|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
حوزهء آسیب رسانی توفان!
شهباز نخعی
زبانزدی می گوید: "آن که باد می کارد، توفان درو می کند". گویی این زبانزد به قد و قوارهء حکومتی که 35 سال است چون بختک روی سینهء میهن نگونبخت ما افتاده و رمق و توان از آن برده، ساخته شده است. سرشت این حکومت پلشت و اهریمنی با ساختن بحران و تنش و تشنج عجین است و اگر روزی امکان بحران سازی و تنش زایی از آن گرفته شود، شیشهء عمرش برزمین می خورد و می شکند.
نخستین تنش ها در همان ماه های نخست پس از 22 بهمن 1357 آغاز شد. آیت الله خمینی هنوز درست بر مسند قدرت مستقر نشده بود که بدون آن که دلیل موجهی – جز کینه توزی نسبت به صدام حسین که او را از عراق بیرون کرده بود – داشته باشد، سربازان و افراد ارتش عراق را به شورش و تمرد فراخواند و با این نابخردی نطفهء فکر حمله و تجاوز به ایران را در سر دیکتاتور عراق کاشت. نابخردی تنش و تشنج زای بعدی گروگان گیری کارکنان سفارت امریکا در تهران بود که سبب شد امریکای زخم خورده و تحقیر شده به صدام برای حمله و تجاوز به ایران چراغ سبز بدهد. از آن به بعد به زحمت یک دوره کوتاه را می توان یافت که حکومت آخوندی دست از بحران سازی و تنش زایی برداشته و راه صلح و آرامش برگزیده باشد. اگر هم چنین دورهء کوتاهی – مثل دورهء خاتمی – ظاهراً وجود داشته، بحران سازی های لفظی – مانند طرح مسالهء حملهء اتمی به اسراییل در خطبهء نماز جمعه توسط هاشمی رفسنجانی – جای اقدامات بحران ساز و تنش زای عملی را گرفته است.
یکی از بحران سازترین کنش های حکومت آخوندی، سیاست خارجی و به ویژه منطقه ای آن است که در عین دم زدن از وحدت اسلامی، به تفرقه و نفاق در بین مسلمانان منطقه دامن می زند. در این زمینه، به عنوان نمونه، می توان از کارهای حکومت در میان شیعیان پاکستان، یمن، بحرین، عراق، سوریه و لبنان نام برد. مورد دیگر رفتار ظالمانهء حکومت با اهل سنت در ایران است. در حالی که کم و بیش حدود 15 میلیون سنی درایران – به ویژه مناطق مرزی کردستان، کرمانشاهان، خوزستان، سیستان و بلوچستان – زندگی می کنند و از این شمار صدها هزار نفر ساکن پایتخت هستند، حکومت حتی به آنان اجازهء داشتن یک مسجد در تهران را نمی دهد. سنی ها در رده های بالایی و میانی مدیریت کشور سهم ناچیزی دارند و در استان هایی که اکثریت جمعیت سنی است، استانداران شیعه منصوب می شوند.
از تجمیع بحران سازی های برون مرزی و نارضایتی های عمیق اهل تسنن در داخل، معضلی پدید آمده است که می تواند برای آرامش، امنیت و یک پارچگی کشور زیانبار و حتی خطرناک باشد. دخالت های پنهان و آشکار در عراق و سوریه و لبنان چنان موجب نگرانی کشورهای عرب همسایه ایران شده، که آنان به زعم خود برای رویارویی با این خطر سر کیسهء دلارهای نفتی را شل کرده اند و گروه های اسلام گرای افراطی سنی را تغذیهء مالی و تسلیحاتی می کنند. این گروه ها تاکنون در جنگ داخلی فاجعه بار سوریه نقشی فعال داشته اند و همراه با حکومت آخوندی مساله ای که می توانست با جا به جایی یک فرد یا حزب و یک تغییر سادهء دولت سامان پذیرد را به گره کوری بدل کرده اند که به نظر نمی آید گشودن آن در آیندهء نزدیک و به آسانی امکان پذیر باشد.
یکی ازاین گروه های افراطی اسلام گرا گروه "داعش" (مخفف دولت اسلامی عراق و شام) است. این گروه سنی تندرو، با بهره گیری از نارضایتی 40 درصد جمعیت سنی مذهب عراق – که از تحمیل دولت شیعی ناکارآمد و فاسد نوری المالکی توسط جمهوری اسلامی رنج می برند – برای تاخت و تاز و بر هم زدن امنیت شکننده و آسیب پذیر عراق استفاده می کند.
هفتهء گذشته، این گروه به شهر شیعی سامرا حمله کرد و ظاهراً پس از محک زدن نیروی ارتش عراق، این هفته به استان نینوا و شهر بزرگ موصل – که دومین شهر عراق پس از بغداد است – یورش برد و آن را تصرف کرد. روز سه شنبه 20 خرداد، نوری المالکی از پارلمان عراق خواست تا هرچه سریع تر جلسهء فوری برای اعلام وضعیت فوق العاده در سراسر کشور به منظور مقابله با گروه تروریستی "داعش" تشکیل دهد.
تارنمای حکومتی "تابناک" در مورد گروه داعش می نویسد: «داعش به علت پیوند سرزمینی که بین عراق و سوریه و از طریق مرزهای بین این دو کشور که از آن مرقبت جدی نمی شود به عراق وارد شده اند. از نظر طایفه ای و قومی، غرب عراق، یعنی منطقهء الانبار و موصل، سنی نشین است. از این رو، گروه داعش در این منطقه از یک پایگاه اجتماعی اقلیتی برخوردار است... بعضی از رهبران سنی و روحانیون این مناطق، علیه دولت نوری مالکی می باشند و جو روانی علیه دولت شیعی به وجود آورده اند». البته "تابناک" توضیح نمی دهد که دلیل مخالفت با دولت نوری المالکی دست نشاندگی او توسط حکومت آخوندی و تحمیل دولت او بر مردم عراق است.
به این ترتیب، بادهایی که حکومت نادان و نابخرد آخوندی در منطقه می کارد، تبدیل به توفان هایی می شود که هیچ کس از آنها در امان نخواهد ماند. هنوز عرق ناشی از ابراز شادمانی و ادعای مضحک پیروزی 88 درصدی بشار اسد در انتخابات قلابی و "مهندسی" سوریه خشک نشده است که یکی از این توفان ها یکپارچگی شکننده و تاکنون به زحمت حفظ شدهء عراق را برهم می زند و در همین گام نخست 480 هزار نفر را آواره و بی خانمان می کند. در جنگ غیرلازم و ضد مردمی شیعه – سنی که در منطقه به راه افتاده، نه حکومت پلید آخوندی می تواند نقش و مسئولیت سنگین خود را انکار کند و نه – اگر به رفتار نابخردانه اش ادامه دهد – اطمینان داشته باشد که قلمرویی که از مردم ایران غصب کرده، از حوزه آسیب رسانی توفان برکنار خواهد ماند!
21 خرداد 1393
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
