تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
روحانی راست می گوید یا آیت الله طلایی؟
مجتبی واحدی
از بهارسال نود و دو تا بهار نود و شش، حسن روحانی دو بار در برابر میلیون ها ایرانی در مورد باقر قالیباف افشاگری کرد. به ادعای روحانی، قالیباف در سال هفتاد و هشت در مقام فرمانده نیروی انتظامی به دنبال فریب دانشجویان، کشاندن آنها به خیابان ها و سپس،قلع و قمع آنان بوده است.
دومین افشاگری مربوط به مباشرت قالیباف در یک فساد بزرگ است که، به گفتهء روحانی، اگر پیگیری می شد "قالیباف الان در اینجا حضور نداشت". البته روحانی نگفت فساد مورد ادعای او چه بوده اما مطمئنم آنچه روحانی با چهرهء برافروخته از آن سخن گفت "عدم حضور در نماز جماعت اداره یا روزه خواری در ملا عام" نبوده که ارتکاب اولی توسط کارمندان عادی می توانست به مردود شدن در مراحل گزینش منجر شود و مجازات دومی برای شهروندان عادی، شلاق است. فساد مورد اشاره روحانی، اختلاس در حد چند صد میلیون تومان هم نمی تواند باشد زیرا چنین ارقامی برای سران حکومت، بی ارزش تر از آن است که پروندهء آن به شورایعالی امنیت ملی برود و آقای روحانی، از سر مردانگی! بر آن سرپوش بگذارد.
با فرض راستگویی روحانی، نمی توانم قضاوت کنم کدام رذیلت قالیباف تنفر انگیزتر است: تلاش او برای فریب دانشجویان یا دست داشتن او در فساد گسترده مالی. سرکوب معترضان از یکسو، اقدامی ضد اخلاقی و ضد قانونی است و، از سوی دیگر، با ایجاد رعب در میان منتقدان و خاموش کردن صدای آنان، محیط را برای فسادهای کلان و حمایت قدرتمندان از فاسدان مساعد می کند. در عین حال برخی فسادهای مالی، آنقدر گسترده و زیان بار است که نمی توان آن را کماهمیت تر از سرکوب منتقدان دانست. هر کدام از دو مفسدهء فوق که اهمیت بیشتری داشته باشد بر سرنوشت قالیباف تاثیری نخواهد داشت زیرا او، در برابر میلیون ها بینندهء تلویزیون، انتساب این اتهامات به خود را شنیده و هیچیک از آنها را رد نکرده است.
سه ماه پس از افشاگری دوم روحانی علیه قالیباف، و در حالی که اتهام معروف به "حمله گازانبری" نیز در اذهان باقی است، مراسمی برای تجلیل از خدمات قالیباف بر گزار شده است. بله! همان سردار گازانبری متهم به فساد بسیار گسترده. جایزهء قالیباف در این مراسم توسط کسی اهدا شده که اصلاح طلبان حکومتی و اعتدالیون به او عشق می ورزند و بوی "دوران طلایی" را از وی استشمام می کنند: آیت اله سید حسن خمینی.
در این مراسم یکی از جدی ترین حامیان مطبوعاتی روحانی نیز حضور داشته و خنده و شادی او از حضور در مراسم تجلیل از سردار، توسط عکاسان و خبرنگاران ثبت شده است: حجت الاسلام سید محمود دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات، از سال پنجاه و نه تا کنون.
البته این مراسم، میهمان ویژه ای نیز داشته است: معاون بیت رهبر، سردار وحید حقانیان، که اگر چه محل بحث در این یادداشت نیست اما حمایت همیشگی رهبر از فاسد ترین عناصر سیاسی و نظامی را به اثبات می رساند.
اما از همهء اینها مهم تر، سخنرانی معاون هنری وزیر ارشاد در آئین بزرگداشت قالیباف است. این مقام بلند پایهء دولت روحانی در وصف قالیباف چنین گفته است: "کارهایی که دکتر قالیباف طی این سال ها انجام دادهاند در هیچ زمانی صورت نگرفته است". البته ظاهراً روحانی نيز چنین عقیده ای دارد: "قالیباف کارهایی انجام داده که در هیچ دوره ای انجام نشده است". اما به اعتقاد روحانی، اگر اخبار آن کارها علنی می شد قالیباف سرنوشت سیاهی داشت، حال آنکه دو طرفدار مشهور روحانی - سید حسن خمینی و سید محمود دعایی - خود را موظف به تجلیل از قالیباف می دانند، معاون وزیر ارشاد هم کارهای قابل تقدیر قالیباف را "بی نظیر" می داند.
حقیقت آن است که روحانی تا همین جا نیز متهم است. او به اعتراف خود در سال هشتاد و چهار یک فساد بزرگ قالیباف را لاپوشانی کرده است. اما اکنون وضعیت متفاوت است: به ادعای روحانی، سرکوبگری و فساد مالی، دو ویژگی غیر قابل تردید قالیباف است، در حالی که حامیان سرشناس روحانی، در مراسم تجلیل قالیباف با ذوق زدگی زایدالوصف حاضر شده اند.
البته خواندن این یادداشت موجب تعجب اکثر ایرانیان نخواهد شد چون قبلاً نیز حمایت سران جناح های سیاسی از "جنایت کار همجناح" و "همحزبی فاسد" را تجربه کرده اند. از خبر سازانِ شیدای اصلاح طلبان نیز توقعی نیست. اما همچنان چشم به پرسشگری کسانی دارم که رانت های سیاسی و اقتصادی هنوز نتوانسته آنها را به زیر پا گذاشتن شرف حرفه ای و فروختن منافع مردم، قانع کند.
آنها باید به دنبال یافتن پاسخ برای یک پرسش ساده باشند: روحانی راست می گوید یا حامیان اوريال به ویژه آیت الله طلایی اصلاح طلبان؟