علیرضا کریمی: حق ما گرفتنی نیست!

وحید جعفری - روزنامهء «اعتماد»

          اين ایران بود که داشت با علیرضا کریمی، آزادکار کرَجی، فیتیله‌پیچ می‌شد! قهرمان غلت می‌خورد و همین‌طور که می‌غلتید سالن مسابقات به دور سرش می‌چرخید و برای دومین بار تمام زجرهایی که برای کسب افتخار متحمل شده بود، از مقابل دیدگانش همچون فیلمی تراژیک عبور می‌کرد، چرا که، کمی قبل‌تر، فریاد زده بودند: «باید ببازی»... و در این زمان، دنیا داشت آزادکارِ روسیه را تحسین می‌کرد که چگونه به این شکل حماسی، مبارزه باخته را به نفع خود تمام کرده است. اما داستان چیز دیگری بود: مظلومیت! و هیچ کس در هیچ کجای دنیا نفهمید و متوجه نشد که کریمی چرا اینگونه کشتیِ بُرده را به حریف روس باخت.

          «مسابقات جهانی امید‌ها»، یا همان زیر بيست و سه سال، با پیشنهاد فدراسیون کشتی ایران یک بار دیگر احیا شد تا بعد از سال‌ها در تقویم اتحادیهء جهانی کشتی گنجانده شود؛ و جوانانی که پس از موفقیت در «مسابقات جهانی جوانان» پشت خط «بزرگسالان» می‌ماندند و بعضاً قید کشتی گرفتن را زده و به دست فراموشی سپرده می‌شدند. بدينسان، در کوران رقابت باقی مانده و به واسطه پلی که این مسابقات بین جوانان و بزرگسالان جهان ایجاد می‌کند، استعدادها به هرز نرفته و در کشتی باقی می مانند تا به سلامت به در رده سنی بزرگسالان رسیده و به درخشش‌های خود ادامه دهند.

          این مسابقات، که به میزبانی لهستان برگزار شد، می‌رفت که همچون سایر رقابت‌ها برگزار و به پایان برسد، اما به یکباره برای ایرانی‌ها رنگ و بوی دیگری گرفت.

          جدول قرعه کشی مسابقات خبر از برخورد علیرضا کریمی، امید اصلی تیم ایران، با کشتی گير اسراییل می‌داد و او، پس از مصاف با کشتی‌گیر روسیه، باید با برندهء دیدار اسراییل و امریکا مبارزه می‌کرد.

          (در این زمان این سوال هم مطرح بود که «مگر اسراییل هم کشتی دارد؟» آنها پیش از این و در کل تاریخ کشتی جهان، تنها سه مدال در تمام رده‌های سنی کسب کرده‌اند -که یکی از آن سه را هم سال 2013، وقتی همین کریمی در رقابت‌های جوانان جهان مقابل نماینده اسراییل حاضر نشد، آبراهام برنشتاین برای‌شان کسب کرد).  

          آن روز هم، قبل از شروع مصاف علیرضا کریمی با علیخان جبراییلوف روس، در کمال ناباوری خبر رسید که یوری کلاشنیکوف، یک کشتی‌گیر روسی که برای اسراییلی مبارزه می کرد، موفق شده است که ساموئل جوزپ بروکس امریکایی را شکست دهد و اگر علیرضا کریمی بر حريف روز اش غلبه کند بايد به مصاف اين کستی گير روسی - اسرائيلی برود.

          بدينسان کریمی به میدان رفت و تا یک دقیقه پایان مبارزه از حریف روس پیش بود؛ اما مصلحت در این بود که ببازد، برای همین مربیان فریاد زدند «باید ببازی» و او که بخت نخست قهرمانی بود، فیتیله‌اش را به دست علیخان جبراییلوف روس داد تا شش بار بتاباند و از قهرمان ایرانی یک بازنده بسازد!

          موضوع تنها اين نبود که کريمی در صورت غلبه بر حريف روز بايد با حريف اسرائيلی کشتی می گرفت، که مجبور بود چنين نکند، بلکه چرا که اگر نمی گرفت «اتحادیهء جهانی» تیم ایران را محروم می‌کرد!

          این برای دومین بار بود که کریمی به دلیل برخورد با نمایندهء اسراییل مدال جهانی را از دست رفته می‌دید. در عين حال مشکل دومی هم برای نمايندگان حکومت اسلامی وجود داشت: در کشتی بعد جبراییلوف و کلاشنیکوف باید با هم رقابت می‌کردند و برنده این دیدار کسی نبود جز نمایندهء روسیه، پس طبق قوانین اتحادیه جهانی، باز هم، کریمی و نماینده اسراییل باید در گروه بازنده‌ها به مصاف هم می‌رفتند؛ که کریمی راهی میدان نشد تا آزادکار اسراییل بدون کوچک‌ترین دردسر به مدال برنز برسد. اما در اين ميان این سوال مطرح بود که پس چرا اتحادیه جهانی محرومیتی به دلیل حاضر نشدن کریمی در مقابل کلاشنیکوف برای تیم ایران در نظر نگرفت؟

          داستان از این قرار است که اگر کریمی نمایندهء روسیه را شکست می‌داد و بعد در مقابل آزادکار اسراییل حاضر نمی‌شد، علاوه بر حذف خود، نمایندهء روسیه هم حذف می‌شد و این موضوع روس‌ها را بر آن می‌داشت تا به اتحادیه جهانی اعتراض کرده و خواستار محرومیت ایران شوند؛ اما با باخت مصلحتی کریمی، کشتی‌گیر روسیه به قهرمانی رسید، اسراییل به مدال برنز و تنها کسی که بی‌مدال ماند ایران بود و یک کشتی‌گیر سرخوردهء ایرانی که برای دومین بار به دلیل برخورد با قرعه اسراییل از مدال جهانی بازمانده بود.

          کريمی تنها در اینستاگرام خود آهنگی را با ترانهء «آخرین سنگر سکوته / حق ما هم هیچ‌وقت گرفتنی نیست.» پست کرد تا مظلومیت خود را به این شکل فریاد بزند و زمینه ساز ایجاد هشتک «باید ببازی» گرديد که تبدیل به ترندی جهانی شد.

          نکته جالب و تأسف برانگيز ديگر این بود که اگر کریمی قهرمان می‌شد یا حتی به مدال برنز می‌رسید، تیم ایران به جای عنوان هشتمی به جایگاه سومی دست می‌یافت...

          اما این پایان داستان نیست! یوری کلاشنیکوف روس تازه به تیم اسراییل پیوسته است و شاید قربانی بعدی او حسن یزدانی باشد، در مسابقه بعدی...

بازگشت به خانه