افقی برای اتحاد یا سراب؟

احمد مقیمی

ا        اطلاعیه‌ای با امضای هیئت برگزاری مشترک انتشار یافت، که در سی ام مارس به مدت سه روز سه طیف بزرگی‌ از اکثریت، با هدف وحدت، تشکل نوینی را تأسیس می کنند. این سه گروه از انشعاب‌های بیش از ده گانه‌ای هستند که از دل‌ سازمان چریک‌هایی‌ فدایی خلق ایران بیرون آمده اند.

          - سازمان مارکسیست - لنینیستی چریک‌های فدایی خلق در اواخر دهه چهل، با تاثیر از جو آرمان گرایی آن زمان، و وجههء جهانی‌ کمونیست‌ها در مبارزات رهایی بخش ضدّ فاشیسم و دیکتاتوری، تأسیس شد.

          - اعلام موجودیت سازمان [چریک‌هایی‌ فدایی خلق ایران]، آن هم با وجود حزب شناخته شده و با سابقهء توده، در واقع نفی آن حزب و ردّ وابستگی‌ به اتحاد جماهیری شوروی بود.

          - اعضای چریک‌های فدایی خلق؛ بی‌ شک از فداکارترین، پاک ترین و صادق ‌ترین جوانان کشورمان بودند؛ جوانانی با وجود آگاهی‌ از عمر شش ماهه‌ یک چریک، باز هم به سازمان می‌‌پیوستند.

          - در ماه های آخر منجر به پیروزی انقلاب، اعضای سازمان چریکهای فدایی خلق از زندان آزاد شده و با دیگر نیروهایشان، به سرعت به سازماندهی مجدد تشکیلات پرداختند.

          - با توجه به سابقه مبارزات و کاریزماتيک بودن چریک های جانباخته، از سوی مردم بخصوص جوانان دانشجو و دانش آموز استقبال زیادی شده و هزاران نفر به سازمان پیوستند.

        - حکومت نوپای خمینی که برای استقرار حاکمیت مطلق، از همان فردای انقلاب تهاجم وحشیانه را به گنبد و بعد کردستان آغاز کرد، چریک های فدایی مسلحانه در کنار مردم آن مناطق به دفاع پرداختند.

          - رشد سریع سازمان تا آنجا بود، که در میتینگی به مناسبت روز کارگر سال 1359 در میدان آزادی حداقل 100 هزار نفر حضور یافتند.

- اما همزمان سرنوشت دیگری برای سازمان در حال تکوین بود؛ حزب توده با این استدلال که دارای سری بزرگ (رهبرانی با تجربه و شناخته شده) و با بدنه‌ای کوچک است، اشاره به تعداد نه چندان گسترده طرفدار، به این نتیجه رسید که چریک های فدایی خلق را که سری کوچک و بدنه‌ای بزرگ است را ببلعد، که سرانجام هم بلعید و اکثریت بزرگی‌ از سازمان، مواضع حزب توده - مبنی بر لبیک یا خمینی -را پذیرفتند.

           - حزب توده تنها متهم بر بدنامی و ویرانی چریکهای فدایی خلق نیست، در آن زمان که فاشیسم خمینی قدرت می‌‌گرفت، آن حزب با ایجاد تردید در میا‌‌ن روشنفکران، نیروهای بسیاری را از مبارزه باز داشت.

          - [حال] بیش از 38 سال از انشعاب سازمان چریکهای فدایی خلق می‌‌گذارد، با وجودیکه تعداد قابل ملاحظه‌ای از اعضا و هواداران آن سازمان به دلیل اصرار بر مواضع سیاسی، در سال 1367 جاودانه شدند، اما حرکت کلی‌ اکثریت در همراهی و حمایت از رژیم جمهوری اسلامی ادامه داشته است.

          من صلاحیت نقد کلی‌ آن سازمان را ندارم اما، به عنوان یک فرد، از اینکه نتیجهء آن همه سختی ‌های مبارزه، زندان، شکنجه ‌های هولناک و کشته شدن، حکومت اسلامی بود، بسیار متأسف می‌‌شوم.

حال نيز چگونه می‌‌توان به تشکل جدید امید بست که چهره‌های شناخته شده آن مانند بهروز خلیق و احمد پورمندی و غیره، از حامیان رژیم بوده اند؟

          [اين هم] عکس احمد پورمندی، عضو شورای دبیران این تشکل جدید است، که همین یک سال و نیم پیش، انگشت آلوده خود را به نشانه شرکت در نمایش انتخابات آخوندی، به چشمان ما تحریم کنندگان نشانه می‌‌رفت!

برگرفته از فيس بوک نويسنده

بازگشت به خانه