شهباز نخعی: سال آخر

تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

28 اسفند ماه 1396 ـ 19 مارچ 2018

یکی از خدمات بزرگ و ارزشمند مقام معظم رهبری در طول سال های گذشته نام گذاری سال پیش رو در آغاز هرسال بوده است. قبول این زحمت طاقت فرسا درخور تقدیر است و نشان می دهد که او تا چه حد وظایف و اختیارات مندرج در اصل 110 قانون اساسی – که بر حدود اختیارات خداوند متعال نیز می چربد – را جدی گرفته و حتی در شرایطی که نکبت و فلاکت از سر و روی نظام بالا می رود نیز از آن دست بر نمی دارد.

از جمله این نام گذاری ها «اصلاح الگوی مصرف» در سال 1388، «همت مضاعف، کار مضاعف» در سال 1389، «حماسه ی سیاسی، حماسه ی اقتصادی» در سال 1392، «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» در سال 1394 و «اقتصاد مقاومتی: تولید و اشتغال» در سال 1396 بود.

حتی برحسب تصادف و اتفاق هم یکی از این نام گذاری ها در حدی که با مقداری ارفاق بتوان آن را به تحقق و تأمین نظر رهبر معظم تعبیر کرد درست از آب درنیامد: نه الگوی مصرف اصلاح شد – که لازمه اش کاستن از میزان واردات کارای قاچاق و کم شدن از شمار اسکله های غیرقانونی «برادران قاچاقچی» بود-، نه همت و کار مضاعفی – جز در مورد دزدی و غارت و اختلاس برادران مومن و دارای التزام عملی به ولایت مطلقه فقیه – انجام شد، نه از حماسه سیاسی و اقتصادی – جز در مورد دسته گل هایی که رهبر معظم و سپاه قدس hش در عراق و سوریه و لبنان و یمن به آب دادند – کسی اثری دید، نه در دولت فریبکار و ملت ساده دل کسی همدلی و همزبانی دید و نه اقتصاد من درآوردی مقاومتی تولید و اشتغال به بار آورد!

آنچه که در همهء این سال ها آرام آرام جریان داشت و سید علی خامنه ای غافلانه آن را به حساب نفوذ کلام و یا امدادهای غیبی می گذاشت، تند و تیز تر شدن آتش خشمی بود که در مردم کوچه و بازار زیاد و زیادتر شد و درست در روزهایی که او در سودای برگزاری سالگرد آنچه که «حماسه 9 دی» می پنداشت بود، جرقه به انبار باروت خشم مردم خورد و خیزش همگانی آنان در حدود 100 شهر کوچک و بزرگ آغاز شد و با آن که حکومت پس از بهت اولیه به گفته شیخ حسن روحانی آن را با کشتن دستکم 30 تن و بازداشت هزاران تن «جمع» کرد، ولی در ماه های بهمن و اسفند نیز به همت والای زنان، دختران، کارگران و کشاورزان نشان داده شد که سرباز ایستادن ندارد.

با این همه، امسال هم سید علی خامنه ای به جای عبرت گرفتن از گذشته و واقعیت های جامعه، همچنان سرنا را از سر گشادش نواخت و درحالی که بیش از 70 درصد از واحدهای تولیدی تعطیل است و کارگران 30 درصد دیگر نیز چندین ماه است که حقوق دریافت نکرده اند، سال 1397 را سال «حمایت از کالای ایرانی» اعلام کرد!

این حد از برج عاج نشینی و بریدگی از واقعیت هایی که زیرپوست جامعه جریان دارد، حکایتی را به یاد می آورد که در زمان انقلاب کبیر فرانسه، مردم گرسنه دربرابر کاخ سلطنتی جمع شده و فریاد «ما نان نداریم» سرداده بودند، ملکه ماری آنتوانت از درباریان پرسید: اینها چه می خواهند، پاسخ شنید که می گویند «نان نداریم» و با تعجب گفت، خوب، اگر نان ندارند چرا بیسکویت نمی خورند؟!

سید علی خامنه ای که قهرمان بلامنازع عبرت ناپذیری و فرصت سوزی است، این بار نیز این آخرین فرصت را از دست داد که اندکی از خبط و خطاهای بسیار خود را جبران نموده و با پذیرش واقعیت اعلام کند که سال نو برای نظام ولایت مطلقه فقیه سال آخر است!