امير سپهر: اين مجتبی خامنه ای است، نه بابک زنجانی

اين مجتبی خامنه ای است، نه بابک زنجانی!

امير سپهر

چهارشنبه 11 دی ماه 1392 ـ 1 ژانويهء 2014

اين روز ها که بوی تعفن فسادهای مالی رژيم روضه خوان ها هر روزه از جايی بيرون زده و مشام ها را ميازارد، بيشترين تحليلگران، شوربختانه تنها نام بابک زنجانی را به ميان کشيده و او را بازيگر اصلی اين کلاهبرداری های چندميلياردی معرفی مي کنند.

آنانی هم که اندکی تيزهوش تر هستند، اين پرسش را به ميان مي کشند که آخر اين بابک زنجانی به چه مقام و نيرويی تکيه دارد که مي تواند اين چنين هست و نيست ملت ايران را به يغما برده و حتا در يک کشور ديگر بنام ترکيه آشوب و انقلاب راه اندازد و هيچ کس هم در ايران با او کاری نداشته باشد!؟ بی اينکه البته پاسخ درستی هم برای اين پرسش خود ارائه دهند. از ديد من اما يافتن پاسخ اين پرسش بسيار ساده است، آن هم پاسخی با دلايلی روشن تر از آفتاب.

باری، چنانچه شما هم به ويدئوهای موجود از بابک زنجانی در يوتوب نگاه کرده و به سخنان او گوش فرادهيد، درخواهيد يافت که اين آدم هم بسان احمدی نژاد، عنصر تهی مغز و مسخره ای بيش نيست که حتا در گفتن چهار جملهء سخن درست هم وا مي ماند. همچنان که رضا ضراب، لمپن مبتذلی بيش نيست. آن جوانک اصلآ شکل اين حرفها نيست که بشود او را به فساد کشاندن يک دولت پرقدرت چون دولت ترکيه متهم کرد.

قضيه فسادمالی آنهم با آن مبالغ نجومی و بدين گسترده گی، خيلی بزرگتر و پيچيده تر از اين است که بتوان تنها دو فرد مبتذل و يک روسپی بنام «کامليا جمشيدی» را دست اندرکاران آن بشمار آورد. همچنان که اين سخن هم کاملآ به ناراست می ماند که گويا احمدی نژاد، رحيمی، سعيد مرتضوی، رحيم مشايی و خلاصه، دست اندرکاران دولت پيشين حاميان اصلی زنجانی و ضرابی و جمشيدی بودند. چه که خود آنان هم موجوداتی بس تهی مغز تر از همين زنجانی و ضرابی بودند که علی خامنه ای آنان را برکشيده و در آن جايگاه ها نشاند.

اين فرضيه هم که سرداران سپاه به تنهايی بتوانند چنين کلاهبرداری نجومی و بين المللی را راهبری کنند، هيچ منطقی به نظر نمی رسد. چرا که برای سامان دادن چنين شبکه ای و با چنين ابعاد عملياتی، بدون شک مي بايد آنچنان دستانی قوی در تمامی ارگان های لشگری و کشوری داشت که هيچ فرد و مقامی نتواند در کار شما مانع تراشی کند.

در حاليکه ديديم و مي دانيم که احمدی نژاد دستکم در دوساله آخرين رياست جمهوری خويش، هم با سپاه پاسداران آنچنان تضاد منافع عميقی پيدا کرد که حتا آنان را به لقب «برادران قاچاقچی» مفتخر ساخت، هم با قوهء قضائيه و هم با قوهء مقننه که بوسيلهء سعيد مرتضوی هم برای برادر روسای اين هر دو قوه پرونده سازی کرد.

حال هم که می بينيم لاريجانی ها در صدد انتقامند و هر روز بيش از ديروز عرصه را بر احمدی نژاد و يارانش تنگ تر مي سازند. چندی پيش هم که او را به دادگاهی فراخواندند و چون حاضر نشد، اين بار احضاريه ای همراه با اخطار برای وی فرستادند که چنانچه بار دوم هم در دادگاه حضور بهم نرساند، برايش حکم جلب صادر خواهند کرد.

همهء اين مزاحمت ها برای احمدی نژاد هم در حالی صورت مي گيرد که بابک زنجانی راست راست مي گردد و هيچ کس و مقام و قوه ای هم از او شاکی نبوده و از اينروی هم، هيچ دادگاهی در انتظار وی نيست. بنابر آنچه آوردم، اين استدلال که گويا احمدی نژاد و دولت وی حامی بابک زنجانی بودند، هرگز نمی تواند درست باشد.

پس تنها کسی که مي تواند هر سه قوهء کشوری را زير نگين داشته و عناصری چون بابک زنجانی، ضرابی، جمشيدی و ديگر تبهکاران مالی و جنايی و لابی های رژيم را ساماندهی و فرماندهی کرده و حتا تغيير دولت هم نتواند خللی در کار وی ايجاد کند، همانا شخص خامنه ای مي تواند باشد و نزديکان درجه اول او. يعنی همان مجمع الجزاير فساد و جنايتی که عده ای از آن بنام «بيت» ياد مي کنند و نگارنده چون از اين واژهء تازی پيشاقرون وسطايی و روضه ای سخت بيزارم، آنرا همان «خانهء خامنه ای» می نامم.

چنانچه به اسناد ويکی ليکس هم مراجعه کنيد، دستکم در چهار سند بسيار روشن خواهيد ديد که ستادفرماندهی تمامی عمليات تبهکاری مالی و جنايی رژيم همان خانهء خامنه ای است و در بيشترين موارد هم، به فرمان فرزند وی، مجتبی. و از اين قرار، پس عناصری چون بابک زنجانی، رضا ضراب، کاملیا جمشیدی، احمدی نژاد، رحيمی، سعيد مرتضوی و تمامی ديگر دزدان و آدمکشان، تنها عروسک های روی صحنه هستند که سر نخ آنان در پشت صحنه در دست خود خامنه ای، فرزندش مجتبی و ديگر نزديکان وی هستند.

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.