تَرَک برداشتن دیوار ترس!

شهباز نخعی

Shahbaznakhai8@gmail.com

          سومین هفته از آغاز خیزش فراگیر اعتراضی مردم به ستوه آمده ایران در حالی سپری شد که به دلیل سرکوب شدید و وحشیانه حکومت آخوندی – دستکم با 24 کشته، 3700 بازداشتی و 3 یا 5 «خودکشی» در بازداشتگاه ها – ظاهراً از شدت و گسترهء اعتراض ها کاسته شده است.  رییس جمهوری «بنفش»، که در آغاز اعتراضات عزم جزم خود برای «جمع» کردن آنها را اعلام کرده بود، این هفته، با لحن سردار فاتحی که بر دشمن غلبه قطعی یافته، اعلام کرد که ماجرا «تمام» شده است.  بوق های تبلیغاتی حکومت به نسبت دادن سازماندهی اعتراضات به آمریکا، انگلیس، اسراییل، پسر و برادر زن صدام و... ادامه دادند و معترضان جان به لب رسیده را «مگس روی زخم»، «آشغال» و... خواندند.  حتی یک تن از افراد هیئت حاکمه نیز پیدا نشد که مسئولیت بخش اندکی از آنچه که سبب اعتراضات شده بود را بپذیرد و برای جبران آن راهکاری ارائه کند.

          در چنین شرایطی، که آتش زیر خاکستر بودن نارضایتی ها و اعتراضات به شدت سرکوب شده کاملاً روشن و آشکار است، حکومت درمانده و ندانم کار آخوندی همچنان به صرف پول های مردم نیازمند ایران در سوریه، لبنان، عراق، یمن و... ادامه می دهد و به نظر نمی آید که «صدای انقلاب مردم را شنیده» باشد!

          با این حال، کمتر کسی است که در مورد این که حکومت اهریمنی آخوندی به پایان کار خود رسیده یا دستکم نزدیک شده، تردید داشته باشد.  از این جمله خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه ایران حقوق بشر سازمان ملل متحد، است که در مصاحبه با بی.بی.سی (به نقل از تارنمای کانون مدافعان حقوق بشر ایران- 22 دیماه 1396) می گوید: «هیچ نظامی نمی تواند در عین اِعمال ظلم وتعدی مداوم علیه مردم خودش مدعی حکومت مردم سالارانه یا دموکراتیک هم باشد و برای همیشه دوام بیاورد».  البته، این گفتء خانم جهانگیر را می توان به حساب ناآشنایی او با ماهیت نظام ولایت مطلقه فقیه گذاشت وگرنه همگان می دانند که این حکومت نه تنها «مدعی حکومت مردم سالارانه یا دموکراتیک» است بلکه به دنیا درس رعایت حقوق بشر هم می دهد!

          گزارشگر ویژه ایران حقوق بشر سازمان ملل در بخش دیگری از مصاحبه خود می گوید: «نظام جمهوری اسلامی به گونه ای است که حتی رییس جمهوری منتخب مردم تحت فرمان نیروهای غیرمنتخب است».  در اینجا نیز گزارشگر ویژه نا آشنایی خود با ماهیت واقعی حکومت آخوندی را به نمایش می گذارد زیرا رییس جمهوری را «منتخب» مردم می نامد درحالی که درشرایطی که از بیش از 1000 نامزد تنها 4 تن توسط شورای نگهبان منصوب ولی مطلقه فقیه تایید صلاحیت می شوند، «منتخب» مردم بودن رییس جمهوری مضحکه ای است که تنها وقاحت بی حد و مرز حکومت آخوندی می تواند «مدعی» آن باشد!

          به هر حال، با آن که فعلا شدت سرکوب موجب شده که رییس جمهوری بپندارد که ماجرا «تمام» شده، اما تردیدی نیست که آتش زیر خاکستر موجود در آینده از نو زبانه خوهد کشید و هستی این نظام اهریمنی را برباد خواهد داد.  این ظن از آنجا نزدیک به یقین است که محتوای شعار های اعتراضات اخیر نشان داد که ترس مردم ریخته و دیوار ترس تَرَک برداشته است!

بازگشت به خانه