مصطفی تاج زاده: دلایل مخالفت من با هرگونه استبداد؛ چه سکولار و چه دینی

تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

21 ارديبهشت ماه 1394 ـ 11 ماه مه 2015

من نیز به این امر مورد اشارهء شما (در تعريض تان بر مطلب آقای نوری علا) معتقدم که تحولات بیش از سه دهه حکومت اسلامیست ها (با همراهی خوشبینانه اصلاح طلبان دوم خردادی در روزگار بالادستی خود) موجبات بیداری و آگاهی مردم ایران و نتیجتاً نا امیدی و سرخوردگی از نظام اسلامی، از هر نوعش، شده است.

نیز می توانم قبول کنم که گروهی از اصلاح طلبان مورد اشارهء شما، با نظری موافق به افق آینده سکولار دموکراسی در ایران، "برای واگذار نکردن زمین بازی به حریف" به نوعی بازی سیاسی (شاید با الهام از نوعی تقیه شیعی) دست آزیده اند و بدین منظور در حال حاظر از بزبان آوردن مقولهء «سکولار دموکراسی انحلال طلب»اجتناب می کنند.

اما پیشنهاد شما به ما ، فعالان سیاسی «سکولار دموکرات انحلال طلب» برون مرز، در رابطه با همبستگی ملی با آنان دقیقاً چیست؟! آیا انتظار دارید که ما نیز از به زبان آوردن هر آنچه که با هدف انحلال حکومت اسلامی حاکم بر ایران و ایجاد آلترناتیو سکولار دموکرات به زبان می آوریم اجتناب کنیم؟!

به خاطر دارم در جریان کنگره اول سکولار دموکراتهای ایران به دوستی که دقیقاً همین نظر شما را مطرح کرده بود، و با کوشش و پشتکاری خستگی ناپذیر در به تصویب رساندن آن به هر دری می زد، گفتم که اگر در راهی که ما و اصلاح طلبان مورد ادعای شما در پیش گرفته ایم هم هدف هستیم، چگونه است که ما را برای همراهی با آنان یک قم به عقب می خوانید؟ ما قبول می کنیم که شما، به علت استیلای سرکوب و ارعاب حکومتی بر فعالان درون مرز، یک قدم پشت سر ما حرکت کنید لیکن خواندن ما به عقب جهت همراهی با شما از آن حرف ها است! حداقل کمک ما به شما این است که وجود فعالیت ما نظر خصمانه حکومت را به شما، در درون مرز بی رنگ تر می کند و، شاید فرجی باشد برای شما که آهسته آهسته در مسیرتان، که امید است سکولار دموکراسی باشد!، گام بردارید. آیا همین کافی نیست؟

ایشان جوابی نداشتند. امید است شما داشته باشید. نامهء آقای تاج زاده از درون زندان را، که در همین سامانه درج شده است، ملاحظه فرمائید. ایشان نیمی از ترس خود از استبداد را در رابطه با حکومت سکولار دموکراسی در ایران دیده اند. گوئی به هیچ وجه نظر لطفی به آنچه که تا کنون در مورد نحوهء عملکرد این نوع حاکمیت در ایران آینده به تفصیل بیان شده ندارند.