|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
گذری
بر دومین کنگره سکولار دموکرات های ایران
محسن بهزاد کریمی
در جریان دومین کنگره سکولار دموکراتهای ایران که به تاريخ نهم و دهم اوت ۲۰۱۴ در شهر بوخوم آلمان برگزار شد، برای اولین بار در طول تاریخِ مبارزات آزادی‌خواهانه بر ضد جمهوری اسلامی، طیف های مختلف آپوزیسیون گرد هم آمدند تا تمرینِ تعاملِ دموکراتیک کنند. این تعامل که عملاً از حدود یک سال قبل آغاز شده بود، به طور عمده شامل دو جناحِ میانه روی چپ و راست – جمهوری خواه و مشروطه خواه – می‌شود که قرابتِ آنها پس از یک سال منجر به زایش جریانی فراحزبی، فراسازمانی و فراجناحی شد و عاقبت توانست حول محور سکولار دموکراسی، به عنوان مخرج مشترک، فصلی تازه در مبارزات دموکراتیک آپوزیسیون جمهوری اسلامی رقم زند.
مهمترین دستاورد این کنگره شاید همانا محور قرار گرفتنِ سکولار دموکراسی به اجماعِ آراء شرکت‌کنندگان بود. به طور کلی و در یک جمع‌بندی صریح می‌توان گفت که با توجه به تحولات اخیر در ایران و در منطقه، آپوزیسیون جمهوری اسلامی از چپ میانه تا راست میانه درباره اهمیت و محوریتِ سکولار دموکراسی به برداشتی مشترک دست یافته‌اند. دو پیام ارزشمندی که از کنگره برداشت شد یکی لزوم عبور آپوزیسیون از گزینه «رهبری کاریزماتیک» در عمل و دیگری نفی صریح گزینه «اصلاحات درون نظام» بود. این کنگره توانست بدون تشکیل هرگونه شورا، کمیته و هیاتی، و بدون نشر هیچ‌گونه منشور و قطعنامه‌ای – چنان که سالهای سال باب بود – این مهم را به نمایش بگذارد که مبارزه برای استقرار سکولار دموکراسی در ایران تنها در سایه اتحاد و اشتراک بر همین اصول در بین آپوزیسیون و جامعه ممکن خواهد بود.
برخی اصول و مسائل مورد بحث در این کنگره را می‌توان در سرفصلهای زیر خلاصه کرد:
۱ـ تاکید بر محوریت گفتمان سکولار دموکراسی به عنوان گفتمان غالب برای مبارزه با جمهوری اسلامی.
۲- تاکید جمعی بر لزوم گذار صد درصدی از کلیت جمهوری اسلامی و تقبیح مواضع «اصلاحات حکومتی».
۳- تاکید بر حقوق ملیتهای (اقوام) ایرانی در عین لزوم وحدت ملی ایرانیان.
۴- ارائه تعاریف مشخص و ابهام‌زدایی از مقولات ملت، ملیت، فدرالیسم و کنفدرالیسم.
۵ـ ترسیم خطوط مشخص میان «مشروطه‌خواهی» و «سلطنت‌طلبی»، و تاکید بر اینکه مشروطه‌خواهی به عنوان یک جنبش راستِ میانه سنخیتی با سلطه و سلطنت نداشته و همواره بر حکومت قانون، سکولار دموکراسی و لیبرالیسم در قالب پادشاهی پارلمانی به عنوان نوعی نظام سیاسی تاکید داشته و دارد. واز سوی دیگر ترسیم مواضع جمهوری خواهان دموکرات ایران.
در نهایت، کنگره با تاکیدِ مضاعف بر لزومِ ایجادِ ساختاری آلترناتیو برای جمهوری اسلامی حول محور سکولار دموکراسی – به عنوان مخرج مشترک آپوزیسیون – به نشست سالانه خود پایان داد.
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
