بلند پروازی های اردوغان تا کجا ادامه خواهد یافت؟

امین موحدی

در ترکیه امروز هیچ مرکز سیاسی، امنییتی، فرهنگی‌ و هیچ ارگانی‌ نیست که تحت کنترل و زیر سلطهء اردوغان نباشد و بدون اجازه اردوغان هیچ  اتفاقی‌ در ترکیه نمی افتد حتا کودتا!

این به معنای آن نیست که حزب اسلام گرای آ.ک.پ حاکم بر ترکیه مسلط بر امور است که در واقع موضوع تسلط یک موضوع فردی و خانوادگی می‌باشد تحت ادارهء اردوغان و باند وی، چرا که حزبی که اردوغان خود را بنیانگزار آن معرفی می کند تنها حزب تحت تسلط وی نیست بلکه احزاب به ظاهر مخالف میلی‌ گرایان و جمهوری ترکیه نیز در تمام این سال ها نشان داده اند که پس از مخالفت ظاهری با لوایح و خواسته‌های اردوغان در نهایت به آن لوایح رای داده و تن به خواسته‌های اردوغان داده اند که نمونهء آخر آن برداشتن مصونیت قضایی‌ از نمایندگان مجلس بوده است.

پس از کودتای مشکوک اخیر در ترکیه، که از هم اکنون بحث بر سر ساختگی بودن آن مطرح شده است، تصفیهء گستردهء ارتش و سایر نهادهای سیاسی و حتا قضایی‌ کشور و کسانی‌ که احتمال عدم همراهی آنان با طرح آیندهء اردوغان در مجلس مبنی بر تبدیل نظام پارلمانی به نظام ریاستی در ترکیه که تمام قدرت در دستان اردوغان به شکل قانونی متمرکز خواهد شد آغاز شده است. در اين طرح، قدرتی‌ که اکنون اردوغان به شکل غیر رسمی‌ در ترکیه دارد این بار به شکل رسمی‌ و قانونی‌ به او داده خواهد شد که بدون توجه به مخالفت‌ها حتا پارلمان هر آنچه که می‌خواهد انجام دهد.

اردوغان به چه می‌اندیشد و هدف نهایی وی چیست؟

آنگونه که در ظاهر امر به راحتی‌ می‌توان دید، ایشان یک فرد مذهبی‌ می‌باشد که با توسل به مذهب و رفتار‌های پوپولیستی موفق شده است اکثریت مردم ترکیه را تحت نفوذ خود با خود همراه سازد.

در اینجا مشابهت های اردوغان با محمد مرسی و آ.ک.پ با اخوان المسلمین کاملاً مشهود است و رّد پای اخوان المسلمین را در ترکیه می‌توان دید. هردو فرد و گروه، با توسل به مذهب، ادّعای دموکراسی داشتند و دارند و هر دو گروه با شعارهای پوپولیستی مذهبی‌ خود به راحتی‌ می ‌توانستند و می توانند جمعتیی‌ عظيم از مردم را با خود همراه سازند و به خیابان ها بکشانند اما آنچه که اردوغان را از محمد مرسی متمایز می‌کند این است که اردوغان بر خلاف مرسی بلافاصله پس از به قدرت رسیدن هرگز از برقراری یک حکومت مذهبی‌ صحبت نکرد و با توسل به اصل تقیه اسلامی به تقیه با نیروهای سکولار پرداخت و همزمان در طی‌ سال ها، بمرور به تغییرات پنهان در دوایر مهم نظامی و سیاسی، امنیتی و گسترش نفوذ خود در آن مراکز پرداخت که اکنون می‌توان به وضوح دید که تمامی رسانه‌ها اعم از رادیو و تلوزیون ها، ارتش، پلیس، دستگاه قضایی، دوایر امنیتی و حتا مرکز آموزشی به سود اردوغان پاکسازی شده و آخرین پاکسازی وی قبل از ورود به مرحله نهایی‌ هدف اصلی‌ اردوغان، پس از کودتای مشکوک اخیر در حال انجام است. به اینها باید طرح برقراری مجدد حکم اعدام را  اضافه کرد که دولت طرح آن را آماده کرده تا به مجلس ببرد و قانون لغو اعدام در قانون اساسی‌ ترکیه حذف و اعدام دوباره برقرار شود.

مطابق آمار دولتی، بیش شش هزار نفر از نیروهای نظامی و امنیتی و دستگاه قضایی‌ ترکیه دستگیر شده اند که این حجم گسترده دستگیری‌ها برای مقابله با یک کودتای نافرجام هرگز نمی‌تواند منطقی‌ باشد چرا که عوامل کودتا این تعداد نیرو نداشتند که به صحنه بیاورند که اگر داشتند امکان شکست کودتا نزدیک به صفر میشد که این خود یکی‌ از دلایلی هست مبنی بر ساختگی بودن کودتا که در بحثی‌ دیگر میباید مورد بحث قرار گیرد .

گام بعدی اردوغان چیست و چه خواهد کرد؟

به نظر نگارنده، هدف نهایی‌ اردوغان پس از تثبیت نظام ریاستی و قدرت مطلقه خود، تغییر قانون اساسی‌ ترکیه خواهد بود و قانون عدم دخالت مذهب در سیاست (لائیسیته) هدف بعدی وی می‌باشد که باید حذف شود یعنی‌ پس از نابودی بنیان های لأئیک ترکیه، نظیر احزاب سکولار، ارتش، پلیس، آموزش و پرورش با تغییر کتاب های درسی‌ و ايجاد سیستم گزینشی استخدام معلمین و اساتید دانشگاه ها و تغییر و تاریخ و تدوین تاریخ جدید، سرکوب سکولارهای کشور نوبت به تغییر و حذف قوانین لائیک ترکیه خواهد بود.

هدف نهایی اردوغان پس از همهء این مراحل اعلام یک حکومت اسلامی بر اساس قوانین شرع خواهد بود که با داشتن قدرت سیاسی و نظامی، پشتوانهء مردمی منبعث از عنصر مذهب انجام این کار هرگز برای وي سخت نخواهد بود.

اردوغان مسیر محمد مرسی را اما به شکلی‌ کاملاً سیستماتیک و حساب شده می پیمايد و مردم ترکیه اما بسیار شتاب زده تر آلودهء حرکت در اين مسير شده اند و چشم بسته تر از ملت ایران!

در این میان آنچه که از دید ملت ترکیه پنهان مانده است شرایط اقتصادی این کشور است که مبتنی‌ بر صنعت توریزم می‌باشد و استقرار یک حکومت دینی در ترکیه کشور را تبدیل به فقیرترین کشور منطقه و یکی‌ از کشورهای فقیر انگشت نما در جهان خواهد کرد؛ چرا که از هم اکنون نیز بنا بر اساس آمار دولتی از هشتاد میلیون جمع ترکیه، بیست میلیون نفر زیر خط فقر هستند و ده میلیون بیکار به شکل رسمی‌ ثبت شده است که البته آمار واقعی‌ می تواند بسیار بیشتر از آنچه باشد که دولت عنوان می‌کند.

از سوی دیگر استقرار یک نظام اسلامی دیگر در منطقه، آن هم نظام اسلامی سنی، و افزایش جو خفقان مذهبی‌ در  داخل کشور به حرکت های رادیکال اسلامی و حتا قومی در کشور و منطقه دامن خواهد زد و به این شکل ترکیه وارد یکی‌ از تاریک ترین و مبهم ترین دوران تاریخ خود خواهد شد.

بازگشت به خانه