|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
پافشاری سرسختانه تا حد قبول بزرگترین خطرات!
اديب برومند
به نام خداوند جان وخرد
هم اندیشگان ارجمند
در سال 1373، در حالی که جبههء ملی ایران در تعطیلی محض قرار گرفته و از سوی مقامات کشور سعی می شد از جبهه ملی و مصدق و یاران اش ذکری به میان نیاید، اینجانب که در شصت سال پیش هوادار و همگام سرسخت جبههء ملی اول و از بنیانگذاران جبههء ملی دوم و عضو هیأت رهبری جبهه پس از انقلاب بودم، نتوانستم این خاموشی را تاب آورم و با اینکه هیچگاه خواستار مقام و منصبی نبوده و اینگونه پیشنهادها را، چه در رژیم پهلوی و چه در دولت موقت پس از انقلاب، نپذیرفته بودم، صرفاً به جهت روشن نگه داشتن چراغ رفتار دموکرات منشانه و اصلاح طلبانه و پاگیزگی اخلاقی دکتر محمد مصدق تصمیم گرفتم که جبههء ملی را در وضع بسیار نامناسبی که از نظر محدودیت های حکومتی قرار داشت دوباره احیا کنم. بدین منظور پس از تشکیل یک شورای 12 نفره با هما هنگی زنده یادان علی اردلان و دکتر پرویز ورجاوند ،در این کار وارد مرحلة اقدام شدم و پس از مدت یک ماه در گیری وکشمکش و احضار و تهدید از طرف دادستانی انقلاب و پافشاری سرسختانه تا حد قبول بزرگترین خطرات، جبهه ملی را با همکاری دوستان تشکیل دادم و بتدریج بر عدة این شورا افزوده شد و جبهه ملی را به راه انداختیم ، بدون این که اجازه باشگاه یا دفتر یا نشریه قانونی و حداقل امکانات لازم را داشته باشیم.
اکنون مدت 20سال است که در کنار نویسندگی و شاعری که عمدة افتخارات و نام ونشان این بنده مدیون آنهاست ، همراه با یاران جبهه ملی، چراغ جبهه را با وجود پیشگیریهای مأموران امنیتی واُفت و خیزهای گونا گون روشن نگاه داشته ایم و چند صداعلامیه درمواردگونه گون با امضاهای فراوان وبیش از180نشریه داخلی دائربر انتقادهای سازنده منتشرکرده ایم که اگر جمهوری اسلامی به شماراندکی از آنها توجه نشان می داد، وضع کنونی کشوراینگونه دچار نابسامانی نمی گردید.
هم اندیشگان محترم،
اعلامیهء اخیر که منتهی به سرو صدا و بدگویی از سوی فرصت طلبان نسبت به این بنده گردید به حکم ضرورت و گذشت از موقعیت شخصی منتشر شد. زیرا اظهارات تند مأموران امنیت به گونه ای تهدید آمیز بود که چنان می نمود که اقدامات سنگینی برای تکفیر مجدد اعضا جبهه ملی و تعطیلی کامل آن در آستانهء وقوع است و ناچار باید برای پیشگیری از آن توطئه، کاری هر چند برخلاف میل و اصول باشد، انجام داد و با دفع ضرر آنی راه منافع ملی را در دراز مدت هموار کرد و جبهه را از خطر رهانید. بسیار ساده لوحی می خواهد که کسی تصور کند اینجانب پس از عمری خون دل خوردن برای وطن و هفتاد سال متوالی در راه سربلندی و پیشرفت ایران قلم زدن و قدم برداشتن بدون رعایت مصلحتی و دفع ضرر، سخنی به زبان آورده باشم من که خود از تهیه کنندگان اساسنامه جبهه ملی بوده ام چگونه ممکن است بدون مصلحتِ دفع غائله ای خلاف آن مطلبی عنوان کنم و پا بر روی حیثیت خود گذارم . بدیهی است در هنگام اقتضای مصلحت سیاسی از شئون خود مایه گذاشتن بر هر سیاست مدار وطن خواهی فرض است.
دراینجا فرصت طلبان خود را شناساندند که پیش از روشن شدن موضوع نسبت به اینجانب شروع به بدگوئی کردند. درحالیکه برخی از آنها اصولا مخالف جبهه ملی هستند ووابستگی آنان به جریانهای سیاسی و خطوط فکری که اساساً درهردو مورد بدون توجه همه جانبه به واقعیتهای تاریخی و مسائل روز به دادن شعار و کلّی گویی اکتفا می کنند روشن و مشخص است . بهتر آنست که تحلیگران تاریخی و سیاسی درنگ و تعمّق را پیشة خود ساخته و قلم را در مسیر رشد و اعتلاً میهن و مردم ایران به کار گیرند و تحریف تاریخ را وجهه همت خود قرار ندهند. بار دیگر تکرار می کنم که هر فردی دارای هر مذهب و مسلک می تواند در جبهه ملی وارد و عضویت پیدا کند.
رئیس شورای مرکزی وهیأت رهبری جبهه ملی ایران- ادیب برومند
تهران : تاریخ 12/9/1393
ارسال کننده: حسين موسويان:
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
