تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولار های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
29 فروردين ماه 1397 ـ 18 آوريل 2018 |
|
کانون نویسندگان ایران پنجاه ساله شد:
«همچنان در کار ستیز با سانسور هستیم»
پيشگفتار راديو فردا: کانون نویسندگان ایران در پنجاهمین سالگرد تاسیس خود با انتشار بیانیهای عنوان کرده که «همچنان در کار ستیز با سانسور و دفاع از آزادی بیان و متشکل کردن نویسندگان است». این نهاد روز اول اردیبهشت سال 1347 با امضای 49 نویسنده تشکیل شد و از اعضای هیات موسس آن میتوان به چهرههایی چون جلال آلاحمد، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو و اسماعیل نوریعلاء اشاره کرد. کانون نویسندگان ایران طی پنجاه سال فعالیت خود فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر گذاشته که یکی از مهمترین این دورهها، سال 1377 رقم خورد، زمانی که عناصری در وزارت اطلاعات ایران به ربودن و قتل محمد مختاری و محمد پوینده، دو چهره فعال کانون نویسندگان اقدام کردند.
این قتلها بخشی از جریان سرکوب مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی بود که از آن به عنوان قتلهای زنجیرهای یاد میشود و چهرههایی چون داریوش فروهر رهبر حزب ملت ایران و همسر او پروانه فروهر، مجید شریف و پیروز دوانی نویسنده و پژوهشگر از قربانیان آن بودند. حساسیت افکار عمومی در ماجرای قتلهای زنجیرهای و پیگیری رسانههای اصلاحطلب آن زمان اما به آنجا منجر شد که وزارت اطلاعات ایران برای اولین بار به اقدام خود در حذف فیزیکی دگراندیشان اعتراف کند، امری که در نهایت استعفای قربانعلی دری نجفآبادی و بازداشت عناصر اصلی قتلهای زنجیرهای را به دنبال داشت.
کانون نویسندگان ایران همچنان تحت حاکمیت جمهوری اسلامی با موانع و محدودیتهای بسیاری برای فعالیتهای خود مواجه است و از جمله نهادهای امنیتی بارها مانع برگزاری جلسات آن شدهاند.
بيانيه در پنجاه سالگی کانون نویسندگان ایران
اول اردیبهشت، روز کانون است . این روز اما در سال 1397 ویژگی دیگری نیز با خود دارد: کانون نویسندگان ایران پنجاه ساله میشود. نیمقرن پیش درست در چنین روزی 49 نویسنده به عنوان هیئت موسس، مجمع عمومی برگزار کردند و رسماً تاسیس "کانون نویسندگان ایران" را اعلام داشتند. و این تجربهای نو بود برای نویسندگانی که تا آن زمان هیچ تشکلی نداشتند. دفاع از آزادی بیان و حقوق صنفی نویسندگان از اصول اساسی مرامنامهی آن بود. بر بستر حاکمیتهای ضد آزادی صرف استقلال این تشکل و اصل دفاع از آزادی بیان همچون وردی جادویی توفان زایید. توفانی که در این پنجاه سال، جز دو – سه سالی در جریان انقلاب، همهجا همراه کانون بود و هرگز نگذاشت روی آرامش و امنیت را ببیند. کانون نیمقرن پنجه در پنجهی این توفان که در خیال و کارِ برکندنِ ریشهی آن بوده، بالیده و پیش آمده است، حوادث بسیاری پشت سر گذاشته و فراز و نشیب فراوان دیده و از خیل دامهای ریز و درشت جسته و اکنون اینجاست در نخستین روز از اردیبهشت 1397، روز پنجاهسالگیاش؛ همچنان در کار ستیز با سانسور و دفاع از آزادی بیان و متشکل کردن نویسندگان..
این روز فرخنده را به همهی اعضا، نویسندگان و دوستداران کانون شادباش میگوییم . لازم است در نکوداشت پنجاهمین سال تاسیس آن به هر نحو مناسب بکوشیم.
کانون نویسندگان ایران
شنبه 1 اردیبهشت 1397