یک عبارت ظاهراً وزین ولی بی اساس را تبلیغ می‌کند و البته
آدم ها نیز به دنبال چند و چون آن نمی روند و فقط آن را تکرار می کنند.
اما واقعاً جامعه و جهان مدرن چقدر به رهبر کاریزماتیک و مقتدر نیاز
دارد، و چه مقدار به رهبری دموکراتیک؟◄
در واپسین سال‌های حکومت‌های استبدادی، پدیده‌ای به نام سرکوب بی‌منطق
و کور از سوی دیکتاتورها بارها مشاهده شده و این سوال را ایجاد کرده که
آیا دیکتاتورها از ابزار سرکوب به منظور ترس از مرگ و پایان قدرت
استفاده می‌کنند؟
تحلیلگران سیاسی معتقدند که با افزایش سن، بسیاری از رهبران اقتدارگرا
در حکومت‌های تمامیت‌خواه به جای پذیرش پایان قدرت، به تقویت ابزارهای
سرکوب متوسل می‌شوند.◄
آرشیو جنبش◄
آرشیو حزب سکولار
دموکرات ایرانیان◄
آرشیو ایران فردا◄
آرشیو
میهن◄
در این چهارم ژوئیه‌ء تابناک سال ۲۰۲۵، در حالی که زیر آسمان پهناور
آمریکا ایستاده‌ام، قلبم سرشار از قدردانی برای ۲۴۹مین سالگرد استقلال
این ملت است. برای کسی مثل من که دهه‌ها پیش، از ظلم و ستم در ایران
رهایی یافتم این روز چیزی بیش از جشن تولد آمریکا است. این روز همچنین
یک گواهی شخصی بر وجود وعده‌ء آزادی است؛ چراغی که مرا به این سواحل
فراخواند. با این حال، همچنانکه که این نکات را به اشتراک می‌گذارم، از
هر خواننده‌ای، چه در اینجا متولد شده و چه با امید به اینجا کشیده شده
باشد، دعوت می‌کنم تا تپش نبض جهانی آزادی را، که همهء ما را به هم
پیوند می‌دهد، احساس کند.◄
تعداد ونزوئلایی‌هایی که از وطن آواره شده‌اند، از شهروندان کشورهایی
مثل اوکراین یا سوریه که درگیر جنگ واقعی‌اند، بیشتر است. ونزوئلا
درگیر جنگ با کشوری نیست و در صلح به سر می‌برد. اما این صلح، صلحی است
که هر روز درگیر تاخت‌وتاز تورم است، صلحی که زیر سایه‌اش مردم از
تأمین مایحتاج روزمره‌ای مثل غذا و دارو یا پول نقد عاجزند. وقتی
کشاورزان دیگر حتی نتوانستند آرد ذرت برای خانواده‌ی خود بخرند، تمام
دار و ندارشان را به حراج گذاشتند، خنزر و پنزر باقی‌مانده را به
دیگران بخشیدند، باقی‌مانده‌ی زندگی را در یک کوله‌پشتی جا دادند و از
کشور رفتند.◄
این نوشتار در واقع جمع‌بندی گفتگوهای درون-گروهی بخشی از
پادشاهی‌خواهان است که من به آن تعلق دارم. البته ما خواهانِ پادشاهی
پارلمانی هستیم و بر این باور هستیم که این نوع سامانه سیاسی با
توانمندی‌های جامعه کنونی ایرانی سازگار است و برای ایران مفیدترین
گزینه است. تا آن‌جا که به نظر شخصی من برمی‌گردد، بر این باور هستم که
عمر احزاب کلاسیک کنونی در بهترین حالت تا سه دهه دیگر خواهد بود و با
همگانی شدن هوش مصنوعی- آغاز هوش مصنوعی فراگیر- شرایط واقعی و عینی
تغییر خواهد کرد.◄
در مجموع، این تحلیل‌ها تصویری آینده‌نگر اما نگران‌کننده را هشدار
می‌دهند: پایان جمهوری اسلامی دیگر در چارچوب رؤیا و آرزو نیست، بلکه
در ذهن بسیاری از ناظران جهانی، به سناریویی محتمل و حتی اجتناب‌ناپذیر
تبدیل شده است…
شاهزاده رضا پهلوی امروز بیش از هر زمان دیگری در معرض توجه قرار دارد.
این یک فرصت تاریخی است، اما اگر این دیده شدن به ساخت یک «مرکز
فرماندهی واقعی» با تیمی متشکل از تکنوکرات‌ها، مدیران، و چهره‌های
معتبر و کارآمد و کارشناس منجر نشود، این فرصت نیز، همچون فرصت‌های
پیشین، از دست خواهد رفت.◄
بررسی رفتار رژیم‌های خودکامه در آستانهء فروپاشی نشان می‌دهد که رژيم
اسلامی ایران در برهه‌ای حساس قرار دارد. ساختار نهادی پیچیده و حمایت
متحدان منطقه‌ای ممکن است زمینه‌ساز گذار تدریجی باشد، اما رفتار کنونی
رهبری، از انکار واقعیت تا توسل به خشونت، به دیکتاتورهای فروپاشیده
تاریخ شبیه است. این گزارش با تحلیل سه نظریه اصلی فروپاشی و مقایسه
ایران با نمونه‌های تاریخی، سناریوهای پیش روی این کشور را ارزیابی
می‌کند.◄
رهبرانی مانند آقای خامنه‌ای که گاه با لحنی پرخاشگر و شعارزده از
پیروزی و دشمنان نمادین سخن می‌گویند، نه تنها پیام سیاسی خود را منتقل
می‌کنند، بلکه بخشی از مخاطبان را نیز در چرخه‌ای روانی قرار می‌دهند:
چرخه‌ای از خشم، فرافکنی و احساس قدرتِ کاذب. این چرخه برای برخی،
به‌ویژه افرادی که احساس زخم، تحقیر یا محرومیت می‌کنند، گویی نوعی
تسکین موقت فراهم می‌کند؛ هرچند این آرامش، زودگذر و توهمی بیش نیست.◄
|
----------------------------
برنامهء
یکشنبه
22
تیر 1404 -
13
ماه ژوئیه 2025
------------------------------
ملاحظاتی دربارهء
چگونگی انحلال حکومت اسلامی
و چند
و
چون جانشینی آن
------------------------------
سخنران:مرتضی انواری
------------------------------
زندگی و روزگار مصطفی کمال آتاتورک
نوشتهء
«لرد کین راس»
ترجمهء اسماعیل نوری علا
پيوند
به نسخهء
رايگان
اينترنتی
خرید از
انتشارات فروغ - کلن آلمان
موانع
فرهنگی شکوفائی نظام اجتماعی ایران
از دیدگاه تفکر سیستمی
مهندس
جمشید قراجه داغی
در گفتگو با اسماعیل
نوری علا
https://www.mehripublication.com/
پیوند برای دانلود مجانی
نسخهء پی.دی.اف
|
خودشیفتگی
های سالم و بیمارگون
