خوش آمدگویی به پنجمین کنگره سکولار دموکراسی

علی اصغر سلیمی، از سوی پشتيبانان شهر کلن

دوستان ارجمند، خانمها و آقایان

با درود به شما، به کنگره پنجم سکولار دموکراتها در شهر کلن خوش آمدید.

اجازه میخواهم بهمراه شما به همه پشتیبانان و همراهان کنگره مان که امروز نتوانسته اند در این مکان حضور یابند و همچنین به مبارزان سیاسی، کنشگران حقوق بشر و فعالان مدنی، که به رغم همه محدودیتها، فشارها و سرکوب رژیم اسلامی با کوشش و فداکاری رویاروی رژیم ایستاده اند، بهترین درودها را بفرستیم.

در هفته‌های گذشته حرکات گسترده دادخواهانه در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و نیز در گردهم آیی ها در داخل ایران و در بسیاری از شهرهای دنیا در راستای زنده نگه داشتن حافظه ملی بر علیه کشتار جمعی سال  1367 جریان داشته است.

به احترام این جانباختگان به سکوت برخیزیم....

کنگره پنجم سکولار دموکراسی مورد توجه و پذیرش بیشتری نسبت به کنگره های پیشین واقع شده است و  دیدگاه های سکولار دموکراسی در سپهر رسانه ای و شبکه‌های احتماعی با رویکرد گسترده‌تری پیگیری می‌شوند.

در جامعه ما نیز صدها حرکت اعتراضی و اعتصابی در بین اقشار گوناگون مردم به ستوه آمده از رژیم اسلامی جریان دارد. این حرکت ها عمدتا سرکوب می‌شوند. خواست های مردم برآورد نشده، انبوه تر گشته و پیکان حمله آن‌ها به راس و مرکز قدرت تیزتر میگردد. روند جدایی مردم از رژیم اسلامی سالهاست که در بین میلیونها ایرانی به میزانی چشمگیر مشاهده میشود. مردم ایران نتایج فلاکت بار اسلام انقلابی، انقلاب اسلامی، فساد رژیم فقها و ادعاهای پوچ فقه اسلامی را به خوبی تجربه کرده‌اند و از آن رنج میبرند. سردمداران رژیم این را میدانند و تا کنون بارها گفته‌اند که سکولاریسم خطر و آفت بزرگ انقلاب اسلامی است.

دموکراسی و سکولاریته یا لائیسیته بر نقش انسان و حقوق بشر، حقوق شهروندی، حقوق ملی و بین‌المللی و زیستبومی ایرانیان و بر امر جدائی حکومت از دین و ایدئولوژی پای می فشارد. دموکراسی خواهان ایران در پی گذار از حاکمیت ولائی ـ نظامی ـ امنیتی در میهنمان میباشند و بر دستیابی به قانون اساسی دموکراتیک مبتنی بر حقوق بشر تأکید میورزند. نیروهای دموکراتیک و لائیک خواهان پایان دادن به چرخه استبدادی فقیه ـ خبرگان،  برکناری دستگاههای سرکوب و سانسور و در صدد برداشتن زندان و شکنجه و حصر و اعدام و همچنین خواهان سامان دهی فرایندهای پسین آن در قوه قضائی، مقننه و اجرائی در جامعه میباشند.

استبداد مطلقه دینی (توتالیتاریزم ارتجاعی رژیم فقها) تنها به سرکوب و شکنجه و اعدام متکی نیست، بلکه از راه ترساندن بخشی از مردم و تقلب و تزویر و حیله گفتمانی، گسترش و القای ابهامات و التقاطهای فکری نیروهای اصلاح طلب و از مجرای راهبردهایی از قبیل التزام به قانون اساسی رژیم اسلامی و از کانال سیاستهای انتخاباتی نیروهای ملی ـ مذهبی و چپ نماهای ذوب شده در ولایت فقیه مشروعیت میجوید و بازسازی میشود. با این همه شاهدیم که بر اثر بحران درون و بیرون رژیم، مقاومت و اعتراضات مردمی هر چه گسترده تر شده و از سوی دیگر، سرکوب متمرکزتر و بهای آن برای رژیم سنگینتر میشود. نیروهای دموکرات و سکولار در راه  تبلیغ و افشای رژیم و بسیج گسترده و در راه رستاخیز سرتاسری ایرانیان برای حقوق شهروندی و ملی میکوشند. آنان برای دستیابی به این امر مهم، پیش از هر چیز در پی تفاهم، توافق، هم پرسی و هم فکری و رسیدن به وحدت در استراتژی و در پی هدف دووجهی، گذار از رژیم اسلامی و پایه گذاری حکومت دموکراتیک و لائیک، میباشند و در طی این چهل سال به تجربه دریافته‌اند که این راه با اصلاحات گام به گام دولتی، عملگرایی های نافرجام و ائتلاف های فقیه پسندانه و یا با سیاست آشتی به اصطلاح «ملی» در چهارچوب رژیم ولایت فقیه، نمیتواند هموار شود.

همچنین دخالت بیگانه یا جنگ داخلی و دموکراسی وارداتی و یا کودتا و حنبش های تجزیه طلبانه هیچکدام نمیتوانند به حاکمیت دموکراتیک و سکولار ملت ما بینجامند.

نیروهای دموکرات و لائیک، خواهان برداشتن گام های سنجیده و کارا، در راستای این جنبشِ بازِ فرادینی، فراایدئولوژیک، فراطبقاتی و فراگروهی می باشند. پروژهء کنگره سالانهء سکولار دموکرات ها در سال های گذشته و اکنون با پذیرش مسئولیت و پایبندی و تعهد در جهت استمرار بخشیدن به تجربه‌های پیشین ملت گرایی سکولار و هم راستا با تلاش های گفتمانی آزادیخواهانه و استقلال طلبانه جنبش های امروز زنان، جوانان، کارگران و اقوام و جنبش دادخواهانه قشرهای مردم علیه فقر و فساد و تبعیض کوشیده است و می کوشد تا در این میانه پر تب و تاب و در این برهه پرآشوب تکثر بدون وحدت، راهی به سوی وحدت و وفاق اخلاقی ـ اجتماعی و همبستگی ملی ایرانیان بگشاید. پیشبرد و کامیابی این پروژه  در این مرحله در گرو پشتیبانی، همراهی، نگاهبانی و نقد مسئولانه و هوشیارانه و همدلانه همه کارگزاران و طراحان این اقدام مبتکرانه است.

دوستان ارجمند، کنگره ای پربار و پر از همدلی، مهر و دوستی برایمان آرزو کنیم. بکوشیم تا رؤیای ملیونها ایرانی، آغاز واقعیتی باشد که پیشرفت و سربلندی ملت و میهنمان را به ارمغان آورد.

با سپاس

کلن، 28.10.2017

بازگشت به خانه