آقازاده‌های عزیز! نمی‌دانید چقدر از شما بیزاریم، چون: بورس‌های تحصیلی برای شماست؛ گرفتن گرین کارت و اقامت فقط در توان شماست؛ راه‌اندازی شرکت‌های سود ده فقط در انحصار شماست؛ اخذ وام‌های کلان از بانک‌های بی‌دروپیکر فقط در عهده اراده شماست؛ بهترین کرسی‌های شغلی زیر باسن مبارک شماست... ما خسته شده‌ایم که فقط شما می‌توانید نماینده مجلس شوید؛ از اینکه کرسی‌های شورای شهر ظاهراً فقط در «انحصار» شماست؛ حزب مال شماست؛ روزنامه، کنسرت موسیقی در داخل و خارج،گردش در اروپا و سیاحت در آفریقا فقط در توان شماست؛ رستوران VIP در قرق شماست. سینما، محل خوشگذرانی، و تئاتر «تفریح با کلاس» شماست. رونق «حراج تهران» برای خرید «دکوراسیون شیک برای منازل لوکس» به لطف شماست. ولنجک، لواسان، بودروم و ونکوور و لندن و شیکاگو، با برج فرمانیه مال شماست. موافقت اصولی تاسیس شرکت صادرات و واردات در انحصار شماست؛ تجارت شورت و کورست «ویکتوریا سیکرت» حق شماست, استخر و ویلا و «عشق و حال» و کباب فقط مال شماست؛ «حقوق تُپُل» فقط در حساب شماست؛ زیر میزی، «حق الزحمه» شماست؛ 99 درصد از همه چیز در اختیار شماست؛ کانادا و لندن «خانه دوم» شماست؛ «طول عمر» برای شماست؛ انقلاب «سهم» شماست؛ «ارزش‌ها» ملک پدری شماست؛ بیلبوردها در تسخیر چهره‌های کریه و بزک کرده شماست؛ همبرگر 250 هزار تومانی در حلقوم شماست؛ «ماساژ شکلات ساعتی یک میلیون» تفریح یک بعد از ظهر شماست؛ شهر مال شماست؛ کشور مال شماست؛ کویرها هم زیر پای ماشین‌های شاسی بلند شماست... البته که از «وضع موجود» راضی هستید؛ البته که باید بگویید «من سیاسی نیستم»؛ چون کلید بنزها در جیب شماست. اما به شما این نوید را می‌دهیم که این دوران به سر رسیده‌است و این روزها آخرین فرصت ‌های شماست!

بازگشت به خانه