|
تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
 |
|
تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
ایران توامان در حال پیر و فقیر شدن است!
سعید لیلاز
خبرنگار اقتصادی ایلنا: سعید لیلاز در گفتگو با خبرنگار ايلبا، در خصوص وضعیت صندوق‌های بازنشستگی در ایران اظهار داشت: ایران اولین کشور جهان است که به صورت توامان در حال پیر شدن و فقیر شدن است. من سال‌ها پیش در مقاله‌ای عنوان کردم که یکی از مهم‌ترین عوامل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بی‌توجهی به صندوق های بازنشستگی بود... شوروی توسط آموزه‌های سوسیالیستی اداره می‌شد. آنها زمانی‌که جمعیت‌شان بسیار جوان بود سن بازنشستگی را پایین آوردند و حقوق‌ها را بالا بردند و به طور کلی به آینده و سرنوشت صندوق های بیمه و بازنشستگی بی‌توجهی کردند. در نتیجه در سال 1985 و پنج سال مانده به فروپاشی، تعداد بازنشسته‌ها از تعداد شاغلان جلو زد و اتحاد جماهیر شوروی حدود 102 میلیون بازنشسته داشت. در نتیجه صندوق‌های بازنشستگی این کشور، ورشکسته شدند.
وی خاطر نشان کرد: مشکل بنده اساساً این نیست که جمعیت ایران در حال پیر شدن است. پیر شدن اتفاقی است که برای هر کشوری در فرایند توسعه می‌افتد. دنیا پر از کشورهای پیر است، مانند لهستان، آلمان، ژاپن، اروپای غربی، روسیه و ایتالیا. من حتی مشکلی ندارم که ایران کشور نسبتاً فقیری است، برای اینکه دنیا پر از کشورهای فقیر است. نگرانی من این است که ایران اولین کشور جهان است که به صورت توأمان در حال پیر شدن و فقیر شدن است.
لیلاز تصریح کرد: در سایر کشورها ملت‌ها به افراد فقیر در قالب صندوق‌های خیریه توجه می‌کنند اما زمانی که ملتی هم در حال پیر شدن باشد و هم در حال فقیر شدن، مشکل ایجاد می‌شود. ملت ایران در چهار دههء گذشته بهترین فرصت‌ها برای پیشرفت و توسعه را بدون نتیجه سپری کرد در حالی که هم پول داشتیم و هم ملتی جوان بودیم. در واقع به عنوان یک ملت، هم پول و هم جوانی را از بین بردیم.
این اقتصاددان ادامه داد: صندوق های بیمه در همه جای دنیا اهمیت زیادی دارند. معتبرترین صندوق‌ها در دنیا صندوق‌های بیمه هستند که جدی‌ترین های آنها در ژاپن است. اما شما بدترین و وحشیانه‌ترین تجلی توأمان فقر و پیری کشور را در صندوق های بازنشستگی می‌توانید ببینید. همیشه دولت‌ها به صندوق های بازنشستگی به چشم حیات خلوتی که می‌توان منابع آن را به آسانی در اختیار گرفت، نگاه می‌کنند. این موضوع به دلیل تسلط دولت بر ساختار های اقتصادی و سیاسی ناشی از فقدان دموکراسی و تصدی و دخالت دولت در اقتصاد است.