در حاشيهء نامه نويسی به دانلد ترامپ

سيروس ملکوتی

       ما، زمانی که توانستیم جنبشی رهایی بخش از قیود جبارانه و تمام خواهانه نظام را معرف باشیم، زمانی که قادر گشتیم خود را از گسست های تحمیلی امروزمان برهانیم و همایش مبارزاتی را علیه نظام فراهم بیاوریم، انگاه می توانیم با خود آگاهی بر عزم خود برای تغییر مناسبات تماميتخواهانه، برای استقرار نظامی دمکراتیک و سکولار، حمایت جامعهء جهانی را فرابخوانیم و آن حمایت را در مدیریت مبارزاتی خود درونی سازیم.

       ما نمی توانیم نمایندهء جمعی از هم گسسته، آن هم بدون روادید حقوقی وکالت مان، باشیم و میدان مبارزه را تنها در وادی نظریات پراکنده و مبهم سیاسی رها ساخته و حتی قادر به مدیریت جنبشی مدنی در جامعه نباشیم، و آنگاه از این و آن قوای جهانی بخواهیم امدادی بر احوال نادانسته و ناخوانده ما باشند.

       رسانه های دوزیستی و اندیشه های کوتاه نگر با ترسیم دوالیته موافق و مخالف در تایید نامه سی تن و مخالفان اصلاح طلب آن عملاً دارند نظمی از تسلیم و یا نیروی تسلیم پذیر را در ذهنیت عمومی ترسیم می سازند؛ بی آنکه منتقدان آن دو فرایند را میزبان باشند. همهء شما به بازی گرفته شده اید بی آنکه بازیگر اين سناریو باشید.

       در هر صورت این بازی قرار است مشروعیت امداد خواهی از جامعهء جهانی را به نفی و سخره بکشاند. این است ان برایندی که از این بازی قرار است بدست داده شود. من شاید از اولین منتقدین نامهء سی تن از هموطنانم به آقای ترامپ بودم و آن را نادرست و بیهوده گویی، آن هم با چنین نقشی ارزیابی نمودم. اما جنجال و همهمهء نويسندگان آن نقدی را که امضا کنندگان این متن را «وطن فروش» معرفی می کند تافته ای جدا بافته از تفکر لابیرانت های آشکار و پنهان رژیم نمی دانم.

(برگرفته از فيس بووک نويسنده)

بازگشت به خانه