خانه   |   آرشيو کلی مقالات   |   فهرست نويسندگان  |   آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت    |    جستجو  |    گنجينهء سکولاريسم نو

13 تير ماه 1393 ـ  4 ماه ژوئيه 2014 

ما از این آتش خارج می‌شویم!

گفتگو با مسعود بارزانی، رئيس اقليم کردستان عراق

گفتگوگر: علی جوانمردی – از صدای امريکا

خبرنگار و مجری تلويزيونی بخش فارسی صدای آمريکا، علی جوانمردی، در 7 تير ماه 1393 (28 ژوئن 2014) در دفتر آقای مسعود بارزانی، رئيس اقليم کردستان عراق، در اربيل، با وی گفتگويی انجام داد که مشروح آن را در زير می‌خوانيد.

 

پرسش: چه راه حلی برای تداوم عراق یکپارچه و متحد دارید؟

پاسخ: ما بسیار تلاش کردیم. یعنی پس از سرنگونی رژیم بعث در 2003، به‌عنوان کرد، هر آنچه در توان داشتیم بکار گرفتیم تا عراقی جدید بسازیم. عراقی که وظیفه و حق همه در آن روشن و مشخص باشد، تا بسوی عراقی دمکراتیک، فدرال و چند حزبی برویم. ولی متاسفانه انجام نشد. بطوریکه پس از 10 سال امروز ما با وضعیتی مواجه شده ایم که برای هیچ کسی قابل انتظار نبود. شرایطی آشفته و ترسناک ایجاد شده است. اکنون ما بطول 1050 کیلومتر با تروریست ها و گروه های تندرو و افرادی هم مرز هستیم  که نمی دانم چه کسانی هستند. این وضعیتی جدید است. من بعید می دانم عراق همانند گذشته شود. شاید فقط خدا بداند چه خواهد شد!

 

پرسش: در گفتگوهایی که با جان کری وزیر خارجه آمریکا داشتید، این موضوع را که عراق دیگر یکپارچه و متحد نخواهد شد، مورد بحث قرار دادید؟

پاسخ: بله بطور مفصل درباره وضعیت عراق و این مسایل گفتگو کردیم.

 

پرسش: آیا درست است که شما شروطی را برای پذیرفتن همکاری برای جلوگیری از تجزیه عراق مطرح کردید؟

پاسخ: کردها یکپارچگی و تمامیت ارضی عراق را به خطر نیانداخته اند. ما عراق را به چنین روزی که در آن گرفتار شده دچار نکرده ایم. عراق را ما تجزیه نکرده ایم. بلکه دیگران این بلا را سر عراق آورده و این کشور را تکه تکه کرده اند. به همین دلیل هم، عوامل این وضعیت باید مشکل را حل کنند. ما همیشه و در آغاز تاسیس دولت عراق جدید گفته ایم که عراق از دو ملت اصلی تشکیل شده است، کرد و عرب، ضمن احترام من به سایر ملیت های ترکمن، مسیحی آشوری و کلدانی. ولی به گونه ای رفتار نشد که کردها احساس کنند ملتی شریک و سهیم در ادارهء امور کشور هستند. به‌عنوان شهروند درجه دو و درجه سه با کردها رفتار شد. از اين رو غیرممکن است که ما از این به بعد حتی نظير رفتار یکی دو ماه پیش با کردها را بپذیریم. سرگرم بررسی اوضاع هستیم. پارلمان، احزاب  و افکار عمومی داریم. به آرای عمومی مردم کردستان مراجعه می‌کنیم. تصمیمی گرفته خواهد شد که به نفع مردم کردستان باشد.

 

پرسش: سخنان شما این مفهوم را می‌رساند که بسوی استقلال کردستان پیش می‌روید. آیا این درست است؟

پاسخ: این حق طبیعی است و باید تحقق یابد. باید استقلال تحقق پذیرد. معتقدم اکنون زمینهء استقلال هم مناسب است. این یک موضوع روشن است و تا تحقق آن، در حد توان به برادرانمان در عراق کمک میکنیم تا شاید بتوانیم عراق را از این بحران رها سازیم. ولی این به مفهوم آن نیست که استقلال کردستان کنار گذاشته شود.

 

پرسش: ولی خود شما گفتید با تروریستهای داعش و گروههای ناشناس مرز مشترکی به طول 1050 کیلومتر داريد. چند صد کیلومتر هم با ایران هم مرز هستید و جمهوری اسلامی ايران بسیار مخالف استقلال کردستان است. موضع ترکیه هم هنوز کاملا مشخص نیست. یعنی دور تا دور شما بحران و آتش است و همسايگانتان علیه کشور مستقل کردستان هستند. آیا بازهم فکر میکنید استقلال کردستان امکان‌پذیر است؟

پاسخ: بحث ما اکنون کردستان جنوبی، يعنی کردستان عراق است. تاکنون روشن شده که ما نه برای ایران، نه برای ترکیه و نه برای هیچ طرفی دیگر تهدید نیستیم.  برعکس ما در برقراری امنیت و آسایش در این کشورها بسیار همکاری کرده ایم. حتی ما تلاش کرده ایم مساله کردها در این دو کشور از طریق صلح‌جویانه و دمکراتیک حل و فصل شود. به تلاش‌ها هم ادامه می‌دهیم. معتقدم ایران و ترکیه هم قانع شده اند که ما تهدید نیستیم. ولی استقلال حق طبیعی و مسلم ماست. مخالفت علیه این روند را سیاست درستی نمی بینم. در نهایت هم این ملت کرد است که برای سرنوشت خود تصمیم می‌گیرد.

 

پرسش: خبرهایی در اینجا منتشر شده که، در نشست اخیر نچیروان بارزانی، نخست وزیر حکومت اقلیم، با مقامات ایران، جمهوری اسلامی پیشنهاد پنج سال فروش نفت کرکوک و سراسر کردستان را به شما داده تا در مقابل از نوری المالکی حمایت کنید. آیا این درست است؟

پاسخ: باور کنید این خبر بی‌پایه و اساس است. با ایران درباره وضعیت امنیتی و شرایط جدی منطقه گفتگو شده است.

 

پرسش: شما در گذشته همیشه بر ماده 140 قانون اساسی عراق پافشاری می‌کردید. یعنی برگزاری رفراندوم برای تعیین اداره کرکوک و مناطق کردنشین. اکنون هم معتقدید ماده 140  باید انجام شود و کرکوک به اداره منطقه ای کردستان بپیوندد؟

پاسخ: درباره این ماده قانون اساسی و صحبتهای من تفاسیر زیادی به عمل آمده است. اکنون می‌خواهم موضوع را برای مردم کردستان و افکار خارج از کشور روشن سازم. زمانیکه ماده 140 قانون اساسی را پذیرفتیم، به این مفهوم نبود که کرکوک و سایر مناطق کردنشین خارج از اداره حکومت اقلیم، جزو کردستان نیستند. یک لحظه هم تردید نکردیم که این مناطق بخشی از کردستان هستند. ولی با هدف تعیین یک راه حل قانونی و حقوقی برای تفاهم و توافق با همه طرفهای عراقی، ماده 140 را پذیرفتیم. ده سال منتظر ماندیم و حکومت فدرالی عراق از اجرای این ماده سرباز زد. نکتهء دیگر آن است که احتمالاً بسیاری تصور می کنند که پس از رویدادهای اخیر ، نیروی پیشمرگ کردستان وارد کرکوک و سایر مناطق کردستانی شده اند. از سال 2003 پیشمرگان کرد در کرکوک و دیگر مناطق کردستان مستقر شده اند. کرکوک، خانقین، شنگال، مخمور و بسیاری از این مناطق تحت کنترل پیشمرگه‌ها است. در برخی نقاط تنها پیشمرگان کرد مستقر بودند، در برخی مناطق هم پیشمرگان کرد با نیروهای دولت مرکزی، و در بعضی مناطق هم نیروهای ارتش عراق به تنهایی حضور داشتند. پس از رویدادهای اخیر که ارتش عراق  از همه مناطق خارج شد و سلاح‌های خود را جا گذاشت و از هم پاشید، پیشمرگان کرد مجبور شدند در مناطقی که ارتش عراق به تنهایی حضور داشت یعنی در اطراف کرکوک، در خانقین و شنگال خلا را پر کنند. پیشمرگه‌ها اجازه ندادند این مناطق به دست تروریستها بیافتد. از اين رو ماده 140 در عمل تمام شده محسوب می شود. این به مفهوم آن نیست که ما خود را بر مردم این مناطق تحمیل می‌کنیم. ما تحت نظارت همه ناظران بین المللی آرای مردم منطقه را بطور شفاف جمع آوری خواهیم کرد. یعنی اگر مایل بودند می‌توانند به اداره حکومت اقلیم کردستان برگردند. ماده 140 پایان پذیرفته و ما لازمست به رای و خواست این مردم احترام بگذاریم. هم ما و هم دیگر طرفها بايد به آرای مردم احترام بگذارند. تصمیم نهایی ما را همه‌پرسی در مناطق کردستانی تعیین می‌کند. مردم هر تصمیمی بگیرند ما آنرا اجرا می‌کنیم. بنابراین، درباره ماده 140 قانون اساسی، که تمام شده محسوب می‌شود، از این پس بحثی نخواهیم کرد.

 

پرسش: یعنی در صورتی‌که مردم این مناطق، در رفراندومی که برگزار خواهد شد، راضی نشدند نیروهای شما آنجا باشند، شما حاضرید عقب نشینی کنید؟

پاسخ: ما به رای آنها احترام می‌گذاریم.

 

پرسش: آقای رییس، موضوع حساس دیگر فروش نفت است. مساله‌ای که روابط  اربیل و بغداد را بحرانی کرده است. اکنون گفته می‌شود حکومت اقلیم کردستان نفت کرکوک را هم می‌فروشد. آیا این درست است؟

پاسخ: [پيش از بحران اخير] نفت کرکوک، از طریق خط لوله‌ای که از جنوب موصل عبور می‌کرد، به ترکیه می‌رفت. اکنون این خط لوله نفتی در دست تروریستهاست و پیش از آنهم منفجر شده بود. اگر نفت کرکوک از طریق خط لوله‌ای که از کردستان به ترکیه میرود، صادر نشود، راه دیگری برای صدور ندارد.  ساکنان کرکوک و مردم همه کردستان و حتی مردم موصل در شرایطی که دولت بغداد بودجه منطقه را نمی‌دهد، پول نفتی که از کردستان صادر می شود، بايد به آنها برسد. این نفت فقط برای کردها نیست. برای همه از جمله برای عرب ها و ترکمن های کرکوک است. فروش این نفت حق ما و حق همهء مردم منطقه است. بدون هیچگونه فرق و تبعیضی، درآمد این نفت در میان کرد، عرب، ترکمن، مسیحیان آشوری و کلدانی و سایرین توزیع می‌شود.

 

پرسش: ولی دولت عراق میگوید این غیرقانونی است که کردها نفت میفروشند!

پاسخ: پس قطع نان مردم با چه قانونی؟ به ما بگویند با کدام قانون نان مردم را قطع کرده اند؟ بعد چنین ادعایی را مطرح کنند.

 

پرسش: بغداد مگر چقدر از پول حکومت اقلیم را پرداخت نکرده است؟

پاسخ: تقریباً 6 ماه است که پولی نداده اند. تصور کن 17 درصد بودجه عراق که رقمی حدود 10 تا 12 میلیارد دلار می‌شود. نه تنها این بلکه قبل از آنهم حقوق پیشمرگان کرد را 10 سال است که پرداخت نکرده اند. پیشمرگ، که بخشی از نیروهای دفاعی عراق محسوب می‌شود، بغداد یک دلار از حقوق آنها را هم پرداخت نکرده است. حتی سهم سلاح‌های پیشمرگان کرد را در بغداد توقیف کرده اند.

 

پرسش: این اقدامات که می‌گویید از طرف دولت نوری المالکی بوده یا از طرف اکثریت شیعه عراق؟

پاسخ: خیر شیعه ها نیستند. آقای نوری المالکی و چند تن از اطرافیانش.

 

پرسش: با سایر گروههای شیعه رابطه دارید؟

پاسخ: بله، رابطه خوبی داریم.

 

پرسش: با سنی ها چطور؟

پاسخ: با همه شیعه‌ها و سنی‌هایی دوست هستیم که به پروسه دمکراتیک عراق اعتقاد دارند.

 

پرسش: اجازه بدهید درباره سخنرانی‌های اخیر شما صحبت کنیم. شما زیاد درباره استقلال کردستان و ایجاد یک کشور کرد صحبت می‌کنید. چقدر مردم کرد از شما حمایت می‌کنند؟

پاسخ: انشاالله همه پرسی برگزار می‌کنیم و آن زمان روشن می شود چه میزان از مردم پشت سر ماست.

 

پرسش: یعنی معتقدید که اکثریت کردها چنین خواستی دارند؟

پاسخ: بله اکثریت کامل. اگر هم ملت کرد پشت سر ما نبود، ما هم در آنزمان سکوت می‌کنیم و چیزی نمی‌گوییم.

 

پرسش: این خواست را با آمریکا مطرح کرده اید؟ آنها چه گفتند؟

پاسخ: با آمریکا و همه طرفها و با اروپا هم مطرح کرده ایم. واکنش شدید و مواضعی که در گذشته نسبت به این مساله بود، اکنون دیده نمی‌شود. زیرا برای آنها هم حقایق زیادی روشن شده است.

 

پرسش: برای وضعیتی که می‌گویید چه برنامه سیاسی دارید؟

پاسخ: ما مناطق اقلیم کردستان را حفظ و پاسداری می‌کنیم. از کرد، عرب، ترکمن، آشوری و کلدانی و همه حفاظت میکنیم. تلاش می‌کنیم اداره مناطق کردستانی را بازسازی و از نو تنظیم کنیم. از نفتی که می‌فروشیم زندگی و رفاه بیشتر و بهتری را برای همه شهروندان تامین می‌کنیم. و تا پایان موضوع استقلال کشور کردستان هم با همه طرفها همکاری می‌کنیم تا بحران عراق را اگر بتوانیم حل و فصل کنیم. با تمام توان به برادران شیعه و سنی خود در مبارزه با ترور و برای بهبود اوضاع عراق کمک می‌کنیم. هر چند این کار ساده ای نیست.

 

پرسش: کار ساده ای نیست می‌گویید. یعنی به تنهایی قادر به انجام آن نیستید و به کمک خارجی نیاز دارید؟

پاسخ: اگر در داخل خود عراق آمادگی و تفاهم لازم وجود نداشته باشد، کمک خارجی فایده‌ای ندارد. باید مشکلات را نخست در داخل عراق حل و فصل کرد، یعنی از طریق یک راه حل سیاسی.

 

پرسش: بسیاری از ایجاد یک کشور جدید در این منطقه نگرانند. به این نگرانیها چگونه پاسخ می‌دهید؟

پاسخ: بفرمایید ببینید اکنون عراق چند تکه شده! چرا واقعیت را نادیده میگیرند؟ 10 سال هرگونه تلاشی به عمل آمد. ما کردها در داخل و خارج تمام توان خود را به‌کار بستیم، نتیجه آن در 24 ساعت به باد رفت. من هم این سوال را از آنها میپرسم: از کردها چه می‌خواهید؟ چکار باید بکنیم؟ این همه سال برای برادری تلاش کردیم. با عرب، ترک و فارس برادریم. برادری خود را حفظ می‌کنیم و در هر شرایطی این برادری را  ادامه می‌دهیم. حتی [وقتی] با [بمب] شیمیایی به ما حمله کردند از این برادری دست نکشیدیم. ولی اکنون ما چکار کنیم؟ آیا ما عراق را به این روز انداخته ایم؟ آیا ما هستیم که در اطراف بغداد میجنگیم؟ ما هستیم که با مته سر یکدیگر را سوراخ می‌کنیم؟ خیر، آنها نگذاشتند عراق یکپارچه شکل بگیرد. چرا گناه را به گردن ما می اندازند؟ ما تا کی باید در آتش عراق بسوزیم؟ اگر عراقی دمکراتیک و فدرال درست می‌شد و به حقوق کردها تجاوز نمی‌شد، هیچ کسی به فکر استقلال نمی‌افتاد. ما هم حاضر نیستیم بیشتر از این منتظر آینده ای نامشخص باشیم و در این آتش بسوزیم. ما از این آتش خارج می‌شویم. 

http://ir.voanews.com/content/javanmardi-barzani-interview/1948577.html

 

نظر خوانندگان

 

 

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

 

بازگشت به خانه