|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
چرا دانش‌آموزان درس نمي‌خوانند؟
عبدالجلیل کریم پور ـ دبير آموزش و پرورش
يكي
از دغدغه‌هاي اصلي معلمان، خانواده‌ها و كل نهاد آموزش و پرورش اين است كه چرا
دانش‌آموزان درس نمي‌خوانند و نسبت به اين قضيه بي‌تفاوت هستند؟ براي رفع اين معضل
چه تدبيري انديشيده شده است؟ آنچه در ابتدا توجه به آن ضروري به نظر مي‌رسد ذكر اين
نكته مهم است كه دانش‌آموز به عنوان عامل اصلي اين قضيه بايد اين نياز را در خود
احساس كند، بايد بخواهد و در راه خواستن خويش تلاش كند. اما چرا او كمتر اين نياز
را در خود احساس كرده و كمتر در اين زمينه تلاش مي‌كند؟
مشكل را بايد در كجا جست‌وجو كرد؟ متوليان امر براي رفع اين معضل چه تدبيري انديشيده‌اند؟
يكي از اهداف اصلي درس خواندن اين است كه فرد بتواند نتيجه آن را در شغلي خوب ببيند، بتواند نيازهاي مادي خويش را به وسيله آن برطرف كرده و از موقعيت اجتماعي خوبي برخوردار شود. آيا كساني كه چندين سال درس خوانده‌اند و مداركي را دريافت كرده‌اند از اين موقعيت‌ها برخوردار شده‌اند؟ آيا تدبيري جدي براي جذب فارغ‌التحصيلان انديشيده شده است؟ چرا دانش‌آموز نمي‌خواهد درس بخواند؟ مشكل از معلم است يا دانش‌آموز؟ چه كسان ديگري در اين قضيه مقصرند؟
در نگاهي كلي مي‌توان گفت از دانش‌آموز و معلم گرفته تا خانواده و نظام آموزشي و... در اين قضيه مقصرند. اما آيا با تقصير به گردن همديگر انداختن مشكلي رفع مي‌شود؟ پس چه بايد كرد؟
گفتيم كه دانش‌آموز خودش بايد بخواهد و به دنبال آن برود. طبعا اين كار با زور و اجبار امكان پذير نيست؛ با بالاي سر دانش‌آموز ايستادن و او را وادار كردن به اينكه درس بخواند كاري از پيش نمي‌بريم. بايد ذوق تحصيل را در دانش‌آموز ايجاد كرد، بايد مدرسه به گونه‌يي باشد تا براي دانش‌آموز هر مقطع جذاب شود. بايدروش‌هاي تدريس و خواستن از دانش‌آموز تغيير كند. بايد فعاليت عواملي كه در مدرسه مشغولند واضح و آشكار باشد و فقط انجام وظيفه در جواب دادن بخشنامه‌ها خلاصه نشود. از تدريس‌هاي جذاب فقط براي جشنواره‌ها و كلاس‌هاي ضمن خدمت استفاده نشود. معلم به علم جديد به گونه جدي و صحيح مسلح شود تا حرفي جديد براي دانش‌آموز داشته باشد. روش‌هاي كار به گونه‌يي جدي تغيير كند. يك بار هم كه شده به گونه‌يي جدي براي رفع نقايص آموزشي و... با استفاده از كارشناسان خبره و اهل فن قدم برداشته شود. آناني كه در محيط اداري خدمت مي‌كنند به كلاس‌هاي درس فرستاده شوند تا نقايص كار را بفهمند و از پشت ميز تصميم نگيرند! نمي‌شود گروهي فقط تدريس كنند و گروهي نيز فقط تصميم بگيرند!
بايد رشته ای مخصوص مديريت در نظر گرفته شود تا مجبور نباشيم افرادي را بنا به مصالحي به عنوان مدير مدرسه يا مسوولي در اداره منصوب كنيم. تمام تلاش اين باشد تا معلم از لحاظ مادي اقناع شود، چرا كه با حلوا حلوا گفتن دهان شيرين نمي‌شود.
سعي كنيم دانش‌آموز را منطقي و متفكر بار آوريم تا بپذيرد كه بايد درس بخواند، نه اينكه فقط محيط مدرسه را محلي براي گذران وقت خويش در نظر بگيرد. خلاصه اينكه بايد خودمان بخواهيم تا تغيير ايجاد شود وگرنه هيچگاه هيچ تغييري بدون تلاش و برنامه‌ريزي امكان‌پذير نيست.
برگرفته از سايت سازمان معلمان ايران
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
