برای براندازی باید به کاخ سفید دخیل بست!

نامهء 120 امضایی «نیروهای برانداز» به ترامپ

گفتگو با رضا پرچی زاده

گفتگوگر: پایگاه خبری امروز نما

          عده ای از ایرانیان در خارج از کشور نامه ای را به دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا نوشته اند. این نامه همچنین به مایک پمپئو (وزیر خارجه آمریکا)، جان بولتون ( مشاور امنیت ملی کاخ سفید) و نیکی هیلی ( سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد) نیز فرستاده شده است. در این نامه ضمن تمجید از سیاست های ترامپ در قبال رژیم تهران، از دولت او، با عنوان دولتی پای بند به پرنسیب‌های والای انسانی یاد شده، و خطاب به ترامپ نوشته اند، از دیدار با وی برای پیشبرد طرح او برای ایران و خاور میانه خوشحال می شوند و استقبال می کنند. پرچی زاده ( فعال سیاسی و رسانه ای) که یکی از امضا کنندگان نامه 120 امضایی به ترامپ است، به شش پرسش امروز نما درباره این نامه پاسخ داد.

***

پرسش: انگیزهء انتشار نامهء 120 امضایی به ترامپ که شما یکی از امضا کنندگان آن هستید چیست؟ و چگونه کلید خورد؟

پرچی زاده: انگیزهء انتشارِ نامه ایجاد ارتباط مستقیم نیروهای برانداز با رئیس جمهور و دستگاه سیاسی آمریکاست.ما امضا کنندگان نامه معتقدیم مردم ایران برای براندازی رژیم ولایت فقیه و استقرار دموکراسی در ایران به حمایت بین‌المللی نیاز دارند.این نامه همچون نامه‌های قبلی ما دقیقا در همین راستا نگاشته شده است.

پرسش: به عمر انقلاب، از زمان ورود ریگان به کاخ سفید،همواره بخشی از اپوزیسیون و مردم ایران به نوعی به کاخ سفید دخیل بسته اند، شاید اوج این موضوع در دوران ریاست جمهوری بوش پسر بود. تصور می کنید ترامپ تا چه اندازه متفاوت با دیگر روسای جمهوری آمریکا در مورد رژیم تهران است؟

پرچی زاده: این البته طبیعی است که برای براندازی رژیم معماری فاشیستی ولایت فقیه باید به قول شما به کاخ سفید دخیل بست. تنها کاخ سفید هم نیست. باید به هر نیرو و سازمانی که می‌تواند گامی در جهت براندازی رژیم بردارد دخیل بست. براندازی رژیم تنها هنگامی حاصل خواهد شد که انواع واقسام نیروها در یک راستا قرار بگیرند. امروز مردم ایران آمادهٔ براندازی رژیم هستند. می‌ماند حمایت بین‌المللی، که ما امیدواریم این حاجت با دخیل بستن به ضریح کاخ سفید و اتحادیهٔ اروپا و اسرائیل و عربستان و دیگر نیروهای مخالفِ رژیم روا شود. ترامپ به نظرم از این جهت تفاوت دارد که این مرتبه سیاست‌ کلی آمریکا به سوی مخاصمهٔ شدید و احیانا براندازی رژیم است. پس اگر درست دخیل ببندیم و دعای مناسب را بخوانیم،احتمال حاجت روا شدن بالاست.

پرسش: در نامه 120 امضایی به ترامپ، نوشته اید:«دولت کنونی آمریکا بر پایهٔ مسئولیت و شفافیت شکل گرفته و به پرنسیب‌ های والای انسانی پای‌بند است.» برچه اساس این گونه فکر می کنید؟

پرچی زاده: بر این اساس که بر خلاف رئیس جمهورِ قبلی، پرزیدنت ترامپ از روزی که وارد کاخ سفید شد از انقلاب مردم ایران بر ضد رژیم ولایت فقیه دفاع کرد.فقط خودش هم نبود.تقریبا تمام دستگاه سیاسی آمریکا به استثناء عده‌ای آخوند پرست،از خیزش مردم ایران و از حق آنها برای دست یافتن به آزادی و دموکراسی دفاع کردند. این برای من نشانگر پای‌بندی دولت کنونی آمریکا به پرنسیپ‌های والای انسانی است.دیگران ممکن است به هر دلیلی متفاوت فکر کنند، اما ترامپ برای من تکمیل است.

پرسش: در بخش دیگری از نامه به ترامپ آمده است،«بسیاری از تبعیدیان و مهاجرانِ ایرانی در آمریکا و اروپا و سرتاسرِ جهان خوشحال خواهند شد با شما ملاقات کرده و به پیشبرد طرح شما در باب ایران و خاورمیانه کمک کنند.» کمی در این باره توضیح دهید.

پرچی زاده: پرزیدنت ترامپ قصد دارد رژیم ولایت فقیه را بکوبد و احیانا براندازد. طبیعی است که بسیاری از تبعیدیان و مهاجران خون دل‌ خورده با او موافق باشند و بخواهند کمکش کنند. پرزیدنت ترامپ ممکن است سلاح و تحریم و ابزارهای سخت در دسترس داشته باشد، اما براندازی یک رژیم فاشیستی مثل رژیم اسلامگرای حاکم بر ایران به بیش از این‌ها نیاز دارد.ایرانیان می‌توانند به ایشان راهکارهای استراتژیک فرهنگی و رسانه‌ای بدهند برای براندازی رژیم. بسیاری موارد دیگر هم هست که که اگر فرصتی بود در گفتگویی دیگر مطرح خواهم کرد.

پرسش: در نامه به ترامپ همچنین آمده است،«ملت ایران نیک می‌دانند که منافع‌ شان با منافع آمریکا در منطقه گره خورده، و با تغییر رژیم در ایران و استقرار یک حکومت سکولار و دموکرات هم مردم ایران منافع خود را بازخواهند یافت و هم منافع بلند مدت آمریکا در منطقه تضمین خواهد شد.» این منافع چه هستند؟

پرچی زاده:  این منافع نابود شدن هستهٔ تروریسم اسلامگرایانه در خاورمیانه،برقراری‌ صلح و آرامش در منطقه، و باز شدنِ درهای ایران به روی جهان آزاد برای تجارت و بده بستان مثبت هستند.از این جهت هم آمریکا سود خواهد برد هم ایران. پای روس‌ها و چینی‌ها هم از ایران کوتاه می‌شود،که خود امتیازی دیگر برای هر دو طرف است.

پرسش: بسیاری از امضا کنندگان نامه 120 امضایی به ترامپ، افراد معرفی نیستند.فکر نمی کنید این موضوع از تاثیری که احتمالا به دنبالش هستید، خواهد کاست؟

پرچی زاده:  به هیچ وجه.اولا که این برداشت شماست که بسیاری از امضاکنندگان آدم‌های معروفی نیستند.معروفیت را با چه معیاری اندازه می‌گیرید؟ می‌بینید که معیار ذهنی و سابجکتیو است.در ثانی، این اتفاقا یکی از اهداف خودآگاهانهٔ نامه بوده که از هر قشری امضا کننده داشته باشد.این را در همان ابتدای نامه نشان می‌دهیم وقتی از عبارت «مردم عادی مخالف رژیم اسلامگرای ایران» استفاده می‌کنیم.اگر قرار باشد نامه‌ها را فقط آدم‌های به زعم شما «معروف» امضا کنند، پس صدای مردم عادی کجا می‌ رود؟ آیا آنها حق ندارند اظهار نظر کنند؟ به نظرِ شما رویکرد شما به سیاست خیلی نخبگانی نیست؟ از این که بگذریم، اتفاقا فکرمی‌کنم با توجه به پیشینهٔ فرهنگ سیاسی آمریکا،صدای مردم عادی بیشتر خریدار دارد. هرچه باشد آمریکا کشور مردمی است که هرکدام‌ شان صدای خودشان را دارند.این در فرهنگ‌های استبدادی مثل فرهنگ‌های خاورمیانه است که صدای مردم اصلا به حساب نمی‌آید،و هرچه هست فقط صدای آدم‌های معروف است.در آمریکا فرهنگ سیاسی دیگرگونه است.به همین جهت هم رژیم وقتی می‌خواهد در آمریکا لابی کند از«مردم» مایه می‌گذارد.رژیم این چیزها را خوب بلد است؛مخالفان هنوز اندر خمِ یک کوچه‌ اند.ما تلاش می‌کنیم با شکستنِ سنت‌های دست و پا گیر «اپوزیسیون» راه را برای شکوفا شدنِ فرصت‌های مناسب باز کنیم، باشد که بتوانیم بالاخره رژیم ولایت فقیه را سرنگون کرده دموکراسی و سکولاریم را در ایران مستقر کنیم.

بازگشت به خانه