بلاگردان

(به محمود دولت‌آبادی)

شعری از مجید نفیسی

نه! این کراوات سرخ نمی‌تواند

چون بلاگردانی

ترا حفظ کند

و سر میزِ افطارِ دولتِ شرعی

از تو روشنفکری عرفی بسازد

و خوانِ خونینِ ولایت را

به سفره‌ی ساده‌ی بلقیس برگرداند.*

عرفی بودن

به سادگیِ تراشیدن ریش

و بستن کراوات نیست

باور داشتن به جدایی دین از دولت است

ارزش نهادن به آزادی دینی و بی‌دینی است.

وقتی روبروی آینه

ریش می‌تراشیدی

و کراوات می‌بستی

آیا از خود نپرسیدی چرا

با تیغی به تیزی ریش تراش ات

سلطانپور را

پیش از تیرباران

شکنجه کردند

و با ریسمانی به درازای کراوات ات

گلوی مختاری را فشردند؟

ایکاش روزه‌ات را

در خانه گشوده بودی

هر چند یکبار گفته‌ام:

"در سرزمینی که دین

برچسبِ جنایت های دولتی است

روزه‌خواری از روزه‌داری

پرمعناتر می‌نماید."

ششم ژوئن دوهزار‌و‌هژده

__________________________________________

* بلقیس نام مادرِ گل‌محمد در رمان "کلیدر" اثر دولت‌آبادی است.

بازگشت به خانه